Την έντονη κριτική της κοινότητας των καλλιτεχνών δέχεται η απόφαση της υφυπουργού Πολιτισμού, δρ Βασιλικής Κασσιανίδου, να αποσυρθεί η έκδοση της Κυπριακής συμμετοχής στη 19η Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής.
Στέκονται στο πλευρό της ομάδας της συμμετοχής και κάνουν λόγο για λογοκρισία και απόφαση φίμωσης, ενώ τοποθετούνται και για τη στάση του Προέδρου της Επιτροπής Παιδείας και Πολιτισμού και βουλευτή του ΔΗΚΟ, Παύλου Μυλωνά.
Από τις αντδράσεις, ξεχωρίζει αυτή του αρχιτέκτονα Αλέξη Παπαδόπουλου ο οποίος καλεί τη βουλή να «εξετάσει γιατί ολοκληρωτικές ιδεολογίες επιβάλλονται και οδηγούν το έργο της επιτροπής παιδείας της βουλής και όχι τι συμπεριλαμβάνει μια καλλιτεχνική/αρχιτεκτονική αποστολή».
Τοποθετήσεις, βλέπουμε και απο άλλα γνωστά πρόσωπα του πολιτιστικού πεδίου, όπως η ακαδημαϊκός και θεατρολόγος, δρ Ελλάδας Ευαγγέλου, η καλλιτεχνική διευθύντρια του ΜΙΤΟΣ, Έλενα Αγαθοκέλους, η εικαστικός, Μαρία Λοΐζίδου, η καλλιτεχνική διευθύντρια της Στέγης Χορού Λεμεσού, Μαρίνα Κακουλλή, όπως και η Ιστορικός, Καθηγήτρια Ιταλικής και Μεσογειακής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης, Κωνσταντίνα Ζάνου.
Δείτε τις αναρτήσεις τους:
Στο μεταξύ, την ίδια στάση φέρει και η κοινότητα αγώνα «αφοα» η οποία τοποθετήθηκε για το θέμα, κάνοντας λόγο για «εθνικιστικό παροξυσμό».
Υπενθυμίζεται ότι, όπως αναφέραμε νωρίτερα σε προηγούμενο δημοσίευμα, η δρ Κασσιανίδου, πέραν από την απόσυρση της έκδοσης, έχει ζητήσει και έκθεση γεγονότων από την επιμελητική ομάδα και το Τμήμα Σύγχρονου Πολιτισμου.
Το εν λόγω ζήτημα προέκυψε μετά από δημόσια παρέμβαση του βουλευτή του ΔΗΚΟ και Προέδρου της Επιτροπής Παιδείας και Πολιτισμού της Βουλής, Παύλου Μυλωνά, στην οποία έκανε λόγο ότι εγείρονται «σοβαρά ζητήματα ελέγχου από την εκτελεστική εξουσία του τι χρηματοδοτείται».
Ο κ. Μυλωνάς, στην ανάρτησή του, επεξηγεί ότι το εν λόγω βιβλίο, γραμμένο στην κυπριακή διάλεκτο «βρίθει ιστορικών ανακριβειών», καθώς φαίνεται να ενοχλήθηκε από αναφορές της έκδοσης, όπως «στις θκυο πλευρές», «πολιτική σύρραξη» και «εν τυπικά αναγνωρισμένη, ενώ η άλλη όι», λέγοντας πως «πέραν από την αναγνώριση ύπαρξης ελληνοκυπριακής και τουρκοκυπριακής γλώσσας, οι συγγραφείς του εν λόγω πονήματος διαγράφουν πλήρως την τουρκική εισβολή και κατοχή».
