Το Πολιτιστικό Ίδρυμα της Τράπεζας Κύπρου αποκαλύπτει έργα της συλλογής του και ανοίγει διάλογο με ανθρώπους που παράγουν τέχνη, που την αγαπούν ή την μελετούν, μέσα από τη δράση Reveal The Collections: Ένα έργο μια ιστορία.

Οι Συλλογές δεν φτιάχτηκαν και δεν υπάρχουν για να είναι κρυμμένες. Ανήκουν στον κόσμο της Κύπρου από τον οποίο και για τον οποίο μαζεύτηκαν. Θέλοντας να τιμήσει τους ανθρώπους της σύγχρονης κυπριακή τέχνης, οι οποίοι φροντίζουν για την ψυχή και καλλιεργούν την αισθητική και την σκέψη, το Πολιτιστικό Ίδρυμα της Τράπεζας Κύπρου αποκαλύπτει έργα της συλλογής του και ανοίγει διάλογο με ανθρώπους που παράγουν τέχνη, που αγαπούν την τέχνη ή την μελετούν.

Η δράση #revealthecollections του Πολιτιστικού Ιδρύματος της Τράπεζας Κύπρου έχει ως στόχο την προβολή και συζήτηση έργων τέχνης της Συλλογής Σύγχρονης Κυπριακής Τέχνης του Ιδρύματος και άλλων ιδιωτικών συλλογών μέσω μια διαδικτυακής δράσης και εντάσσεται στο πρόγραμμα του Ιδρύματος «Πολιτισμός σημαίνει Αλληλεγγύη». Εμπίπτει στην πάγια πολιτική του Ιδρύματος για ενθάρρυνση, αναγνώριση και προβολή της εικαστικής δημιουργίας αλλά και των άλλων τεχνών ευρύτερα. Καταδεικνύει της τη συνεχή στήριξη του Πολιτιστικού Ιδρύματος για βελτίωση των καλλιτεχνικών υποδομών και συμβάλλει παράλληλα της προσπάθειες για κατοχύρωση των δικαιωμάτων του καλλιτέχνη.

Η Συλλογή Σύγχρονης Κυπριακής Τέχνης ξεκίνησε παράλληλα με τη δημιουργία του Πολιτιστικού Ιδρύματος το 1984 και απαριθμεί σήμερα πάνω από 850 έργα. Απώτερος στόχος είναι ο σταδιακός σχηματισμός μιας αντιπροσωπευτικής ομάδας έργων που θα σκιαγραφεί την εξέλιξη της εικαστικής δημιουργίας στην Κύπρο.

Τη δράση επιμελείται η θεωρητικός τέχνης Δρ Μόνικα Ασημένου.

Για το έργο του Μιχαήλ Κάσιαλου «Πώς γίνεται το ψωμί» (1958), γράφει η Βίκη Περικλέους, εικαστικός/Επίκουρη Καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο Frederick.

«Υποθέσεις: Ο Διαμαντής μάλλον θα διέκρινε την πηγαία κυπριακότητα που γύρευε ο ίδιος. Ο Σάββα βρήκε ίσως την αφιλτράριστη γοητεία της ζωγραφικότητας. Αυτής που η παχιά επίστρωση της μπογιάς, καταβυθίζεται σε τοπολογικές διαστρωματώσεις, παρά την οριζόντια, ως επί το πλείστoν, ανα-σύνταξη των στοιχείων του χώρου. Τα κυρίως στοιχεία στα έργα του Μιχαήλ Κάσιαλου φαίνονται ακίνητα ενώ βρίσκονται σε δράση. Σχεδόν ατάραχα στο χρόνο. Tην ίδια ώρα που στο τελάρο του, ο Κάσιαλος, συμπυκνώνει την ένταση ενός ιεροτελεστικού ανιμάτιον του κόσμου και της ζωής της Κύπρου της εποχής του. Στο έργο του ‘Πως γίνεται το ψωμί’, οι φιγούρες, όλες σκυφτές, κόντρα στον ήλιο, κοιτούν όπως πάντα, τη δουλειά τους. Παρατηρώντας το ξανά, το ουρανί - χρώμα - στο Κάσιαλο, μοιάζει να φέρει την ίδια χημική σύσταση των ουράνιων σωμάτων του Γεωργίου. Με άλλη πυκνότητα, βαριά, ή ουρανί γυναικεία φιγούρα του αιωρείται, καθηλωμένη στο χώμα. Και αυτή, όπως η μικρή στο ποίημα του Μίλτου Σαχτούρη ‘Το Ψωμί’, 1958, ‘μ’ ένα μαχαίρι, κόβει και μοιράζει κομμάτια γνήσιο ουρανό’».

Λεζάντα φωτογραφίας:

Μιχαήλ Χρ. Κάσιαλος, "Πώς γίνεται το ψωμί", (1958) Λάδι σε ξύλο, 72 x 102 εκ., Συλλογή Πολιτιστικού Ιδρύματος Τράπεζας Κύπρου

Πολιτιστικό Ίδρυμα Τράπεζας Κύπρου | Φανερωμένης 86-90, Λευκωσία |Για πληροφορίες: 22 128157 | www.boccf.org