75o Φεστιβάλ Καννών: Στην καρδιά ενός άλλου σκότους με οδηγό τον Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ
Γράφει ο Νίνο Φένεκ Μικελλίδης
Έκπληξη μαζί και ευπρόσδεκτη πρόκληση προκαλούν συνήθως οι ταινίες του Καναδού σκηνοθέτη Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ. Από ταινίες όπως το «Scanners» και «Βιντεοδρόμιο» μέχρι το «Γυμνό γεύμα» και το «eXistenZ», και φτάνοντας στα σημερινά «Εγκλήματα του μέλλοντος», που γυρίστηκε εξολοκλήρου στην Ελλάδα, με Έλληνα παραγωγό και που είδαμε σήμερα στο διαγωνιστικό τμήμα του 75ου Φεστιβάλ των Καννών, ο Κρόνενμπεργκ δείχνει πως ξέρει τέλεια να συνδυάζει με άνεση και ισορροπία τα σουρεαλιστικά και τα παραισθησιογόνα στοιχεία με το ρεαλιστικό και το φανταστικό, χωρίς να αποφεύγει, ταυτόχρονα να κάνει και ένα είδος μεταφοράς σε γενικότερα κοινωνικά θέματα.
Τα «Εγκλήματα του μέλλοντος» ξεκίνησαν στην πραγματικότητα το 1970 με μια 6ελπτη ταινία με τον ίδιο τίτλο, με σενάριο που έγραψε, όπως και σήμερα, ο ίδιος ο Κρόνενμπεργκ, όπου, εκτός από τα διάφορα άλλα θέματα, υπάρχει κι αυτό της ανάπτυξης νέων ανθρωπίνων οργάνων για να βοηθήσουν τον άνθρωπο να προσαρμοστεί στη νέα κοινωνία της τεχνολογίας, που είναι ακριβώς και το κεντρικό θεμα της νέας του ταινίας.
Αυτή η επικίνδυνη, οπως σταδιακά ανακαλύπτουμε, αναπροσαρμογή του ανθρώπου του μέλλοντος δεν μπορεί παρά να οδηγήσει «στην καρδιά του σκότους», οπως αναφέρει ένα από τα πρόσωπα προς το φινάλε της ταινίας, φέρνοντας στο νου το ομότιτλο βιβλίο του Τζόζεφ Κόνραντ, από το οποίο εμπνεύστηκε και για το «Αποκάλυψη, τώρα» ο Κόπολα. Το ταξίδι προς την καρδιά του σκότους, που μας οδηγεί ο Κρόνενμπεργκ είναι τη φορά αυτή ένα ταξίδι μέσα από τις πιθανές αλλαγές που έχουν επιφέρει στον πλανήτη μας οι νέες τεχνολογίες και που οδηγούν τους ανθρώπους στην αναζήτηση νέων οργάνων για να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις νέες απαιτήσεις.
Από τα πρώτα κιόλας πλάνα, ο θεατής έχει την αίσθηση πως βρίσκεται στον αλλόκοτο, φανταστικό, ταυτόχρονα και συναρπαστικό, κόσμο του Κρόνενμπεργκ: ένα μικρό αγόρι, με τα νέα όργανα που έχει αποκτήσει, αρχίζει να τρώει ένα πλαστικό κουβά, ενώ, στη συνέχεια, η απελπισμένη μητέρα του τον δολοφονεί, πνίγοντας τον με το μαξιλάρι, για να αφήσει αμέσως μετά, τηλεφωνικό μήνυμα στο σύζυγο, «να έρθει να μαζέψει το πτώμα του όντος που αποκαλεί παιδί του».
Στον παράξενο αυτό κόσμο της νέας τεχνολογίας και της αποξένωσης, όπου οι άνθρωποι έχουν προσαρμοστεί σ’ ένα περιβάλλον πλαστικό, σταρ είναι οι performance artists, επικεφαλής των οποίων είναι ο Σολ (Βίγκο Μόρτενσεν) και η σύντροφος του, Καπρίς (Λέα Σεϊντού), που στήνουν τα πρωτοποριακά σόου τους, με μηχανήματα που με υπερσύγχρονη χειρουργική επέμβαση ανοίγουν το στήθος του Σολ για να παρουσιάσουν τα νέα του όργανα, που όχι μόνο εντυπωσιάζουν τους παριστάμενους αλλά και που τα χρησιμοποιεί ως κύρια βάση του το «ανύπαρκτο» Εθνικό Μητρώο Οργάνων.
Τι μπορεί όμως να είναι αυτή η χειρουργική επέμβαση; Ένα είδος νέου σεξ, όπως τονίζει ένα από τα πρόσωπα; Ή μια τέχνη που δημιουργείται μέσα από την αναρχία, όπως πιστεύει ο Σολ; Γύρω από το ζευγάρι Σολ-Καπρίς κινούνται διάφορα πρόσωπα, το καθένα με τη δίκη του πορεία: ο μαύρος ντετέκτιβ, υπεύθυνος του New Vice, που προσπαθεί να ξεσκεπάσει μια, όπως πιστεύει, επικίνδυνη (ίσως και τρομοκρατική) συνωμοσία, οι υπεύθυνοι του Μητρώου Οργάνων, Γουίπετ (Ντον ΜακΚέλαρ) και Τίμλιν (Κρίστεν Στιούαρτ), που είναι ξετρελαμένη με τον Σολ, ο περίεργος Δρ Νασαντίρ (Γιώργος Πυρπασόπουλος), όπως και ένας άλλος περφόρμερ, με εκατοντάδες αυτιά στο γυμνό σώμα του.
Ο Κρόνενμπεργκ ξέρει καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο να δημιουργεί την ατμόσφαιρα του φανταστικού, από την οποία δεν λείπει η ωμότητα και το "gore", όλα δοσμένα με υπνωτικές εικόνες που στοιχειώνουν. Κι αυτή η ατμόσφαιρα δεν λείπει από αυτά τα συγκλονιστικά, με τα πολλά καίρια αν και αναπάντητα, ερωτήματα, «Εγκλήματα του μέλλοντος».
«Ζήτω η νέα σάρκα», φώναζε ο ήρωας προς το φινάλε της ταινίας «Βιντεοδρόμιο». «Ζήτω τα νέα όργανα» θα μπορούσε να φωνάξει και ο Σολ στο φιναλε της δίκης του ταινίας. Όργανα όμως που, μάλλον, κάποια μυστική οργάνωση, όπως αφήνεται να νοηθεί, μπορεί να τα εμποδίσει και να μας επαναφέρει, αν δεν είναι ήδη αργά, σώους και υγιείς σε μια πιο ανθρώπινη κοινωνία.
Σε μια ταινία που συνδυάζει το αστυνομικό μυστήριο με έναν ακατόρθωτο έρωτα στρέφεται στην ταινία του «Decision to Leave», ο Κορεάτης σκηνοθέτης Παρκ Τσαν-Γουκ, γνωστός μας από διάφορα διεθνή φεστιβάλ εξαιρετικές ταινίες («Old Boy», «Δίψα», «Η υπηρέτρια»). Ο θάνατος (ή και πιθανή δολοφονία) ενός άντρα που πέφτει και σκοτώνεται από την κορυφή ενός βουνού, με μια σύζυγο που δείχνει αδιάφορη, με αποτέλεσμα να θεωρηθεί ύποπτη από τον αστυνομικό που αναλαμβάνει την υπόθεση, είναι στο επίκεντρο της ταινίας. Μόνο που στην εξέλιξη της έρευνας ο αστυνομικός, αρχίζει να προσελκύεται από την παράξενη γοητεία της γυναίκας.
Μέσα από την πορεία, και τα διάφορα ενδιαμεσα φλας μπακ, με εικόνες πάντα εικαστικά εξαίρετες, ο Τσαν-Γουκ φτιάχνει το παζλ που σταδιακά θα φωτίσει, αργά και μεθοδικά, την όλη υπόθεση. Υπόθεση, που πέρα από την αστυνομική ίντριγκα, υπάρχει βασικά η ιστορία ενός παθιασμένου, ανεκπλήρωτου έρωτα καθώς και μια μελέτη χαρακτήρων, του αστυνομικού ντετέκτιβ που ταλαντεύεται ανάμεσα στο καθήκον και τον έρωτά του, και της «μοιραίας» γυναίκας, που πέφτει στην παγίδα που η ίδια έχει φτιάξει.
(ΚΥΠΕ/ΝΦΜ/ΗΦ)
Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων
Οι ιδιοκτήτες της ιστοσελίδας parathyro.politis.com.cy διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρούν σχόλια αναγνωστών, δυσφημιστικού και/ή υβριστικού περιεχομένου, ή/και σχόλια που μπορούν να εκληφθεί ότι υποκινούν το μίσος/τον ρατσισμό ή που παραβιάζουν οποιαδήποτε άλλη νομοθεσία. Οι συντάκτες των σχολίων αυτών ευθύνονται προσωπικά για την δημοσίευση τους. Αν κάποιος αναγνώστης/συντάκτης σχολίου, το οποίο αφαιρείται, θεωρεί ότι έχει στοιχεία που αποδεικνύουν το αληθές του περιεχομένου του, μπορεί να τα αποστείλει στην διεύθυνση της ιστοσελίδας για να διερευνηθούν. Προτρέπουμε τους αναγνώστες μας να κάνουν report / flag σχόλια που πιστεύουν ότι παραβιάζουν τους πιο πάνω κανόνες. Σχόλια που περιέχουν URL / links σε οποιαδήποτε σελίδα, δεν δημοσιεύονται αυτόματα.