Κατερίνα Μανανεδάκη-Εκδόσεις Ψυχογιός

Μπήκε στη συγγραφή από το 2001 με το θρυλικό "Έχετε μήνυμα στο κινητό":
"Το 1999, όταν τα κινητά τηλέφωνα στην Ελλάδα είχαν γίνει τρελή μόδα, όλες οι φίλες μου αντάλλαζαν μανιωδώς μηνύματα με τους συντρόφους τους αλλά και μεταξύ τους. Είμαι τυχερή για τους επτά σωματοφύλακες, τις επτά κολλητές μου. Οι δικές τους ιστορίες είναι το υλικό του πρώτου μυθιστορήματός μου. Μου διάβαζαν τα μηνύματα που έγραφαν και λάμβαναν, είχαν όλα τρομερή πλάκα και μια μέρα άνοιξα ένα έγγραφο στον υπολογιστή και άρχισα να τα καταγράφω. Χωρίς να το καταλάβω τα λόγια έγιναν ήρωες και οι ήρωες έγιναν βιβλίο".
Πολύ γρήγορα το βιβλίο πέρασε στα best seller της χρονιάς, προδιαγράφοντας τη συγγραφική της πορεία, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον των αναγνωστών για τον απλό λόγο πως ναι, θα μπορούσε να είναι η δική τους ζωή, η δική τους ιστορία που τυπώθηκε στις σελίδες και υπάρχει στα βιβλιοπωλεία.

Τα βιβλία της δεν κρύβουν προσωπικά βιώματα, αυτά που γράφει είναι μυθοπλασία, "παρατηρήσεις από το γύρω περιβάλλον, εντυπώσεις και καταγραφές γεγονότων σε συνδυασμό με μυθοπλασία. Τίποτα απ' αυτά δεν το βίωσα..." μου εξηγεί. Οι ήρωές της ξεπετάγονται από την "προσωπική ζωή" αλλά όχι τη δική της. Τη δική μας , της κυρίας της διπλανής πόρτας, του κυρίου στο απέναντι διαμέρισμα, όλοι είναι αληθινοί πρωταγωνιστές των ιστοριών. "Σίγουρα βάζω τη δική μου ματιά, αυτό που σε μένα φαίνεται χαριτωμένο ή σοβαρό αλλά πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου τον πρώτο ρόλο και λόγο θέλω να έχει ο αναγνώστης, που θα αναγνωρίσει τον εαυτό του σε κάποιον από τους ήρωες" εξομολογείται η Κατερίνα.

Αν τα πάρεις με τη σειρά τα βιβλία της σκιαγραφούν γνωριμίες (Σεξ, ψέματα και πολλά γραπτά μηνύματα! ), διαζύγιο (Ζήστε το δικό μας Διαζύγιο αλά Ελληνικά και... δείτε τα όλα!), παιδιά (Οι "αληθινές" γυναίκες έχουν μαύρους κύκλους στα μάτια, δεν χωράνε μετά τη γέννα στο καλό τους τζιν και τα νεύρα τους είναι μονίμως χάλια), μοιχεία (Θα αμαρτήσουμε μόνο... πνευματικά! ) και καπάκι μια κλασική ατάκα που όλες μας έχουμε ακούσει από τον άνδρα μας: έγινες σαν τη μάνα σου! (Μα τι λες τώρα; Είμαι εγώ ίδια η μάνα μου;)και ποια από εμάς ειλικρινά δεν το έχει ακούσει!
Το ολοκαίνουργιο βιβλίο της που μόλις κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Ψυχογιός, "Eγώ Πότε Θα Γίνω Ευτυχισμένη;" είναι το 15ο στη σειρά, και είναι ένα βιβλίο γεμάτο χαμόγελα και θετική ενέργεια.
Περίληψη του βιβλίου:
Πρωταγωνίστρια τη Μαίρη Παναγιώτου που είναι παντρεμένη, έχει ένα γιο, μια καλή δουλειά, ζει μια ήσυχη και τακτοποιημένη καθημερινότητα. Μέχρι τη στιγμή που, εντελώς τυχαία, συναντά στον δρόμο τον πρώην της, που σημάδεψε τη ζωή της και τον οποίο δυσκολεύτηκε πολύ να ξεπεράσει. Είναι το ίδιο όμορφος, γοητευτικός και απαιτητικός, και της ζητά να του απαντήσει σε μία και μόνο ερώτηση: "Έγινες ευτυχισμένη... χωρίς εμένα;". Καταλαβαίνετε τι μπλεξίματα πρόκειται να συμβούν στη συνέχεια! Η Μαίρη, πανικόβλητη και γεμάτη αγωνία, προσπαθεί να καταλάβει τι είδους φάρσα είναι αυτή που της στήνει το σύμπαν. Ήταν νέα και ανέμελη όταν ερωτεύτηκε τον Mister G, ενώ τώρα είναι μια κατασταλαγμένη, σοβαρή και υπεύθυνη γυναίκα. Δεν έχει χρόνο να απαντά σε "φανταστικά ερωτήματα".

Η Κατερίνα Μανανεδάκη γράφει για το βιβλίο της:

Ένα βιβλίο που "παίζει" με τις σχέσεις και τα απρόοπτα που μπορεί να συμβούν καθημερινά στον καθένα μας. Ένα βιβλίο χιουμοριστικό μεν με ένα δεύτερο επίπεδο γραφής όμως, που "ψάχνει" και "αναζητά" την ευτυχία. Σε μια τόσο δύσκολη εποχή, θέλησα να γράψω μια ιστορία που θα μας διασκεδάσει αλλά ταυτόχρονα θα μας προβληματίσει κιόλας. Έχουμε την ευτυχία μπροστά μας ή πρέπει να την ψάξουμε αλλού, κάπου μακριά; Η Μαίρη πάντως μετά το ερώτημα-παγίδα του πρώην της, νιώθει...δυστυχισμένη! Γι' αυτό θα κάνει γιόγκα, θα προσπαθήσει να αδυνατίσει, θα πάει σε μάγισσες, χαρτορίχτρες, συμβούλους προσωπικής ανάπτυξης, θα διαλογιστεί. Έχει είκοσι μία μέρες στη διάθεσή της να απαντήσει στην ερώτηση που της κάνει εκείνος. Αν τα καταφέρει, θα γίνει πραγματικά ευτυχισμένη. Αν δεν τα καταφέρει, θα πρέπει να (ξανα)κυλήσει στην αμαρτία...
Έμπνευσή μου όλοι εμείς, οι δικές μας ζωές, αυτά που θέλουμε που ελπίζουμε και που φοβόμαστε. Μια ιστορία με πολύ χιούμορ, που κρύβει όμως μεγάλες αλήθειες. Γιατί σημασία δεν έχει πόσο ευτυχισμένη είσαι αλλά πόσο ευτυχισμένη θέλεις να γίνεις!