Είναι ο έρωτας μια επανάσταση; Η Κατερίνα Νικολάου ψάχνει απαντήσεις στα όσα την απασχολούν για τον έρωτα και παρουσιάζει ένα μυθιστόρημα, το οποίο έχει μέσα όλα τα συναισθήματα, όλα εκείνα τα πάνω και τα κάτω που νιώθει κάποιος όταν ερωτεύεται.

Πώς ένας δημοσιογράφος αποφασίζει να γράψει ένα βιβλίο;

Η συγκεκριμένη δημοσιογράφος το αποφάσισε εν μέσω της ύφεσης του λοκντάουν. Ω ναι! Ο Κόβιντ έχει και τα καλά του! Βασικά, η ιδέα ακολούθησε μια πρόσκληση του πολιτιστικού Πολίτη για ένα κείμενο στο Ημερολόγιο Αυτοπεριορισμού, μια ηλεκτρονική απάντηση της εφημερίδας σας, στα μέτρα της πανδημίας, η οποία ελπίζω να εκδοθεί κάποια μέρα και σε βιβλίο για να έχουμε την ευκαιρία να εκδοθούμε ξανά. Όταν λοιπόν ανταποκρίθηκα και ζήτησα και από μια φίλη να μου κάνει ένα σχέδιο για το χρονογράφημα ήταν τόσο μεγάλος ο ενθουσιασμός μου που ήθελα κι άλλο. Και ήθελα κάτι πέρα από τα μίντια που πιστεύω ότι διέρχονται μια πολύ δύσκολη φάση, μεταβατική ίσως, και δεν πολύ- διαβάζονται ή τέλος πάντων χάνουν το κοινό τους.

… ενώ τα βιβλία διαβάζονται;

Τα νούμερα λένε πως το βιβλίο ανέβηκε στην πανδημία, άλλο καλό του Κόβιντ. Χωρίς αστεία όμως, το βιβλίο, η λογοτεχνία ανήκει σε μια άλλη κατηγορία, αναμετριέται με άλλα πράγματα, όπως και η καλή δημοσιογραφία που δεν θα χαθεί ποτέ. Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα θέλουν να τα βγάλουν στη φόρα, να πληροφορήσουν ή να αναδείξουν και που θα το κάνουν με τρόπο που όχι μόνο θα προσελκύουν την προσοχή της κοινής γνώμης αλλά θα αλλάζουν και καταστάσεις. Και επειδή εγώ πλέον δεν ήμουν πλέον στα μίντια -που είναι τόσο αναγκαία λόγω πανδημίας- αλλά στον τομέα των δημοσίων σχέσεων και της διαφήμισης που επηρεάστηκε πολύ- είχα τον χρόνο να γράψω.

Και πώς εμπνεύστηκες αυτή την ιστορία;

Ανέκαθεν με ενδιέφερε, ως είδος ανθρώπινης σχέσης και επικοινωνίας, η κατάντια του ερωτευμένου, το ναδίρ, αυτό που σταματούν όλα γύρω σου. Η ιδέα του πόσο μπορεί να αλλάξει ο άνθρωπος επειδή ερωτεύτηκε, όσο έξυπνος και να νομίζει ότι είναι. Έχω δει ανθρώπους που τους είχα για σοβαρούς να τρέχουν στις καφετζούδες για να δουν αν τους αγαπά (!) Οι κανόνες του έρωτα, η τύφλα του, ότι δεν ανταποκρίνεται στη λογική, μπορεί να ερωτευτείς π.χ. κάποιον που μισούσες, που βλέπεις ότι είναι κακή πάστα, ότι δεν μοιράζεσαι τις ίδιες αξίες. Ακόμα βρίσκω συναρπαστικό το ξαφνικό του έρωτα, που ένα στιγμιαίο βλέμμα σε φωτίζει διαφορετικά και λες ώπα… Έπειτα, είναι το χάδι, η αγκαλιά που όσο μεγαλώνεις απομακρύνεται και είναι πολύ σπουδαίο όταν βρίσκεις τρυφερότητα. Αυτά πραγματεύεται το βιβλίο, μέσα από μια ερωτική ιστορία.

Άλλαξε ο έρωτας στα χρόνια που πέρασαν; Οι νέοι πλέον επικοινωνούν μέσω social media…

Ε και; Είναι ανοησία να πιστεύει κανείς πως αλλάζει ο έρωτας επειδή αλλάζει ο τρόπος ή το κανάλι επικοινωνίας. Ούτε έγιναν όλα χειρότερα, ούτε ο ρομαντισμός έχει χαθεί, ούτε το σκίρτημα και σίγουρα ούτε παλιότερα τα πράγματα ήταν καλύτερα. Η τεχνολογία είναι εδώ και είναι ένα εργαλείο που το χρησιμοποιούμε και μας κάνει να έχουμε και άλλους τρόπους επικοινωνίας. Δεν άλλαξε ο άνθρωπος επειδή υπάρχει το tinder, τα αισθήματά του, το σκίρτημα του έρωτα, όλα εκείνα που τον κάνουν να πέφτει στα πατώματα και να παίρνει τηλέφωνο την κολλητή να τα πει… ξανά.

Είναι spoiler να αποκαλύψουμε γιατί Του Λύκου ο τίτλος του βιβλίου;

Επειδή ο λύκος είναι επικίνδυνα γοητευτικός, γκρι σαν την ηλικία μου και λαμόγιο. Η πρωταγωνίστρια κάνει μια βουτιά στον έρωτα αυτού του μπουλντόζα που είναι θηρευτής και απειλεί να την εξαφανίσει. Μέσα σε ολόκληρο το δάσος πήγε κι ερωτεύθηκε τον Κακό Λύκο αυτοπροσώπως. Είναι αυτό που στον έρωτα κάνεις μια βουτιά με το κεφάλι και τα μάτια ανοιχτά. Μπλουμ πάνω στον Κακό Λύκο.

Βλέπω δεν υπάρχει φιλοζωϊκή ευαισθησία…

(γέλια) ναι… είναι αλήθεια πως ο Λύκος είναι παρεξηγημένο ζώο. Σήμερα γνωρίζουμε πως δεν είναι ο ολετήρας του οικοσυστήματος ούτε και πρέπει να κάνουμε τα παιδάκια να φοβούνται. Στο βιβλίο, δυστυχώς έχει αυτό το συμβολισμό παρόλο που η πρωταγωνίστρια βλέπει και τις αδυναμίες του. Στην ιστορία μας ο λύκος παραπέμπει και σε αυτούς όλους τους τύπους με τα κοστούμια που τους τρέφουμε μεγάλο σεβασμό -ολόκληρες αγέλες λύκων- που αποφασίζουν για τα κοινά, που υπηρετούν την τάξη και την ασφάλεια και λένε πολλά ψέματα.

Μέσα από το χιούμορ και την ιστορία διακρίνει κανείς και αναφορές σε κοινωνικά θέματα.

Υπάρχουν απ’ όλα γιατί είναι μέρος της ζωής μας και της πραγματικότητάς μας. Ο έρωτας είναι μια ταινία με ποπ κορν, σοκολάτα, κλάμα, με αρχή, κορύφωση και τέλος. Οι πλείστοι έρωτες δεν καταλήγουν σε μυθιστόρημα ούτε σε αρχαίες τραγωδίες, σε γάμο καταλήγουν ή σε μαύρο δάκρυ, μετέωρη σκέψη και αβέβαιο μέλλον. Ο έρωτας θα εκλείψει, θα τελειώσει άδοξα, θα γιατρευτεί... ευτυχώς!

Πάντως, σίγουρα εκείνο που διαχωρίζει το βιβλίο είναι τον έρωτα από τον γάμο…

Ναι, δεν έχουν καμία σχέση τα δύο μεταξύ τους. Ο γάμος περιέχει θυσία, αγάπη, ανεκτικότητα. Αγάπη σημαίνει αποδέχεσαι πράγματα. Ο γάμος είναι σύμβαση. Κι αν θέλει να απομυθοποιήσει κάτι το βιβλίο δεν είναι τον έρωτα, αλλά τις συμβάσεις, τα «πρέπει» και όσα επιτρέπει ο καθένας να του επιβληθούν από θεούς και ανθρώπους. Ένας αγαπημένος μου καθηγητής των πολιτικών επιστημών μας έλεγε πως αν ο γάμος ήταν κάτι φυσιολογικό δεν θα έπεφταν τόσες υπογραφές. Όμως, δεν είμαι ψυχολόγος, μια ιστορία ήθελα να γράψω, για την ακρίβεια πολλές μικρές ιστορίες, που θα είχαν όμως έναν ιστό, τον έρωτα της Ρεντ με τον Μπραντ. Πάντα μέσα στο πλαίσιο της αγάπης για εξερεύνηση του τρόπου που επικοινωνούμε γραπτώς.

Στο βιβλίο υπάρχουν και σχέδια της Χαριτίνης Κυριάκου…

Ήταν αναγκαία. Στο πλαίσιο της ίδιας εξερεύνησης της επικοινωνίας ήταν που αισθάνθηκα εξ αρχής την ανάγκη για μια εικαστική προσθήκη. Η Χαριτίνη Κυριάκου είναι συνοδοιπόρος σε αυτή την υπέροχη εμπειρία. Μαζί κάναμε το βιβλίο, θεωρώ. Ανέκαθεν θαύμαζα τη δουλειά της, είμαι μεγάλη της θαυμάστρια και το λέω πολύ συχνά. Έχει γράψει ποίηση, μουσική, ζωγραφίζει. Τα σχέδιά της έδωσαν μορφή σε λέξεις που είναι σημαντικές μέσα σε αυτό το βιβλίο, όπως είναι η όαση και η αγκαλιά. Και είμαι πολύ χαρούμενη που μαζί με το βιβλίο μου, οι αναγνώστες βάζουν σπίτι τους και λίγη Χαριτίνη.

Νιώθεις πλέον όπως τους συγγραφείς πλέον; Ψάχνεις ήδη την επόμενή σου ιδέα;

Ως λειτουργός της επικοινωνίας από πολλά και διάφορα πόστα, μου αρέσει να γράφω. Έγραφα και εύχομαι να συνεχίσω να θέλω και να μπορώ να το κάνω και να μοιραστώ και άλλες σκέψεις και ιστορίες με το δικό μου γράψιμο… Και ασφαλώς εύχομαι και πάλι να κάνουν τους αναγνώστες να γελάσουν και να κλάψουν, τέλος πάντων να το νοιώσουν ή να βρουν κάτι δικό τους, όπως ακριβώς ήταν και ο στόχος του Λύκου μου.

To βιβλίο Του Λύκου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Το Ροδακιό