Τομ Ρόμπινς, γνωστός ως «ο πιο επικίνδυνος συγγραφέας στον κόσμο» όπως χαρακτηρίστηκε από έναν κορυφαίο Ιταλό κριτικό και ένας από τους 100 καλύτερους συγγραφείς του 20ου αιώνα σύμφωνα με το περιοδικό Writer's Digest, πέθανε σε ηλικία 92 ετών.

Ο γιος του Τομ Ρόμπινς, Φλίτγουντ επιβεβαίωσε τον θάνατό του την Κυριακή στους New York Times. Δεν αναφέρθηκε η αιτία.

Ο εμβληματικός συγγραφέας, γνωστός για το ανατρεπτικό ύφος και τις ψυχεδελικές αφηγήσεις του, άφησε πίσω του μια λογοτεχνική κληρονομιά γεμάτη χιούμορ, φιλοσοφία και αχαλίνωτη φαντασία.

Τα βιβλία του, όπως «Ακόμα και οι καουμπόισσες μελαγχολούν» και «Ο Τρυποκάρυδος», συνεχίζουν να ταξιδεύουν τους αναγνώστες σε κόσμους όπου η λογική υποκλίνεται στη μαγεία του παράδοξου.

«Ήταν περιτριγυρισμένος από την οικογένειά του και τα αγαπημένα του κατοικίδια. Κατά τη διάρκεια αυτών των δύσκολων τελευταίων κεφαλαίων, ήταν γενναίος, αστείος και τρυφερός», έγραψε η Αλέξα Ρόμπινς. «Ζήτησε να τον θυμούνται διαβάζοντας τα βιβλία του».

Ο Ρόμπινς υιοθέτησε την αισθητική των χίπις και τις ευαισθησίες των νέων από τις αρχές της δεκαετίας του 1970, γράφοντας βιβλία με μια γενική φιλοσοφία που ο ίδιος αποκαλούσε «σοβαρή παιχνιδιάρικη διάθεση» και με την πεποίθηση ότι έπρεπε να εκφράζεται με τους πιο αλλόκοτους τρόπους. Όπως έγραψε: «Τα μυαλά δημιουργήθηκαν για να εκρήγνυνται».

«Αυτό που προσπαθώ να κάνω, μεταξύ άλλων, είναι να συνδυάζω τη φαντασία με την πνευματικότητα, τη σεξουαλικότητα, το χιούμορ και την ποίηση με τρόπους που δεν έχουν ξαναεμφανιστεί στη λογοτεχνία», είχε δηλώσει ο Ρόμπινς σε μια συνέντευξή του το 2000. «Και υποθέτω πως όταν ένας αναγνώστης τελειώνει ένα από τα βιβλία μου... θα ήθελα να βρίσκεται στην ίδια κατάσταση που θα ήταν μετά από μια ταινία του Φελίνι ή μια συναυλία των Grateful Dead».

Γεννημένος στο Μπλόουινγκ Ροκ της Βόρειας Καρολίνας, ο Ρόμπινς μεγάλωσε εκεί και στο Ρίτσμοντ της Βιρτζίνια, σε μια οικογένεια που κάποτε περιέγραψε ως «μια νότια βαπτιστική εκδοχή των Simpsons». Είπε πως υπαγόρευε ιστορίες στη μητέρα του από την ηλικία των πέντε ετών και ανέπτυξε τις συγγραφικές του ικανότητες περαιτέρω στο Πανεπιστήμιο Washington and Lee στη Βιρτζίνια, όπου εργάστηκε στη φοιτητική εφημερίδα μαζί με τον Τομ Γουλφ, ο οποίος αργότερα έγραψε το «The Right Stuff» και το «The Electric Kool-Aid Acid Test».

Ο Ρόμπινς εργάστηκε ως συντάκτης, ρεπόρτερ και κριτικός σε εφημερίδες στο Ρίτσμοντ και το Σιάτλ, όπου μετακόμισε τη δεκαετία του 1960 αναζητώντας ένα πιο προοδευτικό περιβάλλον από εκείνο που προσέφερε ο Νότος. Βίωσε μια συγγραφική επιφοίτηση ενώ έκανε κριτική για μια συναυλία των Doors το 1967.

Αυτό που ακολούθησε ήταν το «Another Roadside Attraction» το 1971, η παράδοξη ιστορία του πώς το μουμιοποιημένο, μη αναστημένο σώμα του Ιησού εκλάπη από το Βατικανό και κατέληξε σε ένα περίπτερο με χοτ ντογκ στον βορειοδυτικό τομέα των ΗΠΑ. Πέντε χρόνια αργότερα, το δεύτερο βιβλίο του, «Even Cowgirls Get the Blues», όπου η Σίσι κάνει ωτοστόπ σε έναν κόσμο γεμάτο σεξ, ναρκωτικά και μυστικισμό, τον καθιέρωσε ως αγαπημένο συγγραφέα της αντικουλτούρας.

Τα μυθιστορήματά του συχνά είχαν ισχυρές γυναικείες πρωταγωνίστριες, γεγονός που τον έκανε ιδιαίτερα δημοφιλή στις γυναίκες αναγνώστριες. Παρότι κέρδισε τη νεανική κουλτούρα, το λογοτεχνικό κατεστημένο δεν τον αποδέχθηκε ποτέ πλήρως. Οι κριτικοί υποστήριζαν ότι οι πλοκές του ήταν επαναλαμβανόμενες και το ύφος του υπερβολικό.

Ο Ρόμπινς έγραφε τα βιβλία του με το χέρι σε μπλοκ σημειώσεων, παράγοντας μόνο μερικές σελίδες την ημέρα, χωρίς να σχεδιάζει τίποτα εκ των προτέρων. Μια απόπειρα να χρησιμοποιήσει γραφομηχανή κατέληξε με τον συγγραφέα να τη σπάει με ένα κομμάτι ξύλο.

Δούλευε σχολαστικά την επιλογή των λέξεων και έλεγε πως ήθελε να «θυμίζει τόσο στον αναγνώστη όσο και στον συγγραφέα ότι η γλώσσα δεν είναι το γλάσο, είναι το ίδιο το κέικ». Ως αποτέλεσμα, τα έργα του ξεχείλιζαν από φρενήρεις μεταφορές.

Ο Ρόμπινς είχε τρία παιδιά με τη σύζυγό του, Αλέξα.

ΠΗΓΗ: Athens Voice, The Guardian