Η συναυλία θα ξεκινήσει με τις περίφημες Παραλλαγές «Αίνιγμα», ένα έργο που έκανε τον Elgar διάσημο σε μια νύχτα! Η κάθε παραλλαγή φέρει το προσωνύμιο ενός στενού φίλου του συνθέτη, σκιαγραφώντας μουσικά την κάθε προσωπικότητα. Στη συνέχεια, θα απολαύσετε την εκλεπτυσμένη Πέμπτη Συμφωνία του Vaughan Williams, που έχει χαρακτηριστεί ως «Συμφωνία της Ουράνιας Πόλης», λόγω της ζεστασιάς και της γαλήνιας διάθεσης που τη διατρέχουν.

Edward Elgar: Παραλλαγές «Αίνιγμα»

Ralph Vaughan Williams: Συμφωνία αρ. 5 σε Ρε μείζονα

Συμφωνική Ορχήστρα Κύπρου

Douglas Boyd

Λεμεσός: Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2022 – Παττίχειο Δημοτικό Θέατρο, 20:30

Λευκωσία: Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2022 – Δημοτικό Θέατρο Λευκωσίας, 20:30

Τιμές εισιτηρίων:

Ζώνη Α: €25 / €18 (μειωμένο)

Ζώνη Β: €20 / €15 (μειωμένο)

Ζώνη Γ: €17 / €12 (μειωμένο)

Δικαιούχοι μειωμένων εισιτηρίων: Μαθητές, στρατιώτες, φοιτητές, συνταξιούχοι, πολύτεκνες και πενταμελείς οικογένειες με παρουσίαση ταυτότητας.

Δωρεάν είσοδος σε άτομα με αναπηρίες.

Προπώληση εισιτηρίων:

Παττίχειο Δημοτικό Θέατρο Λεμεσού (Αγίας Ζώνης 4, 3027 Λεμεσός, 25 377277):

Από την ιστοσελίδα www.soldouttickets.com.cy, το Ταμείο του Θεάτρου: Δευ-Παρ: 10:00-13:00 & 16:00-19:00 και πριν την έναρξη.

Δημοτικό Θέατρο Λευκωσίας (Λεωφόρος Μουσείου 4, 1097 Λευκωσία):

Aπό την ιστοσελίδα www.cyso.org.cy, το Ταμείο του Θεάτρου Παλλάς κάθε Τετάρτη 16:00-19:00 και το Ταμείο του Δημοτικού Θεάτρου Λευκωσίας 2 ώρες πριν την έναρξη.

Πληροφορίες: 22 463144, www.cyso.org.cy

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνείτε με την κα Κωνσταντία Ηλία στο 22 463135 ή στο c.elia@cyso.org.cy

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Edward Elgar (1857-1934): Παραλλαγές «Αίνιγμα»

H ιστορία της δημιουργίας του έργου, πάει κάπως έτσι: το 1898, ο Βρετανός συνθέτης Edward Elgar επέστρεψε στο σπίτι μετά από μια μακρά, δύσκολη μέρα διδασκαλίας και κάθισε στο πιάνο του, αυτοσχεδιάζοντας. Η σύζυγός του εντυπωσιάστηκε από τη μελωδία και καθώς προχωρούσε η βραδιά, με την κούραση που τον διακατείχε και μέσα από τη διασκεδαστική αλληλεπίδρασή του μαζί της, ο Elgar άρχισε να ενσωματώνει χαρακτηριστικά από διάφορους γνωστούς του σε παραλλαγές της αρχικής μελωδίας, οι οποίες τελικά μετατράπηκαν σε μια ορχηστρική σύνθεση που ονομάστηκε «Παραλλαγές πάνω σε ένα πρωτότυπο θέμα». Στο σημείωμα που συνόδευε την παρτιτούρα που έστειλε στον εκδότη του, ο συνθέτης ανέφερε: «Έχω σχεδιάσει ένα σύνολο παραλλαγών πάνω σε ένα πρωτότυπο θέμα: οι Παραλλαγές με διασκέδασαν γιατί τις έχω ονοματίσει με τα παρατσούκλια συγκεκριμένων φίλων μου – εσύ είσαι ο Nimrod ...»

Η πρεμιέρα του έργου δόθηκε στις 19 Ιουνίου 1899, στο St. James' Hall του Λονδίνου, υπό τη διεύθυνση του διάσημου μαέστρου Hans Richter, και είχε βαθιά επίδραση στην μετέπειτα ζωή του συνθέτη. Το συγκεκριμένο έργο έκανε διάσημο το συνθέτη σε μια νύχτα, ο οποίος κέρδισε διεθνή αναγνώριση, ενώ άμεσα θεωρήθηκε ως ο σπουδαιότερος Άγγλος συνθέτης όλων των εποχών.

Ο Elgar ονόμασε το κύριο θέμα του έργου «Αίνιγμα», και τελικά το κομμάτι έγινε γνωστό με την επωνυμία Παραλλαγές Αίνιγμα. Το θέμα χωρίζεται σε δύο μέρη, το σημαντικότερο από τα οποία αποτελούν τα τέσσερα πρώτα μέτρα στη Σολ ελάσσονα. Υπάρχουν κάποιες διαφωνίες και πάρα πολλές εικασίες σχετικά με την προέλευση του θέματος, καθώς και αν το «αίνιγμα» σχετίζεται με το κύριο μουσικό θέμα και αν αυτό προέρχεται από άλλο έργο. Ωστόσο, ο Elgar δήλωσε ότι το πραγματικό μυστήριο δεν βρίσκεται στο κεντρικό θέμα των παραλλαγών αλλά μάλλον σε «μια δεύτερη μελωδία που είναι εκεί αλλά δεν εκτελείται.» Αυτό ήταν αρκετά διφορούμενο για να απασχολήσει τους μουσικολόγους για τα επόμενα εκατό χρόνια περίπου! Σε κάθε περίπτωση, ακόμα κι αν το αίνιγμα δεν αποκαλυφθεί ποτέ, συνιστά πράγματι ένα κατάλληλο θεατρικό κλείσιμο στην ιστορία αυτού του συναρπαστικού έργου.

Ralph Vaughan Williams (1872-1958): Συμφωνία αρ. 5 σε Ρε μείζονα

Στη διάρκεια της μακρόχρονης δημιουργικής καριέρας του Vaughan Williams, οι συμφωνίες του έκαναν πρεμιέρα σε τακτά χρονικά διαστήματα και αναμένονταν ανυπόμονα από τη μουσική κοινότητα, με καθεμία από αυτές να είναι ξεχωριστή και να αποτελεί ορόσημο στην αγγλική μουσική. Γραμμένη το 1943, όταν ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος μαινόταν ακόμη, η μουσική της Πέμπτης Συμφωνίας εισχωρεί πράγματι σε μιαν άλλη σφαίρα λαμπερού φωτός, γαλήνιας ακινησίας και εξαίσιου μυστηρίου, δικαιολογώντας την περιγραφή «Συμφωνία της Ουράνιας Πόλης» από τον μελετητή της μουσικής Michael Kennedy. Η Πέμπτη Συμφωνία του Williams επιστρέφει στη διαχρονική, ποιμαντική παρηγοριά της παραστατικής πράσινης και ειρηνικής υπαίθρου της Αγγλίας μετά την άγρια ​​και διάφωνη Τέταρτη Συμφωνία του. Το έργο αφιερώθηκε «χωρίς άδεια και με τον πιο ειλικρινή έπαινο στον Jean Sibelius, του οποίου το σπουδαίο παράδειγμα αξίζει μίμησης», και έλαβε την πρεμιέρα του από τη Φιλαρμονική του Λονδίνου στα περίφημα Proms του 1943, με τον Williams να διευθύνει ο ίδιος το έργο.

Παρόλο που διαφαίνονται κάποια στοιχεία από έργα του Sibelius, η πηγή πολλών από τα μουσικά στοιχεία της Πέμπτης Συμφωνίας του WIlliams είναι το έργο The Pilgrim's Progress, η ημιτελής τότε όπερα του Vaughan Williams. Αυτή η όπερα βρισκόταν σε ανάπτυξη για πολλά χρόνια όταν δημιουργήθηκε η συμφωνία, αλλά ο συνθέτης την είχε βάλει προσωρινά σε αναμονή. Η εναρκτήρια κίνηση του έργου, που φέρει τον ασυνήθιστο τίτλο Preludio, χαρακτηρίζεται από ήσυχη διάθεση και διτονικότητα, με μια λαμπερή κορύφωση στη μέση, πριν η μουσική υποχωρήσει ξανά. Στο Scherzo που ακολουθεί γινόμαστε μάρτυρες τόσο ζοφερών όσο και πονηρά παιχνιδιάρικων στιγμών, ενώ o συνθέτης παίζει και με τους ρυθμούς. Η υπέροχη τρίτη κίνηση με τίτλο Romanza, περιγράφεται ως «η καρδιά της συμφωνίας» από τον μουσικοκριτικό Frank Howes, αφού είναι εξαιρετικά συναισθηματική και εκφραστική. Το έργο ολοκληρώνεται με μία Passacaglia, γραμμένη αντιστικτικά, και ολοκληρώνεται με ένα σόλο από το κλαρινέτο, το οποίο λειτουργεί ως ένας εκτεταμένος ειρηνικός, υπερβατικός επίλογος σε ολόκληρο το κομμάτι.

Δρ. Χριστίνα Μιχαήλ

DOUGLAS BOYD Μαέστρος

Ο Douglas Boyd κατέχει σήμερα τη θέση του Καλλιτεχνικού Διευθυντή της Όπερας Γκάρσινγκτον, ενώ υπήρξε Μουσικός Διευθυντής της Ορχήστρας Δωματίου του Παρισιού, Κύριος Μαέστρος του Musikkollegiumτου Βίντερτουρ, Μουσικός Διευθυντής της Καμεράτας του Μάντσεστερ, Κύριος Φιλοξενούμενος Μαέστρος της Συμφωνικής Ορχήστρας του Κολοράντο, Καλλιτεχνικός Συνέταιρος της Ορχήστρας Δωματίου του Αγ. Παύλου και Κύριος Φιλοξενούμενος Μαέστρος της City of London Sinfonia.

Το 2020 έλαβε το περίφημο βραβείο Grand Vermeil Médaille de la Ville de Paris για την υπηρεσία του στη μουσική, σε αναγνώριση του έργου του με την Ορχήστρα Δωματίου του Παρισιού. Συνεργάζεται με τις σπουδαιότερες ορχήστρες παγκοσμίως, όπως Συμφωνική του BBC, Philharmonia, Συμφωνική της Πόλης του Μπέρμινγκχαμ, Συμφωνική του Μπόρνμουθ, Royal Northern Sinfonia, Φιλαρμονική του Μπέργκεν, Συμφωνική της Γκέβλε, Συμφωνική της Γιούτα, Συμφωνική της Φινλανδικής Ραδιοφωνίας, Εθνική Ορχήστρα της Λυών, Ορχήστρα Tonhalle Ζυρίχης, Ορχήστρα του Φεστιβάλ της Βουδαπέστης, Ορχήστρα Mozarteum του Σάλτσμπουργκ, Φιλαρμονική της Σλοβενίας, Ορχήστρα του Γκούρτσενιχ, Συμφωνικές του Σίδνεï, της Μελβούρνης και της Αδελαΐδας.

Η δραστηριότητά του στον τομέα της όπερας περιλαμβάνει παραγωγές όπως Die Zauberflöte με την Όπερα Glyndebourne σε περιοδεία, La Grotto di Tronfonio του Salieri με την Όπερα της Ζυρίχης, La Clemenza di Tito με την Opera North, Le nozze di Figaro, Don Giovanni, Fidelio, Così fan Tutte, Eugene Onegin, Capriccio, Silver Birch(Roxanna Panufnik, παγκόσμια πρεμιέρα) και Rusalka για την Όπερα Γκάρσινγκτον. Την τρέχουσα καλλιτεχνική σεζόν, με την Γκάρσινγκτον παρουσίασε τη Rusalka στο Φεστιβάλ του Εδιμβούργου, κι έχει επίσης διευθύνει την όπερα The Rape of Lucretia στο Winteroper του Πότσνταμ.

Η εκτενής δισκογραφία του Douglas Boyd περιλαμβάνει όλες τις Συμφωνίες του Beethoven με την Καμεράτα του Μάντσεστερ, τις Συμφωνίες του Schubert με την Ορχήστρα Δωματίου του Αγ. Παύλου, καθώς και αριθμό ηχογραφήσεων με την ορχήστρα Musikkollegium του Βίντερτουρ. Οι ηχογραφήσεις του με την Ορχήστρα Δωματίου του Παρισιού περιλαμβάνουν το ‘Intuition’ με τον Gautier Capucon για την εταιρεία Erato, καθώς και ένα δίσκο με Συμφωνίες του Haydn.