Συνέντευξη στην Κατερίνα Μιχάηλου

Το δημοφιλές έργο του Τένεσι Ουίλιαμς,«Κραυγή» , ανεβαίνει από το Θέατρο ΑντίΛογος, σε σκηνοθεσία Εβίτας Ιωάννου, με τους Νιόβη Χαραλάμπους και Θανάση Ιωάννου. Το έργο δεν ανήκει στην κατηγορία αυτών που έρχονται να διασκεδάσουν το κοινό, ωστόσο ξυπνά άλλα συναισθήματα, θέτοντας το θεατή σε μία διαδικασία αφύπνισης.

Ο ηθοποιός Θανάσης Ιωάννου, μίλησε στο ραδιόφωνο «Πολίτης 107,6fm», και στην εκπομπή «Τι παίζει», για το έργο αυτό που συνεχίζει τις παραστάσεις του στο χώρο του Flea Theatre.

Τι πραγματεύεται το συγκεκριμένο έργο;

Το έργο είναι βασισμένο στη σύμβαση «θέατρο στο θέατρο». Συγκεκριμένα οι πρωταγωνιστές είναι δύο αδέρφια που ανεβάζουν μία παράσταση, το έργο των «Δύο χαρακτήρων». Η ιστορία ξεκινά όταν ενώ βρίσκονται αρχίζουν να εκφράζονται για όλα αυτά τα ανείπωτα θα έλεγα. Έτσι το πράγμα εκτροχιάζεται φτάνει σε ένα σημείο όπου ο ένας θέλει να πληγώσει τον άλλον. Ο Φελής-ο χαρακτήρας που υποδύομαι- προσπαθεί να ελέγξει την αδερφή του να μην βγάλει προς τα έξω όλα αυτά τα οικογενειακά τους θέματα. Ο ίδιος μέσα στο έργο τα επισκιάζει ή τα ωραιοποιεί, εν αντιθέσει με την αδερφή του που συνέχεια τον αναιρεί και θέλει να βγει η ωμή αλήθεια προς τα έξω.



Πρόκειται για ένα από τα πιο δημοφιλή έργα του Τένεσι Ουίλιαμς.

Ακριβώς. Είναι ένα πολύ ωραίο έργο του Τένεσι Ουίλιαμς, είναι το τελευταίο του έργο το οποίο γράφτηκε όταν αυτός δυστυχώς δεν ήταν στα καλύτερα του. Είναι ένα έργο που αφορά τον ίδιο και την αδερφή του. Πρέπει να αναφέρω εδώ ότι ο Τένεσι Ουίλιαμς, είχε μεγάλη αγάπη στην αδερφή του, όταν όμως έγινε ένα πολύ δυσάρεστο γεγονός τα πράγματα άλλαξαν. Ποιο ήταν αυτό το γεγονός; Η αδερφή του είχε κάποια ψυχολογικά προβλήματα, και τον καιρό εκείνο δυστυχώς οι άνθρωποι, έκαναν λοβοτομή στους ανθρώπους που υπέφεραν από κάτι τέτοιο. Το ίδιο συνέβηκε και στην αδερφή του, το οποίο τον επηρέασε πάρα πολύ.

Μέσα από το έργο βλέπεις την αλήθεια της ίδιας της ζωής κι εκεί σοκάρεσαι

Τι είναι αυτό που καθιστά το έργο αυτό τόσο ενδιαφέρον;

Είναι ένα έργο το οποίο εντάσσεται στο θέατρο του παραλόγου, όμως μέσα απ’ αυτό βλέπεις την αλήθεια της ίδιας της ζωής κι εκεί σοκάρεσαι, γιατί λες είναι σχετικό το τι είναι λογικό- παράλογο, αλήθεια-ψέμα, πραγματικότητα ή μη στη ζωή. Εμείς οι άνθρωποι έχουμε επινοήσει κάποιες φράσεις, κάποιες λέξεις όπως ‘πες μου την αλήθεια, μη μου λες ψέματα’. Ποιος ξέρει ποια είναι η αλήθεια και ποιο είναι το ψέμα, τι είναι η πραγματικότητα, αν υπάρχει μία πραγματικότητα, ή αν ζούμε σε ένα όνειρο. Είναι σκέψεις που σε βάζει το ίδιο το έργο να ακολουθήσεις.

Το θέατρο στην Κύπρο γίνεται καλύτερο χρόνο με το χρόνο

Θεωρεί ότι το κοινό είναι εξοικειωμένο με τέτοιου είδους θέατρα που προβληματίζουν και παρουσιάζουν ευθέως την αλήθεια;

Ναι το πιστεύω, γιατί το θέατρο στην Κύπρο γίνεται καλύτερο χρόνο με το χρόνο. Βεβαίως και ο κόσμος μπορεί να το παρακολουθήσει και βλέποντας μία ιστορία, είτε στον κινηματογράφο, είτε στο θέατρο, για να ταυτιστεί ένας άνθρωπος δε σημαίνει απαραίτητα ότι πέρασε ή περνά ακριβώς την ίδια κατάσταση. Ωστόσο μέσα από αυτή την κατάσταση, μπορεί να εμπλακεί συναισθηματικά γιατί μπορεί να του θυμίσει κάτι παραπλήσιο, ή μπορεί να καταπιαστεί από μία φράση και να ταξιδέψει το μυαλό του για λίγα δευτερόλεπτα σε κάτι προσωπικό του. Άρα βεβαίως και τον αφορά και βεβαίως είναι σε θέση ο Κύπριος θεατής, να αντιληφθεί, να κατανοήσει και να δεχτεί ένα τέτοιο έργο.

Παραστάσεις:  6,12,13,19,20 Δεκεμβρίου στις 20:30

Χώρος: Flea Theatre

Πληροφορίες: 99 678569