9.10.2011

Γράφει η Μερόπη Μωυσέως

Την περασμένη Δευτέρα βρέθηκα στη Νέα Σκηνή ΘΟΚ για να παρακολουθήσω την ανοιχτή διαβούλευση που πραγματοποίησε ο ΘΟΚ, με θέμα τους τρόπους διάθεσης των χορηγιών στα ελεύθερα θέατρα. Αρχικά αξιολόγησα τη διαβούλευση ως θετική, ενδιαφέρουσα και ως ένα βήμα του ΘΟΚ προς τη σωστή κατεύθυνση, για να βρεθεί μια λύση -επιτέλους- με τις επιχορηγήσεις των θεάτρων. Όταν το σκέφτηκα καλύτερα, ένιωσα ηλίθια.
Εξηγούμαι: ως ένας οργανισμός που θέλεις να σέβεσαι τον εαυτό σου, δεν ρωτάς από τους ανθρώπους που τους δίνεις λεφτά, πώς να τους τα δώσεις. Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για καλλιτέχνες. Δεν το είχα σκεφτεί πιο πριν. Ηλίθια.

Στη διαβούλευση πάλι, ένιωθα το εξής: ότι ο ΘΟΚ μοιάζει με τη Βουλή, που αποφασίζει ποιος θα πληρώσει τι, ποιος δεν θα πάρει 13ο, ποιος θα έχει αποκοπές μισθού κλπ, ενώ η Βουλή δεν αγγίζει τους μισθούς της.
Εξηγούμαι: είναι δυνατόν να μιλάμε για διάθεση χρημάτων στα ελεύθερα θέατρα όταν ο ΘΟΚ παίρνει τεράστια -σε σχέση με τους υπόλοιπους- ποσά, για παραγωγές που δεν είναι αντάξιες αυτών των χρημάτων; Είναι δυνατόν ένας πρώτος ηθοποιός στον ΘΟΚ να λαμβάνει τέσσερις [4] χιλιάδες [000] ευρώ μηνιαίως και μια θεατρική ομάδα να παίρνει δύο χιλιάδες ευρώ για ολόκληρη την παραγωγή της;
Είναι δυνατόν να μιλά ο ΘΟΚ για θεατρική ανάπτυξη όταν συστήνει ως καλοκαιρινή παραγωγή τον Λώρη Λοϊζίδη και την παρέα του;
Είναι. Γιατί αυτά συμβαίνουν στο κυπριακό θέατρο.
Όπως συνέβη και αυτό: αργότερα έμαθα τα κουτσομπολιά: ότι τα θέατρα του σχεδίου Γ [Σατιρικό, Θέατρο Ένα, ΕΘΑΛ, Σκάλα], που παίρνουν και τα περισσότερα χρήματα, συμφώνησαν [άκουσον- άκουσον] να μην μιλήσουν. Να μην ανοίξουν το στόμα τους να πουν λέξη! Κουτσομπολιό;
Congrats στην Έλενα Αγαθοκλέους, στον Απόστολο Αποστολίδη και στον Μαρίνο Ξενοφώντος, που τουλάχιστον έθιξαν κάποια θέματα. Καλά, ο Μαρίνος μίλησε και για δείγματα γραφής από το Ανεμώνα, αλλά αυτό δεν χαίρει καν σχολιασμού. Αδύνατον.