Ο Χριστόδωρος Μνάσωνος παίζει, ακούει και ερευνά την ανατολική μουσική

Τι κάνεις;
Μέσα από τη σπουδή μου σε όργανα όπως το ούτι, πολίτικο και στεργιανό λαούτο, ταμπουρά με δοξάρι και βιολί προσεγγίζω τον μουσικό πολιτισμό της λόγιας και λαϊκής ανατολικής παράδοσης. Παίζω και διδάσκω αυτή τη μουσική ως τέχνη με τη δική της αισθητική μακριά από ιδεολογήματα. Παράλληλα κάνω εθνομουσικολογική έρευνα του κυπριακού ηχοτ(ρ)οπίου.

Τι ακούς;
Ακούω τις θάλασσες και τα ποτάμια, ακούω την αγάπη... θυμήθηκα τις Τρύπες. Ήχοι, θόρυβοι, μουσική. Μετέχουμε σ' έναν ηχητικό πολιτισμό όπου κάνοντας αφαίρεση τελικά επιλέγουμε ν' ακούμε αυτό που θέλουμε. Ακούω μουσικές με κύριο χαρακτηριστικό την τροπικότητα και τον διαστηματικό πλούτο όπως μουσικές και ιδιώματα του ελλαδικού χώρου, της Πόλης, των Αράβων, των Περσών, των Αφγανών. Ακούω πολλή τουρκική και ινδική μουσική.

Τι ψάχνεις;
Ζούμε σε μια εποχή έντονων αναζητήσεων. Ο κορεσμός των ιδεολογιών οδήγησε σε κοινωνικοπολιτικά αδιέξοδα. Η τέχνη είναι προάγγελος της αλλαγής. Με την τέχνη παλεύεις να βρεις τρόπους έκφρασης, να ξεδιπλώσεις τον συναισθηματικό σου κόσμο και τελικά να χωρέσεις τον κόσμο. Τα ταξίδια των μουσικών αναζητήσεων φαίνονται να καταλήγουν στην αναζήτηση του ίδιου μας του εαυτού, του πιο ανθρώπινου.