Γράφει ο Γιώργος Κακούρης

Οι πωλήσεις εισιτηρίων στους κινηματογράφους της Κύπρου μειώθηκαν κατά 24,4% το 2013 σε σχέση με το 2012 [από 800.000 σε 600.000], έγραψε πριν από δύο εβδομάδες στη στήλη του στον «Φ» ο Χρίστος Μιχαηλίδης [bit.ly/σινεμά], αντλώντας όπως φαίνεται τα στοιχεία από το Ευρωπαϊκό Οπτικοακουστικό Παρατηρητήριο του Συμβουλίου της Ευρώπης [bit.ly/στοιχεία].

Αυτήν την πτώση, η οποία είναι και η μεγαλύτερη στην ΕΕ [ακολουθούν Ισπανία και Σλοβενία με 16,1% - ενώ σε ολόκληρη την Ένωση η τάση είναι επίσης πτωτική], ο αρθρογράφος του «Φ» την ερμηνεύει με τη φράση «κρίμα που ο Κύπριος κρατάει αποστάσεις από την 7η Τέχνη, προτιμώντας ίσως να δει μια ταινία στην τηλεόραση του σπιτιού του», τονίζοντας πως καμία οθόνη, όσο μεγάλη κι αν είναι, δεν συγκρίνεται με την εμπειρία του κινηματογράφου.

Για το δεύτερο σημείο έχει δίκαιο - άλλο η μεγάλη οθόνη. Πέρα όμως από το δεύτερο κλισέ, σκοντάφτει στο πρώτο: όλο και περισσότερος κόσμος δεν βλέπει απλώς «μια ταινία στην τηλεόραση», ή τουλάχιστον όχι όπως υπονοείται εδώ, δηλαδή παθητικά και ανάλογα του προγραμματισμού κάποιου καναλιού. Ο σημερινός θεατής, κακά τα ψέματα, θα επιλέξει μια ταινία από τα συνδρομητικά, ή όσον αφορά τις νέες παραγωγές θα κατεβάσει την τελευταία ταινία στον υπολογιστή του. Κάποτε και πολύ πριν δεηθεί το καρτέλ των κινηματογράφων στην Κύπρο να την προβάλει. Εκεί έγκειται και το πρόβλημα, όχι στην υπονοούμενη θέση πως ο Κύπριος είναι κάποιου είδους παθητικός αγροίκος «που δεν εκτιμά την 7η Τέχνη». Ο θεατής σήμερα απλώς δεν εξαρτάται από τις δύο αλυσίδες κινηματογράφων που εισάγουν ταινίες χωρίς όχι ποιοτικό, ούτε καν εμπορικό κριτήριο, εξαφανίζοντας πολλές φορές από τις πρώτες εβδομάδες ταινίες που μαζεύουν βραβεία. Άρα πώς να μην πέφτουν οι πωλήσεις εισιτηρίων;

Ίσως τώρα που πέφτουν οι πωλήσεις των εισιτηρίων να αποκτήσουν οι εταιρείες που φέρνουν και προβάλουν ταινίες στην Κύπρο το κίνητρο να κάνουν πιο προσεκτική δουλειά. Γιατί η οικονομία αυτήν τη στιγμή μάλλον δεν σηκώνει να μπει και κάποιος άλλος στο παζάρι ώστε να κάνει αυτήν τη δουλειά και σωστά και εμπορικά. Μέχρι τότε όμως αγαπητοί σινεμάδες, και εισιτήρια θα χάνετε και καλά να πάθετε.