Παράθυρο logo
Πολυκατοικίες και εξοχικά
Δημοσιεύθηκε 02.03.2015
Πολυκατοικίες και εξοχικά

Γράφει ο Γιώργος Κακούρης

Έξω από τη Μόσχα απλώνονται, η μια μετά την άλλη, οι λαϊκές πολυκατοικίες, τεράστιες, επικών διαστάσεων πολυκατοικίες, με διαμερίσματα μικρά και τετράγωνα, ο κόσμος συσκευασμένος και έτοιμος προς κατανάλωση από την αγορά εργασίας. Αμέσως μετά ξεκινούν τα δέντρα, ίσια και ψηλά πεύκα. Φαντάσου παιδιά να μεγαλώνουν σε αυτά τα διαμερίσματα, με το δάσος να απλώνεται κρύο και σκοτεινό τις νύχτες, στα όρια της πόλης. Τα βλέπουμε όλα από το λεωφορείο, καθ' οδόν προς το εξοχικό του [αν θυμάμαι καλά] ανιδιοτελούς Πούτιν για να καλύψουμε τη συνάντηση με τον Αναστασιάδη.

Η Μόσχα είναι μια πόλη επικών διαστάσεων. Επική στα μεγέθη των λεωφόρων, των ιστορικών μνημείων που παραπέμπουν σε παλιές, πρώην και σύγχρονες αυτοκρατορίες, των χλιδάτων ξενοδοχείων, των εμπορικών κέντρων που χρονολογούνται από τα χρόνια του τσάρου, των αχανών πολυκατοικιών όπου ζει μια ολόκληρη κυπριακή πόλη.

Αλλά επική και στις διαστάσεις της ανισότητας, που κρύβεται κυριολεκτικά κάτω από την επιφάνεια, στο μετρό που γεμίζει καθημερινά με εκατομμύρια, την κίνηση στους δρόμους που γίνεται αδιαπέραστη τις ώρες αιχμής, όταν όσοι δουλεύουν στο κέντρο επιστρέφουν στα σπίτια τους, στους γυάλινους ουρανοξύστες.

Δεν είναι ότι αλλού δεν υπάρχουν ανισότητες - η Δύση στην οποία λέμε ότι ανήκουμε και στην οποία ανήκει και ο ρωσικός πολιτισμός στο τέλος-τέλος έχει δημιουργήσει τη σύγχρονη εικόνα και διαστάσεις της. Οι ΗΠΑ έχουν ακριβώς το ίδιο πρόβλημα, με διαφορετικά χρώματα και λεπτομέρειες. Όμως αυτή τη Ρωσία, αυτό το καθεστώς πραγμάτων επιμένουμε να το θαυμάζουμε. Γιατί βάζουμε τις πολιτικές ικανότητες του Πούτιν υπέρ της χώρας του πάνω από το πώς επηρεάζει αυτό την καθημερινότητα των πολιτών του.

Δεν μπορείς να μειώσεις τη Ρωσία σε έναν Πούτιν και το βάθος της ιστορίας της είναι τεράστιο. Πολλά περισσότερα από τον κομουνισμό, τις τράπεζες, την παροικία της Λεμεσού, την εντύπωση των Κυπρίων πως υπάρχουν ανιδιοτελώς φιλικές χώρες. Όμως πάντα σε όλα αυτά ξεχνάμε τον κόσμο της Ρωσίας, τους κατοίκους για τους οποίους δεν θα ακούσουμε ποτέ...