Πρώτη λειτουργία στην εκκλησία του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στη Γιαλούσα μετά από 39 χρόνια. Επτά το πρωί και ο ήλιος κτυπά αλύπητα το ταλαιπωρημένο κτίσμα της εκκλησίας και τα πρόσωπα των Γιαλουσιτών που περιμένουν να ανάψουν κερί. Για όσους δεν βρήκαν θέση μέσα, τα μεγάφωνα στην είσοδο φροντίζουν να μην πάει ψαλμός χαμένος. Οι γιαγιάδες κάθονται γραμμή στις πλαστικές καρέκλες έξω στην αυλή με την τσάντα στα γόνατα, οι θείες σε κίνηση με τη βεντάλια στο χέρι, χειραψίες, χαμόγελα, φιλιά... Περίεργες διερευνητικές ματιές στους πιο νέους με ταυτόχρονη ανάλυση της δομής του προσώπου για αναγνώριση γένους, αν η επεξεργασία βγει αρνητική ακολουθεί η κλασική ερώτηση: "Εσύ τίνος είσαι;". Σχεδόν όλοι οι Γιαλουσίτες των οποίων τα ονόματα θυμάμαι να αναφέρονται σε οικογενειακές συγκεντρώσεις είναι παρόντα. Η Φωτού, η κόρη του Μωυσή, η Ελενού, ο καλαδερφός ο Δημήτρης ο γιος του Λάζαρου. "Νά το σπίτι του Παπαλοϊζου", "Τούτον ήταν το σινεμά του Τάκη", "Απέναντι το σπίτι της θκειάς της Κκουλλούς"... αναμνήσεις, αναμνήσεις των αναμνήσεων... Πότε θα δημιουργήσουμε καινούργιες;

Ελένη του Γιαννάκη