Μου είπαν για μαύρη κωμωδία. Δεν περίμενα αυτό που είδα, και δεν το λέω καθόλου αρνητικά. Η παράσταση της θεατρικής ομάδας Persona δεν είναι απλώς μια κωμωδία εν μέσω μακάβριων καταστάσεων. Εναλλάσσει γέλιο και φονικές ατάκες με βαθιά άβολες ψυχολογικά στιγμές. Το πρώτο μισό του έργου ξεκινά αργά, χωρίς απαραίτητα να σε προϊδεάζει πως πρόκειται για κάτι πέρα από μια παλαβή κωμωδία. Μόνο λίγο πριν το διάλειμμα αντιλαμβάνεσαι τις πραγματικές του προθέσεις, πριν έρθεις αντιμέτωπος με το [επίτηδες] καρτουνίστικο και σκληρό κρεσέντο που είναι το δεύτερο μέρος, με τους ηθοποιούς να απογειώνουν σε κάποιες στιγμές τους χαρακτήρες. Για την υπόθεση δεν μπορούμε να πούμε πολλά χωρίς να ρίξουμε spoilers, πέρα από το ότι ξεκινά με μια συντριβή αεροσκάφους. Όμως αξίζει... αν το αντέχετε.

Γιώργος Κακούρης