Η σιωπηρή μειοψηφία που ψάχνει κάτι καλύτερο από το σημερινό πολιτικό μας σύστημα πείστηκε πως είναι η σιωπηρή πλειοψηφία. Και φαντάζονται υποψηφίους που θα αλλάξουν το παιχνίδι, θα ανατρέψουν τα κατεστημένα και θα φέρουν τη λογική πίσω στην πολιτική (σε μια χώρα όπου η λογική εξ αρχής σπάνια υπήρξε κομμάτι της πολιτικής, πόσω μάλλον να επιστρέψει), Κύπριους Μακρόν και Μπέρνι σε μια κοινωνία γεμάτη Τραμπ και Βαρουφάκηδες.

Μεταξύ τους στις μορφωμένες παρέες της Λευκωσίας, πίνοντας craft beer και περιμένοντας το πειραγμένο old fashioned τους, επιμένουν πως δεν θα ενθαρρύνουν τα τερτίπια του νυν με την ψήφο τους, πως δεν θα ξεγράψουν τις αποτυχίες των πρώην με την ψήφο τους και προς θεού πως δεν θα δώσουν στο αλαζονικό κοπελλούι των αιωνίως κυβερνώντων το εισιτήριο για το προεδρικό. Λες και οι εκλογές αφορούν ένα φυσιολογικό κράτος και έναν πληθυσμό που θέλει λογικές λύσεις. Λες και θα μεταπηδήσει η ε/κ κοινωνία από τη μεταποικιακή δυσλειτουργία, τον συναισθηματισμό και τις εθνικές ονειρώξεις κατευθείαν στο σκανδιναβικό μοντέλο πολιτικής (ή τέλος πάντων, στην εξιδανικευμένη εικόνα του).

Όμως δεν ψηφίζουν στη χώρα την οποία φαντάζονται. Αλλά στη χώρα της σιωπηρής πλειοψηφίας η οποία θέλει δουλειές, μια κάποια ευημερία και το δάκτυλο να κουνιέται αρκετά έντονα προς το μέρος της Τουρκίας ώστε να καλάρει έστω την αίσθηση της περιφερειακής μικρότητάς μας (κι ας το κάνει μόνο για το δικό μας ακροατήριο).

Με άλλα λόγια, δεν μπορείς ακόμα και να κατεβείς ως άλλος Ιησούς, με τις παλάμες τρυπημένες από τα καρφιά του κατεστημένου που θέλει να σε σταυρώσει και το αγκάθινο στεφάνι της ιντελεκτουέλ ανωτερότητας, να συγκλονίσεις μια κοινωνία που έχει μάθει να θυσιάζει στον θεό που του συμφέρει. Δεν μπορείς, επίσης, να πείσεις μια κοινωνία που περιμένει τον Δία να ρίξει κεραυνούς ότι αυτές οφείλονται σε ηλεκτρονικές εκκενώσεις στην ατμόσφαιρα.

Η πολιτική κατάσταση βρίσκεται σε συγκεκριμένες ράγες και οδηγείται προς πολύ συγκεκριμένα αποτελέσματα. Η ανατροπή των σεναρίων δεν θα έρθει επειδή έχουν δίκαιο -αν έχουν- αυτοί που βλέπουν πως θα είναι καταστροφικά. Θα έρθει μόνο όταν κάποιος που έχει γνώση των όρων του παιχνιδιού τους χρησιμοποιήσει προς όφελός του, ακολουθώντας ή διαρρηγνύοντάς τους.

Η πολιτική είναι λίγο όπως την ποίηση. Δεν σπάζουν οι κανόνες αν δεν τους ξέρεις και αν δεν αναγνωρίζεις τη δύναμή τους.