Της Βασίλκας Χατζήπαπα

Το θεατρικό έργο του Κώστα Μποσταντζόγλου «Ο Ελέφας», που παρουσιάζεται αυτές τις μέρες από το Θέατρο Σκάλα, είναι μια επιτυχημένη και ενδιαφέρουσα επιλογή. Ένα έργο δύσκολο που δεν εντάσσεται εύκολα σε ένα είδος θεατρικού. Είναι μια κωμωδία με τραγικό τέλος, δηλαδή κωμωδία, κοινωνικό δράμα ή μαύρη κωμωδία κτλ. Με αυτές τις ιδιότητες θυμίζει τον πατέρα του συγγραφέα, τον εντυπωσιακό Μποστ, μοιάζει να βαδίζει στα ίχνη του. Το κωμικό και το τραγικό στοιχείο συνυπάρχουν, το κωμικό υποδαυλίζεται από το τραγικό σε όλη τη διάρκεια, με το τελευταίο να παίρνει το επάνω χέρι στο ανατριχιαστικό και αναπάντεχο τέλος.

Το έργο εξελίσσεται στην ελληνική επαρχία του σήμερα με μια συχνά παράξενη και μάλλον πρωτόγονη συμπεριφορά των ανθρώπων. Μεταξύ των τεσσάρων ηρώων - αντιηρώων οι σχέσεις είναι σκληρές, σχέσεις παρατεταμένης καταπίεσης και υποταγής, καταστροφικές στην ενσυνείδητη και υποσυνείδητη απαξίωση των πάντων. Τέτοια είναι ακόμα και η γλώσσα στην οποία συναλλάσσονται και η οποία προσδιορίζεται από μια μακρά παράδοση διατήρησης και επίδειξης πολιτικών και κοινωνικών προκαταλήψεων. 

«Δεν πρέπει να δίνουμε δικαιώματα σε τέσσερις κατηγορίες: Σε θηλυκά, σε Εβραίους, σε πούστηδες και κομουνιστές», δηλώνει ο κεντρικός ήρωας. Μέσα από ένα διάλογο χρωματισμένο ιδιωματικά και τυποποιημένο, πιστό ταυτόχρονα στην υφέρπουσα εδώ και καιρό παραμόρφωση της ελληνικής γλώσσας. Η σκηνική εκφορά της γλώσσας αυτής υπήρξε ένα σημαντικό εγχείρημα, μια πρόκληση για τους ερμηνευτές, που επιτυχώς αντιμετώπισαν.

Οι συντελεστές της παράστασης, ο σκηνοθέτης Ανδρέας Μελέκης όπως και οι ηθοποιοί Ανδρέας Μελέκης ως ερμηνευτής, Σοφοκλής Κασκαούνιας, Μόνικα Μελέκη, Παρασκευή Αναστασίου εισχωρούν στους χαρακτήρες του έργου, δεν τους μετατρέπουν σε καρικατούρες, δεν τους τυποποιούν. Σωστά τοποθετημένοι ο νταής του χωριού, ο υπερσυντηρητικός Μήτσος του Μελέκη, που λες και κυριαρχεί στη δράση, ο αδύναμος και δειλός Τάσος του Σοφοκλή Κασκαούνια, η πολυμήχανη και κουτοπόνηρη Βούλα της Παρασκευής Αναστασίου. Και βέβαια η καταπιεσμένη και συνάμα εκδικητική Γωγώ της Μόνικας Μελέκη που θα φέρει τη μεγάλη ανατροπή. Ο τελικός μονόλογός της εντυπωσιάζει με την απλή αλήθεια και την ψυχρή συνειδητοποίηση μιας "εξιλεωτικής" εκδίκησης. Ανατριχιαστική στην απλότητα και τη στυγνότητα της τρομακτικής πράξης της.
Τα σκηνικά/κοστούμια της Μαρίζας Παρτζίλη υπηρετούν με ρεαλισμό τη σκηνική δράση. Υποστηρικτική και η μουσική επιμέλεια του Βαλεντίνου Βαλιαντή.

ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία: Ανδρέας Μελέκης
Σκηνικά/Κοστούμια: Μαρίζα Παρτζίλη
Μουσική επιμέλεια: Βαλεντίνος Βαλιαντής
Σχεδιασμός Φωτισμού: Miroslav Zdravkov
Ηθοποιοί: Ανδρέας Μελέκης, Σοφοκλής Κασκαούνιας, Μόνικα Μελέκη, Παρασκευή Αναστασίου.