Ποια είσαι;

Ονομάζομαι Νάσια Παπαβασιλείου. Είμαι καλλιτέχνις, κατάγομαι από τη Λεμεσό και μένω στο Λονδίνο τα τελευταία επτά χρόνια. Έχω πτυχίο και μάστερ στο Performance Design and Practice από το Central Saint Martins. Με ενδιαφέρει η ανθρωπολογική προσέγγιση στην τέχνη καθώς και η τοπογραφική έρευνα. Λατρεύω την παρέα, το γέλιο, την εξωστρέφεια και ό,τι δημιουργεί μια αίσθηση κοινότητας. Καθώς μεγάλωσα στη Λεμεσό, ο ήλιος και η θάλασσα με κάνουν να νιώθω πάντα σαν να βρίσκομαι στο σπίτι μου.

Τι κάνεις;

Αυτή τη στιγμή θέτω ως βάση των πρότζεκτ μου την εθνογραφική έρευνα όπως πηγάζει από την προσωπική εμπειρία, καθώς και το πώς αυτό συνδέει το παρελθόν με το παρόν κοινωνικά αλλά και πολιτικά. Χρησιμοποιώ διάφορα μέσα και μεθόδους, όπως ωμά υλικά, κίνηση - περφόρμανς, εικαστικές εγκαταστάσεις και παρεμβάσεις σε χώρους, αλλά και εικονογραφικά υλικά, εντάσσοντας τη δουλειά μου στην πειραματική σύγχρονη τέχνη.

Αφιερώνω χρόνο για τη δημιουργία νέας δουλειάς μέσω προγραμμάτων φιλοξενίας καλλιτεχνών σε διάφορα μέρη από όπου πηγάζουν το υλικό και η έρευνά μου.
Πρόσφατα ξεκίνησα να διδάσκω στο Central Saint Martins του Λονδίνου στον τομέα μου, κάτι το οποίο με εμπνέει και μου μαθαίνει πολλά τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο.

Τι θέλεις;

Πάρα πολλά. Θέλω να εξαφανιστούν ή τουλάχιστον να μειωθούν τα κοινωνικά ταμπού που υπάρχουν στην Κύπρο. Να γίνει αποδεκτή η διαφορετικότητα και να ευαισθητοποιηθούμε περισσότερο όσον αφορά τα περιβαλλοντικά ζητήματα. Να σταματήσουμε να ζούμε στην άγνοια μιας μικρής κοινωνίας. Θέλω να ταξιδέψω όσο περισσότερο γίνεται, με πρώτο στόχο τη Λατινική Αμερική.
Θέλω να μην μεγαλώσω ποτέ, τουλάχιστον ψυχικά. Να εξελίξω την καλλιτεχνική και ακαδημαϊκή μου πορεία όσο περισσότερο μπορώ, ώστε κάποια στιγμή να ζω από αυτό αλλά και να έχω κάτι να δώσω πίσω στον χώρο. Θα ήθελα να μπορούσα να είμαι σε δύο χώρες ταυτόχρονα ώστε να μην στερούμαι ούτε τις επαγγελματικές ευκαιρίες ούτε την καθημερινή επαφή με τους ανθρώπους μου. Θέλω ένα καραβάνι με το οποίο να ταξιδεύω με φίλους στην Ευρώπη αλλά και ένα ιστιοφόρο για να κινούμαι στη Μεσόγειο το καλοκαίρι. Να ρισκάρω περισσότερο και να ζω πιο αυθόρμητα. Να εντάξω τον χορό ξανά στην καθημερινότητά μου, να δω όλες τις ταινίες που έχω στη λίστα χρόνια τώρα και να γευτώ τον καλύτερο καφέ του κόσμου.

Φωτογραφία:Αναστασία Προκόπη-Τάκη