Μια παρέα φίλων από τα παλιά συγκεντρώνεται στο απομακρυσμένο σαλέ του μικρού χωριού στο οποίο μεγάλωσε 20 χρόνια πριν, με σκοπό να γιορτάσει τον γάμο ενός εξ' αυτών. Η επιστροφή στο χωριό κρύβει πολλές εκπλήξεις, καθώς μια τοπική κατολίσθηση τους κλείνει την όποια έξοδό τους στον "πολιτισμό", ενώ προφανώς κάποιος έχει κόψει και τα καλώδια, έτσι ώστε να μην έχουν επαφή με τον έξω κόσμο. Μέσα σε όλα αυτά, οι χαρακτήρες του χωριού μοιάζουν να κρύβουν πολλά μυστικά, ενώ και ένα έγκλημα που έχει γίνει πριν από 20 χρόνια ψάχνει δικαίωση, την οποία θα βρει στους πρωταγωνιστές.
Το "Le Chalet" που στριμάρει εδώ και δύο εβδομάδες στο Netflix, δεν έχει τίποτα που δεν έχετε ξαναδεί. Έχει ένα πολυφορεμένο σενάριο (αλήθεια, είδα την κατολίσθηση πριν καν μπούμε στο πλάνο), έχει αργούς και κοινότυπους διαλόγους, έχει ένα ξεκούρδιστο μοντάζ και συμπαθητικές ερμηνείες, που δεν λες πως πάνε για Όσκαρ. Α! έχει και άγνωστο καστ. Α! Είναι και στα γαλλικά που νομίζεις πως πας για διάλεξη με διανοούμενους σε πανεπιστήμιο.
Εν ολίγοις όλα μοιάζουν σαν ένα παζλ που δεν έχει γίνει σωστά. Παρόλα αυτά, η σειρά βλέπεται πιο ευχάριστα από οποιαδήποτε άλλη του είδους, με τα έξι επεισόδια να κυλάνε νεράκι. Το κάδρο που στήνεται η ιστορία είναι ονειρικό, και με φόντο τις γαλλικές Άλπεις οι ήρωες ψάχνουν την αλήθεια που δεν θα την βρουν τόσο εύκολα όσο νομίζουν. Εσένα πάντως δεν σε ενδιαφέρει, καθώς ακόμη κι αν είσαι πιο ψαγμένος και έχεις φτάσει στο whodunnit από το δεύτερο επεισόδιο, ξέρεις πως θα απολαύσεις ένα ωραίο σκηνικό. Πέραν τούτου, είναι ωραίο να βλέπεις μια σειρά που προσπαθεί να γίνει καλύτερη από αυτό που είναι. Για την προσπάθεια. Και το "γαμώτο" των δημιουργών της.
Το Netflix έχει φτάσει σε ένα άλλο επίπεδο τηλεόρασης, δοκιμάζοντας διάφορα είδη σειρών. Δεν μπορούν όλες οι σειρές να είναι φτιαγμένες για πολλές σεζόν, να κρύβουν τόσα πολλά μυστικά, να έχουν όλες προδιαγραφές λες και πάνε για βραβεία. Κάποιες σειρές ανήκουν στην κατηγορία "βλέπονται ευχάριστα". Και το "Chalet" είναι αυτή η περίπτωση. Άλλωστε το Netflix φτιάχτηκε και γι' αυτές τις περιπτώσεις, που θα σε βάλει στη διαδικασία να δεις κάτι που δεν το έχεις ξαναδεί, αντί να μπεις στη διαδικασία να δεις ξανά μια ταινία στη συμβατική ή συνδρομητική τηλεόραση. Και στο τέλος να εκτιμήσεις το γεγονός πως υπάρχει και αυτή η μίνι σειρά που θα την δεις, θα περάσεις ευχάριστα, κι ας την έχεις ξεχάσει την επόμενη μέρα. Εμείς πάντως, σε αντίθεση με τους ήρωες, περάσαμε ευχάριστα σε αυτή τη διαδρομή. Πείτε πως είναι εκείνο το ποιητικό για το ταξίδι. Που δεν είναι. Αλλά ας είναι.
