Του Θεόδωρου Μωυσέως

Η ευτυχία είναι ένας πολυδιάστατος τρόπος ζωής για έναν νέο της εποχής μας. Η εκφραστικότητα στους ανθρώπους πλέον είναι κάτι δυσεύρετο. Ο κάθε ένας ψάχνει τρόπο να δείξει τη δημιουργικότητα του μέσα στον τόσο λίγο χρόνο που του απομένει από όλες τις υποχρεώσεις που έχουν ορίσει άλλοι για αυτόν με σκοπό την επίπλαστη του ευτυχία. «ΑΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΛΕΕΙ ΠΩΣ ΕΙΣΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ, ΤΟΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΣΑΙ». Έτσι τους έχουν μάθει, με αυτήν τη νοοτροπία μεγάλωσαν και αυτήν επιβάλλουν στα παιδιά τους. Φοβούνται να γνωρίσουν τη μεγαλειότητα της δημιουργικότητας και της φαντασίας καθώς τα παιδιά τους παλεύουν για τη διεκδίκηση αυτών των αρετών.

Ο νέος σήμερα προσπαθεί να βρει από μονός του την ευτυχία σε άλλους κόσμους, γιατί ο κόσμος που του πρόσφεραν δεν αρμόζει σε αυτόν, δεν ανήκει σε αυτόν, και πάλι όμως δεν μπορεί να κάνει κάτι για να τον αλλάξει. Ακολουθεί κανονικά το πρόγραμμα που άλλοι έθεσαν για αυτόν, καθώς ο χρόνος περνάει χωρίς κανένας να αναρωτηθεί πού πάμε, με αποτέλεσμα να καταντά έρμαιο των κοινωνικών απαιτήσεων που χρησιμοποιούν τον χρόνο του έτσι ώστε να μην μπορεί να δει το πραγματικό νόημα της ζωής.

Γαλουχείσαι και ζεις με τα δικά τους δεδομένα ώστε να μην μπορείς να αντιληφθείς περισσότερα από όσα «πρέπει» για να μην επηρεάσεις τον τρόπο ζωής σου και να αλλάξεις τη νόρμα σου.

Θεόδωρος Μωυσέως, 17 ετών