Η ηθοποιός Πόπη Αβραάμ μίλησε στο ραδιόφωνο «Πολίτης 107,6» και στην πολιτιστική εκπομπή «Τι παίζει» για την νέα παραγωγή του Θεάτρου ΑντίΛογος, «Επάγγελμα Πόρνη» που συνεχίζει της παραστάσεις της στο Θέατρο Μασκαρίνι, στη Λευκωσία

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΙΧΑΗΛΟΥ

«Το «Επάγγελμα πόρνη είναι βιωματικό έργο, το οποίο αποτελείται από τρεις βιωματικές ιστορίες που έχει βιώσει η ίδια η συγγραφέας κατά την περίοδο της Χούντας. Η Αλεξία Παπαλαζάρου, η σκηνοθέτης μας, έχει κάνει τη δραματοποίηση των τριών πρώτων διηγημάτων του έργου αυτού», ανέφερε η ηθοποιός Πόπη Αβραάμ, μιλώντας στο ραδιόφωνο «Πολίτης 107,6» και στην πολιτιστική εκπομπή «Τι παίζει» για την τρέχουσα παραγωγή του Θεάτρου ΑντίΛογος.



Βιωματικές ιστορίες

Όπως περιγράφει η ηθοποιός, «Η πρώτη ιστορία ξεκινάει όταν η Λιλή πηγαίνει να ανανεώσει το διαβατήριό της και δεν αποδέχονται ότι είναι δημοσιογράφος -γιατί ήταν δημοσιογράφος. Αγωνίστρια, αντιδρούσε απέναντι στη Χούντα, ήταν ένας άνθρωπος πολύ προοδευτικός. Η Χούντα λοιπόν, αρνείται να της δώσει το διαβατήριο βάζοντας σαν επάγγελμα τη δημοσιογραφία και της ζητά να επιλέξει ένα οποιοδήποτε άλλο επάγγελμα και αυτή από αντίδραση για να τους ξεφτιλίσει δηλώνει επάγγελμα πόρνη.

Το δεύτερο διήγημα είναι πάλι μια ιστορία δική της όπου κατεβαίνει στην πλατεία να πάρει μια εφημερίδα και τσιγάρα και ο περιπτεριούχος, ο οποίος είναι και χαφιές της Χούντας, την χτυπάει αναίτια και εκατοντάδες άνθρωποι ολόγυρα όταν καλεί αστυνομία η ίδια, αρνούνται ότι είδαν τον περιπτεριούχο να κτυπά μια ανυπεράσπιστη γυναίκα και λένε όχι αυτή τον χτύπησε. Αυτό είναι που με παραλύει εμένα προσωπικά γιατί φαίνεται πια ο φόβος και η ανοχή που είχαν οι άνθρωποι τότε και δεν αντιδρούσαν απέναντι σε αυτό το καθεστώς.

Και το τρίτο, συγκλονιστικό διήγημα περιγράφει την περίοδο κατά την οποία αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει και ξύπνησε μέσα σε μία ψυχιατρική κλινική που την είχαν κλείσει. Τότε ανακαλύπτει ότι ήταν γυμνή και δεμένη και την βιάζουν τρεις φρουροί».

Διαχρονική η ανοχή

«Μέσα από αυτά τα τρία δραματοποιημένα διηγήματα βγαίνει ο λόγος της Λιλής Ζωγράφου, τόσο πυρακτωμένος και τόσο έντονος. Η ίδια τα βάζει όχι με το σύστημα, αλλά με τους ανθρώπους που δεν αντιδρούν σε όλα τούτα. Είναι μία συγκλονιστική παράσταση, και δυστυχώς παραμένει επίκαιρη όσο ποτέ στις μέρες μας και δυστυχώς έχω την εντύπωση ότι πάντα θα είναι επίκαιρη, γιατί πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που δεν αντιδρούν και θα ανέχονται το καθετί, πάντα θα υπάρχουν καθεστώτα, συστήματα, κατεστημένα που θα καταπιέζουν και θα φιμώνουν τους ανθρώπους και χαίρομαι πάρα πολύ που έρχονται νέοι άνθρωποι προπάντων να μας δουν.», αναφέρει η κυρία Πόπη Αβραάμ, μιλώντας για την εν λόγω παραγωγή. Αναφερόμενη δε στην αντίδραση των θεατών η ίδια λέει χαρακτηριστικά ότι «Οι θεατές φεύγουν από το θέατρο σοκαρισμένοι. Έρχονται , μας αγκαλιάζουν και δεν είναι εκείνο το τυπικό το αγκάλιασμα, γραπώνονται πάνω μας, δεν ξεκολλάνε από πάνω μας. Σηκώνονται όρθιοι και χειροκροτούν. Δημιουργείται κάθε φορά ένα κλίμα αναστάτωσης και θυμού για τα όσα συμβαίνουν.»

Νεανικότητα στον λόγο

Μιλώντας για την Λιλή Ζωγράφου και το έργο της η ηθοποιός αναφέρει: «Εγώ ήμουν τυχερή γιατί από τα δεκαεπτά μου άρχισα να διαβάζω Ζωγράφου, δεν έχω αφήσει ούτε και ένα έργο της πίσω. Θεωρώ ότι είναι η σπουδαιότερη Ελληνίδα συγγραφέας. Είναι τόσο φρέσκος και νεανικός ο λόγος της… Εδώ ήταν μεγάλη πια σε ηλικία όταν αποτραβήχτηκε και πήγε στη γενέτειρα της στο Ηράκλειο και μαζευόντουσαν νέοι άνθρωποι στα καφενεία που σύχναζε, και καθόντουσαν γύρω της και τους μάγευε ο λόγος της. Υπερασπιζόταν τους νέους ακόμα και όταν έβαζαν βόμβες μολότοφ, πήγαινε στα δικαστήρια και τους υπερασπιζόταν, ανεξάρτητα απ’ τον λόγο. Λέει ότι οι νέοι πρέπει να αντιδρούν για όποιον λόγο, γιατί αν δεν αντιδράσουν δεν θα αλλάξει τίποτα. Η επαφή με τα έργα της Ζωγράφου μας ξυπνάει τη νεανικότητά μας, την αντίδρασή μας, μας ενεργοποιεί, γι’ αυτό πρέπει όλοι να έρθουμε σε επαφή με τα έργα της γιατί είναι πιο νεανικός ο λόγος της από όλα τα νιάτα της Κύπρου. Έχουμε ανάγκη να σκεφτούμε και να δούμε τι θα γίνει για να μην αφήσουμε πια να μας φιμώνουν, να μας καθοδηγούν, να επαναπαυόμαστε και να βολευόμαστε σε αυτά που έχουμε, φοβούμενοι ότι θα χάσουμε κι αυτά που έχουμε. Δεν έχουμε τίποτα όταν δεν έχουμε την προσωπική και τη μαζική μας ελευθερία».

Τους ρόλους ερμηνεύουν οι: Πόπη Αβραάμ, Χριστίνα Χριστόφια, Δημήτρης Αντωνίου.

Τακτικές παραστάσεις: Κάθε Σάββατο στις 20:30 και Κυριακή στις 19:00 στο Θέατρο Μασκαρίνι, Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ’, Αρ. 5 (Αθαλάσσης 11), Λατσιά, μέχρι τις 18 Οκτωβρίου.

Κρατήσεις: 99-251331