Σε μια μικρή διαπίστωση μεγάλης σημασίας προέβη σε συνέντευξη του στην Ελευθεροτυπία των Αθηνών ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, σχετικά με την Κύπρο.

Ερωτώμενος για το τι μαρτυρεί για την κυπριακή πολιτική και κοινωνική ζωή η εγκληματική ανευθυνότητα που οδήγησε στο δυστύχημα στη ναυτική βάση, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης απάντησε:

«Μαρτυρά τη μικρότητα του τόπου, υπενθυμίζει την ανημποριά του να συνεννοηθεί για σοβαρά θέματα με τις εγχώριες και τις ξένες δυνάμεις, επιβεβαιώνει πως η ευμάρεια των τελευταίων χρόνων ήταν σε μεγάλο βαθμό θέμα τύχης και προοιωνίζεται ένα θολό και αβέβαιο μέλλον».

Ο δημοσιογράφος, Φώτης Απέργης, τον ρώτησε ακόμη τι σκέφτεται όταν οι άνθρωποι τον ρωτούν αν είναι ασφαλέστερο να στείλουν τις οικονομίες τους στην Κύπρο: «Αυτοί που με ξέρουν, ξέρουν επίσης πως είμαι ο χειρότερος οικονομικός σύμβουλος, οπότε δεν με ρωτούν», είπε ο Αλκίνοος Ιωαννίδης.

Λίγο πριν την έναρξη των συναυλιών του [αύριο Τρίτη θα δώσει μια μεγάλη συναυλία με την Μαρία Φαραντούρη στο Μέγαρο Μουσικής, την οποία θα έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε και στην Κύπρο στις 2 και 3 Σεπτεμβρίου], ο Αλκίνοος Ιωαννίδης μίλησε για την σημερινή κοινωνικοπολιτική κατάσταση παγκοσμίως, η οποία πολλές φορές έχει προκύψει μέσα από τα τραγούδια που ο ίδιος γράφει ή που επιλέγει να ερμηνεύσει.

«Στον «Κεμάλ» του Χατζιδάκι, ο ίδιος ο Αλλάχ εμφανίζεται να λέει στον «άμυαλο» αμφισβητία ότι «δεν αλλάζουν οι καιροί/ με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί». Συμφωνείτε;», ρωτά ο δημοσιογράφος.

Και ο Αλκίνοος απαντά: «Η ιστορία χιλιάδων χρόνων, από τον επαναστάτη φαραώ Ακενατόν μέχρι τον Βελουχιώτη κι από τον Σπάρτακο στον άγνωστο έλληνα αναρχικό επαναστάτη του Μεξικού Πλωτίνο Ροδοκανάκη, αυτό λέει. Πρόσφατα, κάποια παιδιά δεκαοχτώ και είκοσι χρόνων, "που νόμισαν ότι μπορούν ν' αλλάξουν τον κόσμο", γίναν "ευαίσθητοι ληστές", ξεκίνησαν "κακό να κάνουν στους κακούς", "με το 'να χέρι στο σπαθί και τ' άλλο στο Βαγγέλιο", και κατέληξαν στις 19 Ιουλίου με -κατά γενική ομολογία- υπερβολικά βαριές ποινές στη φυλακή. Τι σημασία έχει αν συμφωνώ; Θέλω όμως πάντα να πιστεύω, ίσως και για να δικαιολογώ και να τρέφω τη βολή μου, πως ο κόσμος προχωρεί και με τις λέξεις, τις νότες, τις σκέψεις και τα αγγίγματα».

Και τι σκέφτεστε όταν βλέπετε στις ειδήσεις όλο και συχνότερα να ξεσηκώνονται οι άνθρωποι -από τις εξεγέρσεις στην Αίγυπτο και τη Λιβύη έως τα επεισόδια στη Βρετανία και τις διαδηλώσεις στην Ελλάδα και την Ισπανία; Εχουν κάτι κοινό όλα αυτά;

«Σίγουρα. Υπάρχει γενικευμένη σύγχυση, οργή και απελπισία σε όλες τις χώρες. Μια αίσθηση πως θα έπρεπε να τα έχει καταφέρει κάπως καλύτερα η ανθρωπότητα μέσα στους αιώνες. Παρ' όλο που το ξεχνάμε, δεν είμαστε μόνοι μας οι Ελληνες σ' αυτό τον πλανήτη. Κλειστήκαμε πολύ, από κοσμοπολίτες που ήμασταν καταντήσαμε αρχοντοχωριάτες, φοβικοί και μίζεροι. Φεύγουν τα παιδιά μας για σπουδές στο εξωτερικό, επιστρέφουν μετά από μερικά χρόνια, έρχονται Χριστούγεννα και δεν έχουν στην ατζέντα τους το τηλέφωνο ενός ξένου να του ευχηθούν. Κάνουν παρέα εκεί μόνο με Ελληνες. Θυμόμαστε πως υπάρχουν κι άλλες χώρες μόνο όταν "τα παίρνουμε" από τους πολίτες τους, που έρχονται σαν τουρίστες, όταν μας κατακλύζουν πεινασμένοι τριτοκοσμικοί, ή όταν θεωρούμε πως όλοι θέλουν να μας καταστρέψουν, επειδή βέβαια "είμαστε οι καλύτεροι". Κατά τα άλλα, σκεφτόμαστε και συμπεριφερόμαστε σαν να είμαστε μόνοι. Κι όλα αυτά από τον φόβο μην αλλοτριωθούμε, μη χάσουμε τον κόσμο όπως τον ξέρουμε, μη δούμε τη μικρότητά μας, μην αναγκαστούμε να χτίσουμε ωραία τα σπίτια, τα χωριά και τις πόλεις μας, ή να σταματήσουμε να πετάμε σκουπίδια απ' το παράθυρο, μην υποχρεωθούμε να σεβαστούμε τη φύση, τα τοπία και την ψυχή του διπλανού. Με λίγα λόγια, μην σταματήσει ο κόσμος να υπάρχει αποκλειστικά για να υπηρετεί τη μεγαλειότητά μας. Δικαίως φοβόμαστε. Κι εγώ φοβάμαι. Μόνο που, δυστυχώς, φοβάται όποιος δεν γνωρίζει τίποτα για τον εαυτό του, τα όνειρα και την παράδοσή του, προσωπική και συλλογική. Αυτός, δηλαδή, που δεν εμπιστεύεται το βήμα του».

Σ' ένα τραγούδι σας, την «Πατρίδα», εξομολογείστε: «Με τρομάζεις ακόμα, οπαδέ της ομάδας/ του κόμματος σκύλε, της οργάνωσης μάγκα/ διερμηνέα του Θεού, ρασοφόρε γκουρού». Σήμερα όλοι αυτοί σας φαίνονται το ίδιο απειλητικοί;

«Μα αυτή είναι η μεγάλη απειλή, ο τύπος, μέσα και έξω μας, που νομίζει πως κρατά την απόλυτη αλήθεια. Που τη μικραίνει, τη φέρνει στα μέτρα του, τη μετατρέπει σε μίσος και βλακεία και τη χρησιμοποιεί για να καταστρέφει τους άλλους, καταστρέφοντας και τον εαυτό του».



+ Ολόκληρη η συνέντευξη στο www.enet.gr. 

Συναυλίες του Αλκίνοου Ιωαννίδη στην Κύπρο με την Μαρία Φαραντούρη, αφιέρωμα στον Νίκο Γκάτσο για τη συμπλήρωση 100 χρόνων απο τη γεννησή του: 

02/09 στο Σκαλί Αγλαντζιάς και 03/09 στο Κηποθέατρο Λεμεσού [στο πλαίσιο του φεστιβάλ Κύπρια].

Εισιτήρια προς 15 ευρώ προπωλούνται:

Λευκωσία:
Κινηματοθέατρο Παλλάς, τηλ. 22410181
Ωράριο λειτουργίας: Δευτέρα – Παρασκευή: 16:00 – 20:00, Σάββατο 10:00 – 13:00

Λεμεσός:
Κηποθέατρο, τηλ. 25582268, 25344341
Δευτέρα – Παρασκευή: 16:00 – 19:00, Σάββατο 10:00 – 13:00

Γενικές πληροφορίες στο τηλέφωνο 22208400