Αποστολή: Ιάκωβος Γωγάκης

Ήρωες που καθορίζουν την τύχη ενός ολόκληρου έθνους, για τον Τζορτζ Κλούνεϊ δεν είναι τίποτα περισσότερο από κατ’ επάγγελμα πωλητές, που πατούν επί πτωμάτων για να επιβιώσουν. Η χώρα έρμαιο των προσωπικών τακτικισμών. Το συλλογικό καταλήγει να γίνεται ατομικό, και βέβαια ο σώζων εαυτόν σωθήτω. Όπως ακριβώς μας δίδαξε ο Ντειβιντ Μαμετ στο «Οικόπεδα με Θέα.

The Ideas of March του Τζορτζ Κλούνεϊ

Με τους Τζορτζ Κλούνι, Ράιαν Γκόσλινγκ, Ίβαν Ρέιτσελ Γουντ, Μαρίζα Τομέι, Πολ Τζιαμάτι, Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν

Ο διάσημος σκηνοθέτης μάς είχε προϊδεάσει με την αρχική σύνοψη και το τρέιλερ του έργου, έτσι λοιπόν στην πρεμιέρα της ταινίας του στο Λίντο της Βενετίας, είδαμε ένα δυνατό πολιτικό φιλμ, για την απληστία, την διαφθορά και την μέθη, για δόξα και εξουσία. Αλλά και για τον εθισμό ( με την κακή έννοια του όρου) που προκαλεί γενικότερα η εργασιομανία ρίχνοντας ο κάθε ένας στη μάχη, όλα του τα όπλα για να επιβιώσει.

«Politics is my life». Το λέει και το ξαναλέει ο βασικός πρωταγωνιστής του έργου Ραιαν Γκόσλιγκ. Είναι και αυτός όπως και όλοι οι ήρωες της ταινίας, εθισμένος στον κόσμο των χωρίς όρια φιλοδοξιών.



Ενώ ακολουθεί τον ίδιο έντονο τρόπο κινηματογραφικής αφήγησης όπως στο " Καληνύχτα και Καλή Τύχη", εδώ κάνει και κάτι ακόμα που δίνει στο έργο μια ουσιαστική ολοκλήρωση. Και δεν είναι άλλο απο τον ξεκάθαρο προβληματισμό του, για το υπάρχον αμερικάνικο και όχι μόνο πολιτικό σύστημα. Το παρουσιάζει διαβρωμένο από πάνω μέχρι κάτω. Θέτει στην ίδια βάση τους Δημοκρατικούς με τους Ρεπουπλικάνους, ρίχνωντάς τους ένα γερό χαστούκι για την ηθική τους πτώση, στραβοκοιτώντας τον προσωπικό του φίλο Μπάρακ Ομπάμα.

Υπόθεση
Ο Πολ (Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν) εργάζεται στο επιτελείο του κυβερνήτη του Οχάιο και υποψηφίου για το χρίσμα των Δημοκρατικών Μαικλ Μορρις. (Τζορτζ Κλούνεϊ). Ο Πωλ προσλαμβάνει στην ομάδα, τον προσωπικό του φίλο και φιλόδοξο 40αρη Στέφεν Μάιερς ( Ράιαν Γκόσλινγκ) που γίνεται το δεξί χέρι του κυβερνήτη. Οι οργανωτικές του ικανότητες προκαλούν το ενδιαφέρον των Ρεπουπλικάνων που παρασκηνιακά του προτείνουν να αλλάξει στρατόπεδο. Είναι όμως αυτή η αλήθεια; ή ο Στέφεν παρασυρόμενος και αυτός από τις προσωπικές του φιλοδοξίες μπλέκεται σε μια σκευωρία που δύσκολα μπορείς να ξεχωρίσεις τον φίλο και τον εχθρό;

Έχει εν μέρει δίκιο ο Κλούνεϊ, όταν στη συνέντευξη τύπου δεν αποδέχτηκε πως πρόκειται για πολιτικό φιλμ.

Ανέφερε πως κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί και στην Wall Street και σε άλλους επαγγελματικούς χώρους. Παρόλα αυτά ναι το έργο είναι πολιτικό και αυτό δεν είναι συγκυριακό. Ο Τζορτζ Κλούνεϊ έκανε αυτή την ταινία την δεδομένη στιγμή ίσως για και λόγους απενοχοποίησης. Είναι υποστηρικτής του Δημοκρατικού Κόμματος, είχε βγει δημόσια και προέτρεψε τους ψηφοφόρους να τον στηρίξουν Ομπάμα στις τελευταίες εκλογές. Αλλά σε δηλώσεις του πρόσφατα, άφησε σαφέστατες αιχμές για αθέτηση υποσχέσεων ώστε να βρεθεί μια λύση στο Νταρφούρ για το οποίο δίνει εδώ και χρόνια μάχες.

Αξίζει της προσοχής μας το φιλμ και για τις ερμηνείες κυρίως των Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν και Ράιαν Γκόσλινγκ με τον δεύτερο να μας θυμίζει κατά διαστήματα την ερμηνεία του στο θρίλερ Drive, με αυξημένες πιθανότητες είτε από την ταινία του Κλούνεϊ είτε από αυτήν του Γουίντινγκ Ρεφν να του δοθεί υποψηφιότητα στα Όσκαρ.

Δύσκολος στόχος η υποψηφιότητα για τον διάσημο ηθοποιό και σκηνοθέτη αν αναλογιστεί κανείς πως τώρα ξεκινάει η κινηματογραφική σεζόν, με πολλά πολυαναμενόμενα έργα να ρίχνονται στη μάχη το επόμενο διάστημα, και βέβαια την επιτροπή που δεν φημίζεται για επιλογές που έχουν να κάνουν με αιχμές για την εσωτερική πολιτική ζωή στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Εξαιρετικό το Mildred Pierse του Τοντ Χέινς

Προβλήθηκε στην προέναρξη του Φεστιβάλ και μας ενθουσίασε. Πρόκειται για την Αμερικανική σειρά πέντε επεισοδίων που παρουσιάστηκε στις Η.Π.Α πριν μερικούς μήνες, κέρδισε 21 υποψηφιότητες ΈΜΜΥ και οι διοργανωτές του Φεστιβάλ Βενετίας επέλεξαν να το μεταφέρουν αυτούσιο στη μεγάλη οθόνη. Η εκδοχή του Χέινς που θα συνεχίσει να προβάλετε στη Βενετία, μια ομολογία ενός εγκλήματος, μια νοικοκυρά σε απόγνωση ψυχής, το διαζύγιο της η επιμέλεια των παιδιών. Μια ταινία που τα έχει όλα και αποτυπώνει το σινεμά του Τοντ Χέινς, δηλαδή της ανάλυσης της γυναικείας ψυχής, των ακατέργαστων συναισθημάτων του ονειροπόλου κόσμου. Δεν ξέρω αν ο Χέινς την δεδομένη στιγμή θα μπορούσε να βρει καλύτερη ηθοποιό από την Κέιτ Γουίνσλετ που το βραβείο ΕΜΜΥ το έχει σίγουρο.