Του Γιώργου Τζίβα*
Νέο νταβαντούρι με την Άλωση και πάλι. Οι Τούρκοι, που ζουν περίπου στην ίδια περιοχή νοοτροπίας με τους Έλληνες απέναντι, ξόδεψαν τρία χρόνια και κάμποσα εκατομμύρια ευρώ για να γυρίσουν μια ταινία με θέμα την Άλωση της Πόλης.
Αν ήταν του Χόλιγουντ η ταινία, θα είχε και ενδιαφέρον και πλάκα. Συνήθως οι Αμερικανοί, όταν γυρίζουν επικές ταινίες, τους βάζουν και χέρι!
Η Τροία, η Σπάρτη, η Οδύσσεια και άλλες, ξεσήκωσαν νταβαντούρι διαμαρτυρίας από τους Έλληνες, γιατί, κατά τη γνώμη τους, δεν σεβάστηκαν την αλήθεια. Εν μέρει έχουν δίκιο. Αλλά το Χόλιγουντ δεν έχει καμιά έγνοια για το τι πιστεύουν οι Έλληνες για τον Τρωικό Πόλεμο και την Ελένη. Εμένα η Ελένη σ’ αυτήν την ταινία μου ήταν ιδιαίτερα προσφιλής..! Και το κουμάσι ο Αγαμέμνονας, έλεγε την αλήθεια: «Αν νομίζετε ότι ήρθα εδώ για την γκόμενα του Πάρη, γελιέστε»!
Πάμε στην Άλωση. Οι Τούρκοι, μη έχοντας ποιους να κατατροπώσουν τις τελευταίες δεκαετίες, βρήκαν τη λύση στα εύκολα. Πάρτε μια άλωση για να θυμάστε... Βεβαίως, η ταινία, όταν προβληθεί, θα ξεσηκώσει θύελλες. Η ελληνοτουρκική φιλία θα περάσει τη Σκύλα και τη Χάρυβδη ξανά. Το Βυζάντιο, κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν λύγισε στους Οθωμανούς. Παραδόθηκε σχεδόν αμαχητί και μάταια ο Παλαιολόγος έδινε μάχη στα τείχη. Το Βυζάντιο (που δεν ήταν ελληνικό), πριν παραδοθεί στους Οθωμανούς, «φρόντισε» να τους επιλέξει. Αντί τους Φράγκους, καλύτερα τους Τούρκους..! Συν η διαφθορά σε όλα τα στρώματα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας προετοίμασαν το έδαφος για να ορμήσει μέσα ο Μωάμεθ ο Πορθητής.
Έχει μεγάλη σημασία να χωνέψουμε κάποτε την ιστορική αλήθεια. Το Βυζάντιο (που δεν ήταν ελληνικό - δεν υπήρχε Ελλάδα) πατήθηκε από τους Οθωμανούς, γιατί επέλεξε να μείνει μαζί τους. Οι βαρβαρότητες έγιναν και θα τις δούμε και στην ταινία, αν προβληθεί κι εδώ. Η σημασία της ιστορίας είναι όμως οι λόγοι που οδήγησαν το Βυζάντιο στη διαφθορά, κι όχι στην πτώση και την κατάκτηση. Ένα Βυζάντιο που ακόμα επιμένουμε πως ήταν ελληνικό. Τόσο ανιστόρητοι είμαστε, που θα κάτσουμε να ασχολούμαστε με τα απωθημένα των Τούρκων, μόνο και μόνο γιατί με παρόμοια απωθημένα μεγαλώσαμε κι εμείς. Πριν την Άλωση της Πόλης αλώθηκε το πνεύμα και η συνείδηση. Αυτό κρατάει μέχρι σήμερα, και ποιος ξέρει πόσο θα κρατήσει ακόμα...
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΟΛΙΤΗΣ, 13/01/2012
