Ομηροι της αφθαρσίας τους, οι ήρωες των παιδικών μας χρόνων συναντιούνται ξανά και αποκαλύπτουν άγνωστες πτυχές τους στην παράσταση Lonely Tunes CY.

«Η Κοκκινοσκουφίτσα ήταν ένα κοριτσάκι που μεγάλωσε με τη γιαγιά του στο χωριό. Μετά από τριάντα χρόνια, τι έγινε αυτό το κοριτσάκι; Τι έγινε ο Οβελίξ μετά που πέθανε ο Αστερίξ;» Η παράσταση με τίτλο Lonely Tunes φέρνει τους ήρωες των παιδικών μας χρόνων αντιμέτωπους με μια σειρά από πραγματικά ερωτήματα, σε μια παράσταση που υπονομεύει την αναντίρρητη αθωότητά τους.

Φθορά και πλαστικό

«Στην παράσταση, ο θεατής θα συναντήσει όλους αυτούς τους ήρωες των παιδικών του καρτούν, οι οποίοι όμως έχουν πια γεράσει. Δεν έχουν μεγαλώσει ηλικιακά, αλλά συναισθηματικά έχουν γεράσει», εξηγεί ο Ν. Στραβοπόδης, για την παράσταση που θα δούμε στον χώρο της IsNotGallery, από αυτή τη Δευτέρα 12 Μαρτίου.
Με τίτλο Lonely Tunes CY (κατά το Looney Tunes, τη γνωστή σειρά κινουμένων σχεδίων), η παράσταση αντιπαραβάλλει στην πλαστική χαρά των καρτούν ηρώων, «τον πόνο, την εγκατάλειψη, την απόρριψη, τη μοναξιά και το κτηνώδες σεξ».
Στο Lonely Tunes, η Μπάρμπι συναντά τον Λούκι Λουκ, τα στρουμφάκια τον Οβελίξ και τον Ποπάι, την Ποκαχόντας, την Κάντι και τη Τζέσικα Ράμπιτ. «Δεν έχουμε πειράξει την αυθεντική ιστορία των ηρώων», εξηγεί ο Ν. Στραβοπόδης: «Οι ήρωες μεταφέρουν τη γνωστή τους ιστορία και έχουν το παρελθόν που όλοι γνωρίζουμε, δεν αλλάζουμε κάτι σ’ αυτό. Ψάχνουμε, όμως, να δούμε τι έγιναν όλοι αυτοί οι ήρωες με το πέρασμα του χρόνου. Στην παράσταση μάς ενδιαφέρει η εξέλιξη, η φθορά».

Ποπ-σοκ

«Το κείμενο ξεκίνησε πριν από αρκετά χρόνια, όταν κλείστηκα ένα καλοκαίρι σπίτι και είδα όλα τα καρτούν! Σαν παιδί δεν μου άρεσαν καθόλου, δεν τα παρακολουθούσα, δεν τα συμπαθούσα. Γι’ αυτό και δεν με πειράζει να τα δω αλλιώς, ή να τους συμπεριφερθώ σκληρά. Επειδή ακριβώς τα είδα μεγάλος, είδα αυτό που δεν βλέπει ένα παιδί», εξηγεί ο Ν. Στραβοπόδης για το έργο που έγραψε και σκηνοθετεί, για μια δεύτερη έκδοση. Το Lonely Tunes ανέβηκε για πρώτη φορά στην Αθήνα: στο Βlack Box του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης τον Φεβρουάριο του 2010, και την επόμενη χρονιά στο θέατρο Θησείον. Στη Λευκωσία, ο χώρος της IsNotGallery, αποτελεί προέκταση της αισθητικής των χαρακτήρων: «Όλα αυτά συμβαίνουν σε ένα πολύ πλαστικό σκηνικό, πλαστικό όχι με την έννοια του ευέλικτου, αλλά με την έννοια του άθικτου, με την έννοια αυτού που μένει το ίδιο μέσα από το χρόνο», σημειώνει η Πολυξένη Σάββα, από την ομάδα των ηθοποιών: «Τα χρώματα είναι πολύ λαμπερά, πολύ ποπ, πολύ ζωντανά, και όλο αυτό το σκηνικό έρχεται σε κόντρα με την προσωπική φθορά των ηρώων. Όλο αυτό το πράγμα είναι πλαστικό και στημένο και στυλιζαρισμένο. Ακόμα και η φόρμα που χρησιμοποιήθηκε για την ερμηνεία των ρόλων. Είναι το κείμενο που φωτίζει τη φθορά των ηρώων, σε αυτή την αθάνατη ζωή τους».
Παρά τη λαμπερή αισθητική και τις γνώριμες μορφές των ηρώων, το έργο είναι ακατάλληλο για άτομα κάτω των 15: «Στα καρτούν υπάρχει μια τάση να στρογγυλεύονται τα πράγματα, να μην πληγώνεται το παιδί», εξηγεί ο Ν. Στραβοπόδης. «Εδώ είναι όλο αγωνίες: Η Τζέσικα Ράμπιτ είναι κτηνοβάτισσα, τα’χει με λαγό. Ο Σαΐνης είναι παιδεραστής, η Μπάρμπι είναι μια φτηνοπόπ κοπέλα που έχει ξοδέψει τη ζωή της στα πάρτι. Είναι ένα άγριο παραμύθι. Όπως όλα τα παραμύθια άλλωστε».

+ Το Lonely Tunes CY σε κείμενα και σκηνοθεσία του Νικόλα Στραβοπόδη ερμηνεύουν: η Μέλπω Κολόμβου, ο Μαρίνος Κονσόλου, η Πολυξένη Σάββα, ο Ιάκωβος Χατζηβασίλη και ο Νικόλας Στραβοπόδης. Η πρεμιέρα θα δοθεί τη Δευτέρα 12 Μαρτίου στις 20:30 στην IsNotGallery, στη Λευκωσία. Θα ακολουθήσουν παραστάσεις κάθε Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 20:30. Πληροφορίες τηλ. 95708293.

ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΠΟΛΙΤΗ, 10/03/2012