Πιθανότατα το μεγαλύτερο γεγονός στην ιστορία της metal μουσικής στην Κύπρο σε έναν χώρο όπου σίγουρα ουδείς ανέμενε μια τέτοια παράσταση.

Οι Iced Earth, ένα συγκρότημα με πολιτικές ευαισθησίες αλλά και μια τάση προς τις θεωρίες συνωμοσίας, έδωσαν το βράδυ της Κυριακής, 19 Αυγούστου, μία συναυλία η οποία αναμφίβολα θα μείνει στην ιστορία της metal σκηνής στην Κύπρο (και όχι μόνο, διότι θα κυκλοφορήσει σε dvd).

Η συναυλία των Ιced Earth σε εικόνες

Κοινό παντός καιρού

Οι πόρτες άνοιξαν στις 19:00. Στο κοινό, του οποίου οι ηλικίες ξεκινούσαν από την πρώιμη εφηβεία (εξαιρείται το τρίχρονο -και αν- παιδάκι που από κάποια στιγμή και μετά αποκοιμήθηκε στην αγκαλιά των γονιών του) κι έφταναν μέχρι τα πενηνταφεύγα, διέβλεπες μια μεγάλη αδημονία.
Πώς θα μπορούσε να συνδυαστεί η μοναδική αύρα του Κουρίου με το «βάρβαρο» metal; Οι διοργανωτές, πάντως, έκαναν ό,τι μπορούσαν, ούτως ώστε το κοινό να σεβαστεί τον χώρο. Συνεπώς μέσα στο αμφιθέατρο επιτρεπόταν μόνο το νερό. Μπύρες και τσιγάρα (όχι όλα) έμεναν στο προαύλιο. Στις προσπάθειες των διοργανωτών συνέδραμε και ο μάνατζερ του συγκροτήματος, προτρέποντας τους θεατές να «κτυπηθούν» (σ.σ. στα mosh pits) με αλληλοσεβασμό ως να είναι μία μεγάλη οικογένεια!

Και οι «βάρβαροι» συγκινούνται

Γύρω στις 21:00, οι Iced Earth βγήκαν στη σκηνή προκαλώντας ντελίριο ενθουσιασμού στους οπαδούς τους. Ξεκίνησαν, ως αναμενόταν, με ένα τραγούδι από το τελευταίο τους άλμπουμ Dystopia (2011), το οποίο αποτελεί και την αφορμή για την περιοδεία τους. Οι φλόγες και τα μηχανήματα καπνού συνέθεταν ένα εντυπωσιακό σκηνικό, το οποίο ήταν σε πλήρη αντιστοιχία με τα τραγούδια που ακολούθησαν («The Burning Times», από το «Something Wicked This Way Comes» του 1998 και το «Angel’s Holocaust», από το Night of the Stormrider του 1992).
Τα ντεσιμπέλ από τις φωνές του κοινού ανέβηκαν, όταν το συγκρότημα έπαιξε το «I Died for You» (Dark Saga - 1996), ενώ ρίγη συγκίνησης προκάλεσε το «End of Innocence», από το Dystopia, το οποίο ο Stu (frontman του συγκροτήματος) εξομολογήθηκε πως έγραψε για τη μητέρα του, την οποία χάνει από καρκίνο, τη «γαμημένη αρρώστια» όπως ο ίδιος ανέφερε.

Στο τέλος τα καλύτερα

Η συναυλία συνεχίστηκε με αμείωτη ένταση μέχρι τις 22:45, όταν το συγκρότημα αποχώρησε για το καθιερωμένο encore. Και μπορούμε να πούμε ότι οι Iced Earth κράτησαν τα καλύτερα για το τέλος. Επέστρεψαν με το -βγαλμένο από την «Αποκάλυψη»- «Damien» (Horror Show, 2001) και συνέχισαν με το «Watching Over Me» (Something Wicked This Way Comes), το οποίο μάλλον αποδείχτηκε το δημοφιλέστερο ανάμεσα στους οπαδούς του συγκροτήματος, καθώς ακόμα και οι πιο «βαρετοί» σηκώθηκαν από τις θέσεις τους για να τραγουδήσουν τους στίχους που αφιέρωσε ο John Schafer (κιθαρίστας και ιδρυτικό μέλος των Iced Earth) στον κολλητό του, τον οποίο έχασε σε δυστύχημα με μοτοσικλέτα.
Ακολούθησαν κομμάτια όπως το μακρόσυρτο «Dante’s Inferno» (Burnt Offerings, 1995) και «Melancholy» (Something Wicked This Way Comes), όπου και πάλι το κοινό συμμετείχε ζωηρότατα.

Είθισται οι Iced Earth να κλείνουν τις συναυλίες τους με το ομώνυμο κομμάτι από το ομώνυμο άλμπουμ του 1991 (ντεμπούτο της μπάντας), αλλά οι εκκλήσεις των αχόρταγων οπαδών -όπως ο ίδιος ο Schaffer διαπίστωσε- «ανάγκασαν» το συγκρότημα να κλείσει διαφορετικά τη συναυλία -επομένως και το dvd- πρωτοτυπώντας.

Ο «Hunter» του Dark Saga έκλεισε μία σχεδόν τρίωρη συναυλία την οποία οι μεταλλάδες της Κύπρου περίμεναν πώς και πώς, από την πρώτη στιγμή που ανακοινώθηκε.

Ενδεχομένως, η συναυλία της Κυριακής στο Κούριο να έχει σηματοδοτήσει μια νέα εποχή για τη metal σκηνή στην Κύπρο.

Υπενθυμίζεται ότι στις 27 Σεπτεμβρίου κατεβαίνουν στην Κύπρο οι Πορτογάλοι Moonspell, για μία συναυλία στη μουσική σκηνή Καλλιπόλεως 4. Ποιος ξέρει; Ίσως τα καλύτερα να έρχονται!

ΚΕΙΜΕΝΟ: ΑΝΔΡΕΑΣ ΡΙΡΗΣ | ΠΑΡΑΘΥΡΟ | ΠΟΛΙΤΗΣ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΣΗΜΕΛΑ ΒΩΝΙΑΤΗ | ΠΑΡΑΘΥΡΟ | ΠΟΛΙΤΗΣ