Βράδυ Σαββάτου, ξημερώματα της Κυριακής 25 Ιανουαρίου 2015 έφυγε από τη ζωή ο διεθνής τραγουδιστής Ντέμης Ρούσσος, σε ηλικία 68 ετών.

Ο Ντέμης Ρούσσος άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο Υγεία, στην Αθήνα, έπειτα από μακροχρόνια νοσηλεία. Δίπλα του ήταν η κόρη του.

Ο Νίκος Αλιάγας κοινοποίησε την είδηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter σήμερα Δευτέρα, λίγο πριν τις 1 το μεσημέρι.

Σύμφωνα με πληροφορίες των ελληνικών ΜΜΕ, η οικογένειά του αποφάσισε να μην εκδώσει άμεσα ανακοίνωση για τον θάνατο του Ντέμη Ρούσσου, εξαιτίας των εκλογών στην Ελλάδα.

Ο σπουδαίος Ντέμης Ρούσσος αντιμετώπιζε διάφορα προβλήματα υγείας.

Η κηδεία του θα γίνει την Παρασκευή στις 12 το μεσημέρι από το Α' Νεκροταφείο.

Ο Ντέμης Ρούσσος, ένας θρύλος της μουσικής σε Ελλάδα και εξωτερικό, γεννήθηκε στις 15 Ιουνίου 1946 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.

Οι γονείς του, Γεώργιος και Όλγα, ήταν Έλληνες της Αιγύπτου. Επέστρεψαν όμως στην πατρίδα έχοντας χάσει τα πάντα, μετά από τις αναταραχές του Σουέζ.

Τη μουσική του καριέρα, ο Ντέμης Ρούσσος την ξεκινά μόλις στα 17, με τη συμμετοχή του στο συγκρότημα «The Idols» ενώ για το ευρύτερο κοινό έγινε γνωστός το 1968 με το συγκρότημα «Aphrodite' s Child», ξεκινώντας από τα φωνητικά και αργότερα ως μπασίστας. Το ιδιαίτερο φωνητικό του ύφος προώθησε το συγκρότημα σε διεθνή επιτυχία, ιδιαίτερα με τη συμμετοχή του στον δίσκο «666», ο οποίος έγινε κλασική επιτυχία.

Μετά τη διάλυση των «Aphrodite's Child» συνέχισε με διάφορες ηχογραφήσεις.

Από τη συνεργασία του με τον διάσημο συνθέτη Βαγγέλη Παπαθανασίου, κυκλοφόρησαν το 1970 τον δίσκο «Sex Power» και το 1977 το «Magic».

Η πιο επιτυχημένη όμως συνεργασία τους ήρθε με το «Race to the End», μια φωνητική προσαρμογή του μουσικού θέματος από το βραβευμένο με Oscar «Οι Δρόμοι της Φωτιάς», που κυκλοφόρησε και στα ισπανικά με τον τίτλο «Tu Libertad».

Το 1982 ο Ρούσσος πήρε μέρος με έκτακτη συμμετοχή στο soundtrack της κινηματογραφικής ταινίας «Blade Runner».

Ο Ρούσσος άρχισε τη σόλο καριέρα του με το τραγούδι We Shall Dance. Αρχικά χωρίς ανταπόκριση, περιόδευσε στη νότια Ευρώπη και έγινε σύντομα ευρύτερα γνωστός ως κορυφαίος τραγουδιστής.

Η σταδιοδρομία του έφτασε στο ζενίθ τη δεκαετία του '70 με πολλούς δίσκους που έγιναν επιτυχίες. Το Forever and Ever ανέβηκε σε πολλά ευρωπαϊκά charts το 1973.

Το 1974 κυκλοφορεί το White Sails, μια αγγλική διασκευή του τραγουδιού «Ασπρα, Κόκκινα, Κίτρινα, Μπλε» από τον δίσκο «Συνοικισμός Α'» του 1972, σηματοδοτώντας μια σύντομη περίοδο συνεργασίας του τραγουδιστή με τον συνθέτη Δήμο Μούτση, ο οποίος θα ακολουθήσει στη συνέχεια ένα μοναχικό μουσικό σταυροδρόμι με έντονες επιρροές από βετεράνους της rock και της folk, όπως ο Eric Clapton, η Joni Mitchell και ο Paul Simon.

Ακολούθησαν τα τραγούδια "My Friend the Wind", "My Reason", "Velvet Mornings", "Goodbye My Love, Goodbye", "Someday Somewhere" και "Lovely Lady of Arcadia".

Το 1980 είχε επιτυχία με το "Lost in Love" των Air Supply που το τραγούδησε ντουέτο μαζί με την Florence Warner και με τον Dick Morrissey στο σαξόφωνο.

Επανακυκλοφόρησε τα τραγούδια του σε διάφορες γλώσσες και είχε επιτυχία στις χώρες της Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής. Στην Αμερική το LP Demis έγινε χρυσός δίσκος.

Το 1982 εξέδωσε το βιβλίο «A Question of Weight» (Είναι θέμα βάρους), μαζί με την Veronique Skawinska, στο οποίο ασχολήθηκε αμερόληπτα με το θέμα της παχυσαρκίας.

Μετά από μια περίοδο σιωπής τη δεκαετία του '80, επανήλθε το 1993 με το «Insight» (γνωστό και ως Morning has Broken) και συνεργάστηκε με την ολλανδική εταιρεία BR Music για την παραγωγή των δίσκων «Immortel», «Serenade» και «In Holland», χρησιμοποιώντας ποικίλα εθνικά και ηλεκτρονικά στυλ.

Συνέχισε τις ηχογραφήσεις και τις περιοδείες, ενώ την άνοιξη του 2002 έκανε μια επιτυχημένη περιοδεία στην Αγγλία.

Ο Ντέμης Ρούσσος είχε παρασημοφορηθεί με τον τίτλο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής, από τη Γαλλική Δημοκρατία τον Σεπτέμβριο του 2013, σε τελετή που παρατέθηκε στην πρεσβεία της Γαλλίας στην Αθήνα.