Δεν έχει ληφθεί καμιά οριστική απόφαση σχετικά με τις συναυλίες για τα 40χρονα της κατοχής, ξεκαθάρισε χθες με δηλώσεις του στον «Π» ο διευθυντής των Πολιτιστικών υπηρεσιών Παύλος Παρασκευάς, επιβεβαιώνοντας σχετικές πληροφορίες.

Ο λόγος για μια σειρά συναυλιών που προτάθηκε να πραγματοποιηθούν, με αφορμή τη συμπλήρωση 40 χρόνων από την τουρκική εισβολή του 1974. Το θέμα έφερε στην επιφάνεια η Άννα Μαραγκού μέσα από άρθρο της το οποίο διακινήθηκε από την ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας «Φιλελεύθερος» [ακολουθεί αυτούσιο πιο κάτω, όπως και σύνδεσμος στην αίτηση απόρριψης της πρότασης].

Η πρόταση

Η πρόταση για τις εν λόγω συναυλίες γνωστοποιήθηκε σε αρμοδίους των υπουργείων και των δήμων, οι οποίοι κλήθηκαν να παραστούν σε σύσκεψη στο Προεδρικό Μέγαρο.

Σύμφωνα με επιβεβαιωμένες πληροφορίες του «Π», η πρόταση προέρχεται από τον μουσικοσυνθέτη Γιώργο Θεοφάνους και ανέρχεται σε ποσό κατά τι μεγαλύτερο των 300 χιλιάδων ευρώ.

Πρόκειται για μια σειρά από συναυλίες οι οποίες θα ξεκινούσαν από τη Νέα Υόρκη και θα έφταναν στο Λονδίνο, στις τέσσερις μεγάλες πόλεις της Κύπρου για να καταλήξουν στην κατεχόμενη Λευκωσία. Στο πρόγραμμά τους θα περιλαμβάνονταν μελοποιημένα τραγούδια Κυπρίων ποιητών, με θέμα την εισβολή του ’74, ενώ στις συναυλίες θα είχε συμμετοχή και η Συμφωνική Ορχήστρα Κύπρου.

Δεν υπάρχει κονδύλι

Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι κρίθηκε σωστό, από τη στιγμή που υπάρχει η πρόταση, να δοθεί η ευκαιρία της παρουσίασής της ενώπιον των άμεσα εμπλεκόμενων, δηλαδή των δημάρχων των κατεχόμενων και των ελεύθερων δήμων αλλά και εκπροσώπων του υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού.

Λέγεται, δε, ότι είχαν εκφραστεί στο πλαίσιο της σύσκεψης, έντονες επιφυλάξεις.

Από το Προεδρικό, πάντως, φτάνει σαφής η διαβεβαίωση ότι δεν υπάρχει περίπτωση να διατεθεί τέτοιο κονδύλι. Γι’ αυτό, άλλωστε, κλήθηκαν όλοι οι εμπλεκόμενοι, για να εξεταστεί το ενδεχόμενο διάθεσης των υποδομών από τους δήμους ή να διατεθεί υφιστάμενο κονδύλι που ούτως ή άλλως θα προοριζόταν για ένα τέτοιο σκοπό (το υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού ετοιμάζει το δικό του σχεδιασμό εκδηλώσεων για την επέτειο) ή ακόμη και να πραγματοποιείτο μόλις μία από τις συναυλίες.

Εν τέλει, είναι σχεδόν αδύνατο να πραγματοποιηθούν οι εν λόγω συναυλίες, καθώς τα οικονομικά του κράτους δεν το επιτρέπουν (τέτοιο κονδύλι, σήμερα, είναι αδιανόητο για υπουργεία και δήμους). Εξάλλου, είναι τόση η αναστάτωση που δημιουργήθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για το θέμα, που η πραγματοποίησή τους θα έφερνε σε πραγματικά δύσκολη θέση την κυβέρνηση.

Οφείλουμε, έτσι, να πιστώσουμε μια μικρή νίκη στην κ. Μαραγκού, γιατί αν δεν ήταν τόσο έντονη στο κείμενό της, πιθανώς να μην ντρέπονταν στον λόφο του Προεδρικού και να προχωρούσαν με το... πλάνο. Άλλωστε, πώς να αντισταθεί κανείς σε... άλλη μια συναυλία του Γιώργου Θεοφάνους;

Το κείμενο της Άννας Μαραγκού

Όχι, ένα βροντερό μεγάλο Όχι Tης Άννας Mαραγκού Eδώ και καιρό σιωπώ, όπως πολλοί σιώπησαν εν αναμονή καλύτερων ημερών. H σιωπή μου οφείλεται στη σκέψη και στα συναισθήματά μου, στη βαθιά μου λύπη ότι ο τόπος μας περνά από συμπληγάδες, όχι τυχαίες...O κόσμος κλείστηκε στο καβούκι του, περνά την καθημερινότητά του μουλωχτά, βλέποντας τα όσα τεκταίνονται, και ευχαριστώντας τον Ύψιστο ότι τουλάχιστον υπάρχει, έστω και κάτω από συνθήκες δύσκολες, φτώχεια, αναξιοπρέπεια, ρατσισμός, όλα να δείχνουν μια πορεία φθίνουσα, μια κοινωνία σαθρή....

Άκουσα όμως μια είδηση φοβερή, και αν ο κόσμος τούτος έχει ακόμη ίχνος αξιοπρέπειας θα πρέπει από κοινού να την αντιμετωπίσει με σθένος και αποφασιστικότητα.

Άκουσα λοιπόν, ότι έχουν αποφασιστεί συναυλίες για τα 40 χρόνια της κατοχής. Συναυλίες, καλά διαβάσατε...συναυλίες για να αυξήσουν το αγωνιστικό μας φρόνημα για την επόμενη πενταετία, για τον επόμενο μακροχρόνιο.

Nτροπή, κύριε Πρόεδρε, ντροπή μεγάλη να πανηγυρίσουμε με συναυλίες, το πένθος, το χάσιμο της ταυτότητάς μας, τις απώλειες, τις χαμένες μνήμες, τις χαμένες πόλεις, τα αγνώριστα χωριά μας. Δεν θα σιωπήσω. Προτείνω να γίνει μια πλατφόρμα από ανθρώπους που σέβονται την ιστορία και τον τόπο. Nα σκεφτούμε με σεβασμό τι μπορούμε να κάνουμε για αυτή την τραγική επέτειο: ας προγραμματιστεί μια δενδροφύτευση 40 χιλιομέτρων, ας προγραμματιστεί μια κοινή πορεία Eλληνοκυπρίων και Tουρκοκυπρίων για την απαίτησή μας να φύγει ο Tουρκικός στρατός κατοχής, ίσως μια επανάληψη των πορειών των γυναικών, μια σιωπηρή πορεία διαμαρτυρίας. TIΠOTA AΛΛO

Άκουσα ότι εγκρίθηκε ένας προϋπολογισμός 400.000 ευρώ για να πληρώσει τις συναυλίες!!!!!!!!!!! Kάποιος θα φάει από αυτές τις εκδηλώσεις και εμείς βαρεθήκαμε να πληρώνουμε για να τρώνε άλλοι.

Όταν υπάρχουν κύριε Πρόεδρε κοινωνικά παντοπωλεία, παιδιά που δεν έχουν πρόγευμα, οικογένειες διαλυμένες εσείς τολμάτε να προσφέρετε 400.000 με αμοιβές προσωπικές σε καλλιτέχνες. Aκούσαμε ότι οι συναυλίες οργανώθηκαν ήδη με ημερομηνίες στις ελεύθερες πόλεις.

H Αμμόχωστος, η Kερύνεια, η Mόρφου, η Γιαλούσα, το Kαρπάσι..... αν η επίσημη πολιτεία τις ξέχασε, οι κάτοικοί της δεν τις ξέχασαν και συνεχίζουν να πονούν, να ελπίζουν και να απαιτούν λύση, όχι καινούργιο μακροχρόνιο.

Όσοι πιστοί προσέλθετε, να υπογράψουμε μια κοινή διακήρυξη (όπως κάναμε τότε για το περίφημο Ίδρυμα Πολιτισμού) που να στοχεύει στην AΠAΓOPEYΣH εκ μέρους των κατοίκων τούτης της βραχονησίδας να πανηγυρίσει η πολιτεία για τα 40χρονα της εισβολής και της κατοχής του τόπου μας. Δεν πανηγυρίζουμε για την καταστροφή του τόπου Πρόεδρε με συναυλίες. Aυτή τη φορά η κοινωνία των πολιτών ας μιλήσει ειδαλλιώς είμαστε άξιοι της τύχης μας.

Και εδώ η αίτηση απόρριψης της πρότασης.

ΠΑΡΑΘΥΡΟ | ΠΟΛΙΤΗΣ