Τα κολάζ που φτιάχνει η Μαρίνα Γεραλή για το «Παράθυρο» παρουσιάζονται μαζί με έργα της Μαρίας Λιανού στο Kέντρο Σύγχρονης Τέχνης Διάτοπος από τις 25 Φεβρουαρίου.
Αν και χρησιμοποιούν διαφορετική εικαστική γλώσσα, οι εικαστικοί Μαρία Λιανού και Μαρίνα Γεραλή αναζητούν το «Σημείο Επαφής» τους, όπως τιτλοφορείται η κοινή τους έκθεση, η οποία εγκαινιάζεται στις 25 Φεβρουαρίου στις 20:00 και θα παρουσιάζεται στο «Διάτοπος» μέχρι τις 21 Μαρτίου.
Έργα από νέον
Η Μαρία Λιανού παρουσιάζει μια σειρά από φωτεινές επιγραφές χρησιμοποιώντας ως βασικό υλικό το φωτεινό νέον. «Σε συνθήκες μετεώρισης, σε καταστάσεις αναμονής, εκτεθειμένοι στην αδιακρισία ενός αλλότριου κόσμου, επικαλούμαστε βασικές λειτουργίες, καθημερινές σκέψεις, χαρακτηριστικά στοιχεία της φύσης, τείνοντας προς μια εν-έργο-ποίηση μιας αλήθειας», αναφέρει για τη δουλειά της η Μ. Λιανού.
Λέξεις και γραφήματα σχεδιάζονται μ' έναν ιδιόχειρο τρόπο, και σε ένα επόμενο στάδιο μεταφέρονται στην αντικειμενικότροπη γλώσσα της δημόσιας γραφής τους όπως είναι αυτή των neon lights. H αγγλική γλώσσα, εδραιωμένη στην διεθνή της απήχηση, εγγράφει αυτά τα νοήματα σε ένα αποστασιοποιημένο πλαίσιο εκφοράς. Λέξεις όπως feel, simply, breathe, και σχέδια όπως ένας ήλιος, ένα βουνό, ένα σύννεφο, προσπαθούν να σχηματοποιήσουν τον εαυτό τους και να αναδυθούν στην επιφάνεια του ορατού.



Κολάζ ιστοριών
Η Μαρίνα Γεραλή παρουσιάζει έργα με την τεχνική του κολάζ που είναι κυρίως εμπνευσμένα από την εύρεση παλιών αρχείων φωτογραφίας και κυρίως του περιοδικού National Geographic της δεκαετίας του '50. Η σειρά των κολάζ βασίζεται στα μικρά διηγήματά της Μαρίας Α. Ιωάννου που παρουσιάζονται κάθε δεύτερη Κυριακή του μήνα στο «Σημείο Στίξης», στο πολιτιστικό ένθετο «Παράθυρο»της εφημερίδας Πολίτης.
Μιλώντας για τη δουλειά της, η Μαρίνα Γεραλή αναφέρει:
«Η προσέγγισή μου είναι παρόμοια με την πρακτική που ακολουθώ στο σχέδιο με μελάνι. Κοινά μοτίβα επανεμφανίζονται μέσα από τη διερεύνηση πολύπλοκων δομών και στρωμάτων που αναφέρονται κατά κύριο λόγο σε διάφορα ψυχικά σκηνικά. Εκφράζουν συνήθως την πολυπλοκότητα μιας ψυχικής διάθεσης και ενός εσωτερικού τοπίου που κατά κύριο λόγο φθίνει ή τείνει να αντικατοπτρίζει την περιπλοκότητα ενός εσωτερικού κόσμου».


