Ο Γάλλος  χορογράφος, χορευτής, διευθυντής του Centre Chorégraphique de Créteil, του Val de Marne και της ομάδας Käfig, μια φημισμένη προσωπικότητα του γαλλικού χιπ χοπ, έγραψε το Μήνυμα της Διεθνούς Ημέρας Χορού 2014, όπως έχει οριστεί η 29η Απριλίου.

Πρόκειται για την ημερομηνία γέννησης του δημιουργού του σύγχρονου μπαλέτου, Jean-Georgews Noverre.

Οι εορτασμοί έχουν ως στόχο να τιμήσουν τον χορό και την καθολικότητά του, διαπερνώντας κάθε πολιτικό, πολιτισμικό και εθνικό εμπόδιο.

Το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου προσκαλεί κάθε χρόνο έναν καταξιωμένο χορογράφο ή χορευτή να γράψει το Διεθνές Μήνυμα, το οποίο μεταφράζεται σε περισσότερες από είκοσι γλώσσες και δημοσιοποιείται μέσα από τα Εθνικά Κέντρα του ΔΙΘ. Υπάρχουν σήμερα περισσότερα από 90 Εθνικά Κέντρα του ΔΙΘ και πολυάριθμα Κέντρα συνεργασίας παγκοσμίως.

Το Μήνυμα της Διεθνούς Ημέρας Χορού 2014

Κάθε καλλιτέχνης αισθάνεται περήφανος για την τέχνη του.

Κάθε καλλιτέχνης πάντοτε θα υπερασπίζεται την τέχνη που τον συγκλόνισε.

Για ό,τι αναζήτησε και έχασε και για ό,τι διακαώς επιθυμεί να γίνει κοινωνός. Είναι η ηχώ μιας φωνής, ο αποκαλυφθείς λόγος, η ερμηνεία ενός κειμένου που προσφέρει στην ανθρωπότητα, η μουσική που εάν λείψει, το σύμπαν θα πάψει να μας μιλά, η κίνηση που ανοίγει τις πύλες στη χάρη.

Αισθάνομαι για τον χορό όχι μόνο την περηφάνια ενός χορευτή και χορογράφου, μα και βαθιά ευγνωμοσύνη. Στάθηκε για μένα η ευκαιρία μου. Έγινε ο ηθικός κώδικάς μου, μέσα από την  πειθαρχία του. Μέσα από τον χορό καθημερινά ανακαλύπτω τον κόσμο γύρω μου.

Μου είναι οικείος όσο τίποτε άλλο, μου δίνει κουράγιο κάθε μέρα με τη μοναδική ενέργεια και γενναιοδωρία του. Με γαληνεύει η ποίησή του.

Θα μπορούσα να πω ότι δεν θα υπήρχα χωρίς τον χορό; Χωρίς την δυνατότητα έκφρασης που μου χάρισε; Χωρίς την αυτοπεποίθηση που αισθάνθηκα χορεύοντας, για να νικήσω τους φόβους και να αποφύγω τα αδιέξοδα;

Χάρη στον χορό, τον βυθισμένο μέσα στην ομορφιά και την πολυπλοκότητα του κόσμου, έγινα ένας πολίτης, ένας ιδιόμορφος πολίτης που ανακαλύπτει εκ νέου τους κοινωνικούς κώδικες μέσα από την πορεία των συναντήσεών του, παραμένοντας πιστός στις πολιτιστικές αξίες του χιπ χοπ, ενός χορού που μετατρέπει την αρνητική ενέργεια σε θετική δύναμη.

Ο χορός είναι μια καθημερινή πηγή περηφάνιας. Όμως βιώνω αυτή την περηφάνια βαθιά ανήσυχος. Βλέπω πώς μια μερίδα της νεολαίας μας, νέοι που έχουν μεγαλώσει σε φτωχογειτονιές και έχουν χάσει τον προσανατολισμό τους, μεγαλώνοντας μέσα στην ένταση και την απογοήτευση, αδυνατούν να ονειρευτούν το μέλλον τους. Είμαι ένας από αυτούς· όλοι μας είμαστε. Έχω, ίσως περισσότερο από τους άλλους, δύναμη για δημιουργία, δίνοντας ένα παράδειγμα προς μίμηση, αναζωπυρώνοντας τον πόθο τους για ζωή.  Μήπως, ο πλούτος του κάθε ενός από εμάς, δεν εμπλουτίζει την κοινωνία;

Ο πολιτισμός, περισσότερο από κάθε άλλη επικοινωνία, ενώνει. Γι’ αυτό να είστε γενναίοι και ριψοκίνδυνοι, παρά τα εμπόδια και το μίσος που αναμφίβολα θα συναντήσετε· η ομορφιά του κόσμου πάντοτε θα είναι δίπλα σας. Όπως ο χορός ήτανε πάντοτε δίπλα σε εμένα. Με τη μοναδική δύναμή του να εξαλείφει τις κοινωνικές και φυλετικές ή εθνικές διακρίσεις, αφήνοντας μόνο την κίνηση των σωμάτων, ατόφια μέσα στην ανθρώπινη φύση της, την κίνηση των ανθρωπίνων όντων που επιστρέφουν στην πιο αγνή τους έκφραση, τη μοναδική και κοινή συνάμα.

Θα ήθελα να τελειώσω με τα λόγια του  René Char, ο οποίος μου θυμίζει κάθε μέρα πως δεν πρέπει να αφήνουμε κανέναν να μας περιορίζει σε ρόλους ήδη γραμμένους.

«Επιβληθείτε στην τύχη σας, κρατήστε την γερά όταν είναι καλή, και τολμείστε να ρισκάρετε. Παρακολουθώντας σας θα το συνηθίσουν».

Να δοκιμάζετε λοιπόν, να αποτυγχάνετε και να ξεκινάτε και πάλι από την αρχή, μα πάνω από όλα, να χορεύετε, ποτέ να μη σταματήσετε να χορεύετε!

[μετάφραση στα ελληνικά: Αγγέλα Χριστοφίδου]

Ποιος είναι ο Mourad Merzouki;

Γεννημένος στη Λυών το 1973, ο Mourad Merzouki άρχισε να εξασκεί τις πολεμικές  τέχνες και τις τέχνες του τσίρκου στην ηλικία των επτά χρόνων. Στα δεκαπέντε του χρόνια ανακάλυψε για πρώτη φορά την κουλτούρα του χιπ χοπ και μέσα από αυτήν, τον χορό.

Πολύ γρήγορα αποφάσισε να αναπτύξει αυτό το είδος της τέχνης του δρόμου, ενώ παράλληλα πειραματιζόταν και με άλλα χορογραφικά είδη, με άλλους καλλιτέχνες του χορού όπως τους Maryse Delente, Jean-François Duroure and Josef Nadj.

Ο πλούτος αυτών των εμπειριών έδωσε τροφή στην επιθυμία του να σκηνοθετήσει καλλιτεχνικά προγράμματα, συνδυάζοντας το χιπ χοπ με άλλες πρακτικές. Αυτό έκανε και το 1989 με τους Kader Attou, Eric Mezino και Chaouki Saïd, όταν δημιούργησε την πρώτη του ομάδα ‘Accrorap’.

Το 1994 η χορευτική ομάδα ‘Accrorap’ παρουσίασε το Athina, στο πλαίσιο του Χορευτικού Φεστιβάλ Biennial της Λυών, μια παράσταση που θριάμβευσε, φέρνοντας επάνω στη σκηνή έναν χορό του δρόμου.

Τα ταξίδια του Merzouki τον οδήγησαν σε άγνωστα μέρη, όπου ο χορός μπορεί να είναι ένα ισχυρό μέσο επικοινωνίας. Για να αναπτύξει το δικό του καλλιτεχνικό ύφος και ευαισθησία, ο Merzouki δημιούργησε τη δική του ομάδα Käfig, το 1996.

Τον Ιανουάριο 2006, η ομάδα Käfig μετακόμισε στο Espace Albert Camus, στη Bron. Αυτή η μετακόμιση συνέδεσε το θέατρο με το Φεστιβάλ Karavel, που δημιούργησε το 2007 ο Mourad Merzouki, το οποίο περιλαμβάνει στο πρόγραμμά του περίπου δέκα ομάδες χιπ χοπ και άλλα δρώμενα στην πόλη.

Παράλληλα ο Merzouki οραματίστηκε και συνέλαβε ένα νέο χώρο χορογραφικής δημιουργίας και ανάπτυξης, που οδήγησε στο να ανοίξει τις πύλες του το Pôle Pik στη Bron το 2009.

Τον Ιούνιο 2009 διορίστηκε διευθυντής στο Centre chorégraphique de Créteil et du Val de Marne. Συνεχίζει να αναπτύσσει τα προγράμματά του εκεί, επικεντρωμένος στο ανοικτό πνεύμα με το οποίο αντιμετωπίζει τον κόσμο. Κατά τη διάρκεια 18 ετών ο χορογράφος Merzouki δημιούργησε 22 παραγωγές και η ομάδα του παρουσιάζει παγκοσμίως κατά μέσον όρο 150 παραστάσεις τον χρόνο.