Το Σατιρικό Θέατρο και ο Κώστας Καυκαρίδης, διευθυντής του Πολιτιστικού Κέντρου Βλαδίμηρος Καυκαρίδης, αποχαιρετούν τον Κώστα Παπαμαρκίδη:

«Ο Κωστάκης Παπαμαρκίδης άφησε το στίγμα του στο κυπριακό θέατρο σαν ένας από τους κορυφαίους κωμικούς ηθοποιούς που για πολλές δεκαετίες διέπρεψε στο μουσικό θέατρο στην επιθεώρηση και στην κωμωδία. Αμέτρητες οι παραστάσεις που πρωταγωνίστησε και άλλες τόσες οι εμφανίσεις του στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο. Καλλιτεχνικό δίδυμο με τον Ανδρέα Μαυρομμάτη σκορπούσαν το γέλιο στους χιλιάδες λάτρεις του μουσικού θεάτρου.

Ράφτης στο επάγγελμα, ερασιτέχνης ηθοποιός μαζί με τον Βατυλιώτη, τον Βλαδίμηρο, τον Παναγιώτη Παύλου, τον Νίκο Εφραίμ στην Αναγέννηση Παλλουριώτισσας.

Το 1949 κάνει το ντεμπούτο του στην Αναγέννηση με τη «Σιωπηλή γυναίκα». Συνεχίζει μέχρι που αρραβωνιάστηκε την καλή του και εγκατάλειψε το σανίδι. Εν τω μεταξύ ο Βλαδίμηρος και ο αδελφός του Κωστάκη, ο Ανδρέας Παπαμαρκίδης, μαζί με τους Ρουσάκη, Χάννα, την Άννα - Μαρία Πία και άλλους δημιουργούν τους «Ενωμένους Καλλιτέχνες» στο Υπόγειο του Αντωνάκης Μπαρ και παίζουν «Τ’ Αρραβωνιάσματα» του Μπόγρη.

Κάθε Κυριακή παίζανε 3 παραστάσεις, η ώρα 3.30, στις 7.30 και στις 10 μ.μ. Στις 3.30 είχαν πάντα λίγους θεατές και συνήθως ανέβαλλαν την παράσταση. Κάποια Κυριακή γέμισε το θέατρο και ο Γιάννης ο Ρουσάκης, φανατικός Ομονοιάτης, πήγε να δει την Ομόνοια στο ΓΣΠ και ξεχάστηκε...

Στις 3.30 ο Αντρέας Παπαμαρκίδης, ανήσυχος, αποφάσισε να πάει με το ποδήλατό του στο ραφείο του Κωστάκη (δούλευε και τις Κυριακές) και να τον φέρει να αντικαταστήσει τον Ρουσάκη, διότι ήξερε τον ρόλο αφού τον είχε παίξει στην Αναγέννηση. Έτσι κι έγινε. Τον έπεισε, τον έβαλε πάνω στο ποδήλατο, τον πήρε στο θέατρο, τον έντυσε και έπαιξε με μεγάλη επιτυχία τον ρόλο. Κάποια στιγμή καταφθάνει ο Ρουσάκης, βλέπει την αντικατάσταση και έξαλλος φεύγει. Έτσι ο Κωστάκης συνέχισε και στις άλλες δύο παραστάσεις. Μετά που επανήλθε ο Ρουσάκης, τον Κωστάκη τον καλούσαν να παίξει σε επιθεωρήσεις για να κάνει ειδικά τους ρόλους του μπεκρή. Ήταν καταπληκτικός σαν μπεκρής. Έτσι μπήκε για καλά στο επαγγελματικό θέατρο, το οποίο υπηρέτησε σοβαρά, με ήθος για πολλές δεκαετίες, χαρίζοντας αβίαστο γέλιο.

Το 1967 ο Κωστάκης Παπαμαρκίδης μπαίνει στον Θίασο Γέλιου του Νίκου Παντελίδη, όπου παίζουν την επιθεώρηση του Παπαδημήτρη «Ο Παπάς κρατεί τ΄ασσιήν» στο Θέατρο Απόλλων στην Ονασαγόρου. Έκανε πάλιν ένα μπεκρή, που τον θαύμασε ο Παντελίδης και του είπε «Μα τόσον τζιαιρόν που ήσουν ρε Κωστάκη. Ρε εσύ βάλλεις κάτω 100 Μακρίδηες!» Ο Μακρίδης ήταν καταπληκτικός σε ρόλους μπεκρή. Ο Παντελίδης ήταν στο παρασκήνιο όταν υποδυόταν ο Κωστάκης τον ρόλο και στο τραγούδι, φώναζε τους άλλους ηθοποιούς, τον Μαυρομμάτη, την Ποταμίτου, την Φλωρεντία κ.ά. και του έκαναν χορωδία στο ρεφρέν. Ο κόσμος ενθουσιαζόταν και φώναζε «μπιζ» κι έτσι υποχρεωνόταν να ξαναπεί το τραγούδι. Στο μαγνητόφωνο ήταν ο αδελφός του ο Αντρέας, αλλά την τότε εποχή ήταν πολύ δύσκολο να επαναφέρει το τραγούδι. Στο χειροκρότημα κατάφερνε και έφερνε πίσω την ταινία και ο κόσμος ενθουσιαζόταν για την επανάληψη.

Όταν δημιουργήθηκε ο θίασος του Δημήτρη Παπαδημήτρη, ο Κωστάκης ήταν από τους βασικούς συνεργάτες. Έπαιξε σε πολλές επιθεωρήσεις και κωμωδίες του Παπαδημήτρη «Εδώ Παπάς-Εκεί Παπάς», «Ο Παπάς κρατεί τ’ ασσιήν» και πολλές άλλες. Στα δε κυπριώτικα σκετς του ΡΙΚ άφησε την σφραγίδα του, τον δικό του τύπο, τον δικό του χαρακτήρα και χάριν του ΡΙΚ και των επαναλήψεων θα τον βλέπουν για πάντα και οι νεότερες γενιές...

Θα μείνει αξέχαστος!»

- Κώστας Καυκαρίδης, Διευθυντής Πολιτιστικού Κέντρου Βλαδίμηρος Καυκαρίδης

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ©ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΟΛΙΤΗΣ