Εγκωμιαστικά στην πλειοψηφία τους σχόλια απέσπασε η ταινία Birdman, με την οποία άνοιξε το βράδυ της Τετάρτης 27 Απριλίου η αυλαία του 71ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας [ή, Μόστρα].

Η ταινία Birdman του Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιαρίτου, με θέμα έναν πρώην διάσημο σταρ που ζει στη σκιά μιας παλιάς μεγάλης του επιτυχίας, προκάλεσε -σύμφωνα με τις πρώτες αναφορές στα διεθνή ΜΜΕ- γέλιο και χειροκροτήματα, ενώ οι περισσότεροι κριτικοί κινηματογράφου βγήκαν από την δημοσιογραφική προβολή ενθουσιασμένοι. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι σε μία σκηνή ο κύριος χαρακτήρας ξεσπά εναντίον των κριτικών.

Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στην ερμηνεία του Μάικλ Κίτον, ο οποίος υποδύεται έναν ηθοποιό που σε νεότερη ηλικία είχε ερμηνεύσει έναν σούπερ ήρωα. Η επιτυχία εκείνης της ταινίας ρίχνει βαριά σκιά στην καριέρα του για πολλά χρόνια και δυσχεραίνει την προσπάθειά του να ανεβάσει στο Μπρόντγουεϊ μια παράσταση.

Η υπόθεση της ταινίας θυμίζει στον θεατή την περίπτωση της καριέρας του ίδιου του Μάικλ Κίτον, ο οποίος έφτασε στο απόγειο της καριέρας του όταν ερμήνευσε τον Μπάτμαν στις δύο ταινίες του Τιμ Μπάρτον στις αρχές της δεκαετίας του 1990.

Οι συντελεστές της ταινίας παραδέχθηκαν ότι υπάρχουν κοινά σημεία.

«Μόλις επέστρεψα από την Αφρική και λατρεύω τους ελέφαντες, οπότε αισθάνομαι μια χαρά με τον ελέφαντα στο δωμάτιο. Το αποδέχομαι πλήρως» δήλωσε ο Κίτον, αναφερόμενος στη σύγκριση που όλοι έχουν στο μυαλό τους αλλά δεν την λένε ανοιχτά.

Στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε την Τετάρτη, ο σκηνοθέτης παραδέχθηκε ότι επέλεξε συνειδητά τον Κίτον, εξαιτίας της εμπειρίας του στον ρόλο ενός σούπερ ήρωα. «Σκέφτηκα ότι ελάχιστοι άνθρωποι στον κόσμο έχουν το δικαίωμα να μιλούν γι' αυτό. Ο Μάικλ υπήρξε πρωτοπόρος» δήλωσε ο Ινιαρίτου, τονίζοντας ότι αναζητούσε έναν ηθοποιό που να μπορούσε να κινηθεί με ευκολία ανάμεσα στο δράμα και την κωμωδία.

O Ινιαρίτου γύρισε την ταινία του σε πραγματικούς χρόνους, σε μία σειρά μεγάλων σε διάρκεια σκηνών, με διευθυντή φωτογραφίας τον Εμμάνουελ Λουμπέζκι. Αναπόφευκτα, πολλοί κριτικοί έσπευσαν να συγκρίνουν την ταινία του Μεξικανού σκηνοθέτη με την ταινία Gravity, την περσινή εναρκτήρια ταινία της Μόστρας, του επίσης Μεξικανού Αλφόνσο Γκουαρόν και με διευθυντή φωτογραφίας, και εκεί, τον Λουμπέζκι.

Και στο Gravity υπήρξαν μεγάλης διάρκειας σκηνές, με σημαντικότερη την μονή λήψη διάρκειας 13 λεπτών στην έναρξη της ταινίας.

Στο Birdman, σκηνοθέτης και διευθυντής φωτογραφίας επιχειρούν να δώσουν την εντύπωση πως ολόκληρη η ταινία αποτελεί μια δίωρη μονή λήψη!

Πάντως, «η σύγκριση με το Gravity είναι άδικη», αναφέρει ο κριτικός του περιοδικού TIME. «Η ταινία του Γκουαρόν ταξιδεύει το κοινό σε μια στρατόσφαιρα συναισθημάτων. Την ταινία Birdman προσγειώνουν οι καθημερινές ανησυχίες. Είναι μια κωμωδία, στο κάτω κάτω, η οποία δίνει φτερά στην καριέρα του πρώην υπερήρωα και στις προσωπικές του ανησυχίες».

Δυο άδειες συμβολικές καρέκλες

Στην έναρξη του Φεστιβάλ, για συμβολικούς λόγους, δύο θέσεις στο χώρο των καθισμάτων της κριτικής επιτροπής, παρέμειναν άδειες, αναφορά στην Ιρανή σκηνοθέτρια και ηθοποιό Μαχνάζ Μοχαμαντί, που εδώ και χρόνια αγωνιζόταν στην πατρίδα της για τα δικαιώματα των γυναικών και που πρόσφατα συνελήφθη και φυλακίστηκε για τέταρτη φορά, και στον Ουκρανό σκηνοθέτη Ολεγκ Σέντσοβ, που συνελήφθη από τη ρωσική αντικατασκοπεία και μεταφέρθηκε στη Μόσχα κατηγορούμενος ως «τρομοκράτης», κάτι που ο ίδιος αρνείται.

Για την αποφυλάκισή τους η Γαλλική Εταιρία Σκηνοθετών και η Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου έχουν αποστείλει εκκλήσεις που υπογράφουν ονόματα όπως οι Πέδρο Αλμοδόβαρ, Κεν Λόουτς, Μάικ Λι, Ρομπέρτο Μπενίνι, Ασκχάρ Φαρχάντι, Ξαβιέ Ντολάν, Γουίλιαμ Φρίντκιν και άλλοι.

Διαμαρτυρία από δημοτικούς υπαλλήλους

Όσοι Βενετσιάνοι μαζεύτηκαν για να χειροκροτήσουν τον Μάικλ Κίτον, τον Έντουαρντ Νόρτον, την Έμα Στόουν και τον Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιαρίτου στο κόκκινο χαλί κατά την επίσημη τελετή έναρξης της Μόστρας, άλλοι τόσοι δημοτικοί υπάλληλοι βρέθηκαν εκεί για να διαμαρτυρηθούν για τις μειώσεις των μισθών τους.

Οι εργαζόμενοι δηλώνουν ότι ήθελαν να τονίσουν κάτι.

«Εδώ βλέπουμε ένα κόκκινο χαλί και πιστεύουμε ότι οι υπηρεσίες που παρέχουμε στους πολίτες αξίζουν ένα κόκκινο χαλί» είπε ο Αλέσιο Μποάτο, στέλεχος της Ένωσης CISL που είχε διοργανώσει τη διαμαρτυρία.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα, καθώς οι διαδηλωτές μπερδεύτηκαν με τον κόσμο που περίμενε στα κάγκελα έξω από τη Sala Grande για να κλέψει μια ματιά από τους σταρ, οι φωτορεπόρτερ απαθανάτιζαν τα πανό τους δίπλα στις φωτογραφίες της «divina» Σοφία Λόρεν, όλοι οι διεθνείς καλεσμένοι έμαθαν τα αιτήματά τους.

Σκληρός ο φεστιβαλικός ανταγωνισμός

Στο μεταξύ, το γηραιότερο κινηματογραφικό φεστιβάλ στον κόσμο «κινδυνεύει» να επισκιαστεί από τα νεότερά του τα οποία πραγματοποιούνται το ίδιο διάστημα, και δη από αυτό του Τορόντο, που ξεκινά στις 4 Σεπτεμβρίου.

«Ναι, υπάρχει ανταγωνισμός ο οποίος έχει ενταθεί τα τελευταία τρία χρόνια», παραδέχτηκε σε δηλώσεις του o διευθυντής του φεστιβάλ, Αλμπέρτο Μπαρμπέρα. «Ωστόσο δεν είναι και διαμάχη. Δεν είμαστε εδώ για να επιδείξουμε τους μυς μας αλλά για να στηρίξουμε κινηματογραφιστές και ποιοτικές ταινίες. Αυτό είναι που έχει σημασία».

Από τη δύσκολη θέση έβγαλε τον Μπαρμπέρα ο πρόεδρος της κριτικής επιτροπής της φετινής διοργάνωσης Αλεξάντρ Ντεσπλά, τονίζοντας ότι «είμαστε εδώ για να ανακαλύπτουμε νέες φωνές, νέα πρόσωπα, νέα θέματα».

Νέα φωνή δεν είναι πάντως ο Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιαρίτου, ο διάσημος σκηνοθέτης της «Βαβέλ», με τη νέα ταινία του οποίου άνοιξε χθες βράδυ η αυλαία της 71ης Μόστρας.

Τον Χρυσό Λέοντα του φετινού φεστιβάλ διεκδικούν 20 ταινίες, εκ των οποίων οι τρεις προβάλλονται σήμερα: η ιρανική «Ghesseha (Tales) του Ρακσάν Μπανιετεμάντ, η γαλλοβελγικοελβετική συμπαραγωγή «La rancon de la gloire» του Ξαβιέ Μποβουά και το ντοκιμαντέρ του Τζόσουα Οπενχάιμερ «The look of silence», ο οποίος αιφνιδίασε το κοινό το 2012 με το υποψήφιο για Όσκαρ «The act of killing».