Γράφει ο Σάββας Χριστοδουλίδης
Ο Χριστόφορος Σάββα, επιστρέφοντας από το Παρίσι στην Κύπρο τον Μάιο του 1959, κάνει σταθμό στη Γενεύη για να συνεχίσει το ταξίδι του -με τρένο- μέχρι και το λιμάνι της Βενετίας όπου επιβιβάζεται σε καράβι. Από την ελβετική πόλη στέλνει μια καρτ-ποστάλ στον ομότεχνο και κουμπάρο του Κώστα Οικονόμου, ο οποίος την περίοδο εκείνη ζει και εργάζεται ως δάσκαλος στα Κούκλια.
Η σημασία της υπό σχολιασμό αλληλογραφίας αναδεικνύεται απόλυτα επίκαιρη αφού στην εν λόγω καρτ-ποστάλ απεικονίζεται το Παλάτι των Εθνών, έδρα των τωρινών συνομιλιών για το Κυπριακό.
Λίγο πριν την ανακήρυξη της Κύπρου σε ανεξάρτητο κράτος, η χειρονομία του καλλιτέχνη είναι καθόλα ενδεικτική της αναγνώρισης του ρόλου και της συμβολής των Ηνωμένων Εθνών στα πολιτικά δρώμενα του τόπου μας κατά την κρίσιμη εκείνη περίοδο.
Τι θα μπορούσε να σημαίνει η επιλογή ενός τόσο εμβληματικού κτίριου από μέρους του Σάββα; Αφήνοντας κατά μέρος το αξιοσημείωτο αρχιτεκτονικό ύφος του κτίριου, μοιάζει να γοητεύεται από κάτι βαθύτερο: το ισχυρό κοινωνικοπολιτικό εύρος του οικοδομήματος. Άνθρωπος της τέχνης αλλά πάνω απ’ όλα πολίτης του κόσμου, ο Χριστόφορος Σάββα ορίζει την αλληλογραφία ως εγχείρημα που επιτρέπει τη γνωριμία του κόσμου έξω και πέρα από το στενό πλαίσιο της απεικόνισης: μια καρτ-ποστάλ πληροφορεί, επισημαίνει, αξιώνει και τέλος θέτει ερωτήματα γύρω από το ανεξάντλητο ζήτημα της ενότητας των λαών και της ειρήνης που αυτή συνεπάγεται.
