Η Κύπρος ανοίγει την αυλαία του φετινού 19ου Φεστιβάλ Σύγχρονου Χορού στη Λευκωσία την Τετάρτη 1η Ιουνίου 2016.
Την ίδια μέρα ξεκινά το φεστιβάλ και στο Θέατρο Ριάλτο Λεμεσού, με την ισραηλινή ομάδα της Rachel Erdos & Dancers.
Οι Έλενα Χριστοδουλίδου, Εύη Δημητρίου, Αλέξανδρος Μιχαήλ και Φώτης Νικολάου είναι οι χορογράφοι που θα εκπροσωπήσουν την Κύπρο στο φετινό 19ο Διεθνές Φεστιβάλ Σύγχρονου Χορού Κύπρου.
Τα έργα των τεσσάρων χορογράφων επιλέγηκαν από τη φετινή Πλατφόρμα Σύγχρονου Χορού Κύπρου η οποία πραγματοποιήθηκε τον Μάρτιο στο Θέατρο Ριάλτο Λεμεσού.
Σύμφωνα με τον κανονισμό του θεσμού, την Κύπρο εκπροσωπούν στο φεστιβάλ Σύγχρονου Χορού Κύπρου, χορογραφικά έργα από την Πλατφόρμα τα οποία επιλέγονται από την Επιτροπή Επιλογής Αξιολόγησης των έργων για συμμετοχή στην Πλατφόρμα και τους προσκεκλημένους ειδικούς από το εξωτερικό που παρακολουθούν την Πλατφόρμα.
Αναλυτικά, τα τέσσερα έργα είναι:
Εύη Δημητρίου| The more you dance the more you get

the more I move the more I dream
the more I dream the more I move
the more I move the more I dance
the more I dance the more I let go
Φώτης Νικολάου | Those gentle hearts are like shot birds falling

Η ώρα του λύκου…
Είναι η ώρα ανάμεσα στη νύχτα και την αυγή.
Είναι η ώρα που πεθαίνουν και γεννιούνται
οι περισσότεροι άνθρωποι.
Είναι η ώρα που ο λύκος
παραμονεύει έξω από την πόρτα.
Είναι η ώρα που τα φαντάσματα κι οι δαίμονες
γίνονται στη φαντασία πανίσχυρα πλάσματα.
Είναι η ώρα που, για όσους κοιμούνται,
τα όνειρα γίνονται εφιάλτες.
Είναι η ώρα που, όσοι αγρυπνούν,
στοιχειώνονται από τους πιο βαθείς τους φόβους
και το μόνο που ακούν, είναι ο ήχος της καρδιάς τους.
Είναι η ώρα των μεγάλων εξομολογήσεων…
Aλέξανδρος Μιχαήλ | Complex Foreverafter

Tο έργο αυτό προσπαθεί να αποκαλύψει την πολυπλοκότητα των σύγχρονων σχέσεων και της ζωής. Σε αυτόν τον χορό, ο χορογράφος επηρεασμένος από την προσωπική του εμπειρία, αναζητά να παρουσιάσει την ένταση ενός ζευγαριού που ζει μέσω της σωματικής αναπηρίας του ενός συντρόφου και τις συναισθηματικές και ψυχολογικές δοκιμασίες που συνδέονται με αυτό. Πρόκειται για μία ιστορία αγάπης, υποστήριξης, ταλαιπωρίας, απογοήτευσης και σεβασμού. Η χορογραφία έχει ως στόχο να εξετάσει και να προσφέρει τη συναισθηματική προοπτική και των δύο συντρόφων.
Έλενα Χριστοδουλίδου | Frontears
