Δύο εκθέσεις αφιερωμένες στην ιαπωνική χαρακτική οργανώνει το Μουσείο Χαρακτικής Χαμπή στην Πύλη Αμμοχώστου, στη Λευκωσία από την Τετάρτη 21 Ιουνίου.
Πρόκειται για μια έκθεση έργων σύγχρονων χαρακτών της Ιαπωνίας και μια έκθεση παραδοσιακής ξυλογραφίας Mokuhanga με τίτλο «Αναζητώντας το φως των έργων Mokuhanga: Η παγκοσμιοποίηση της ιαπωνικής ξυλογραφίας».
Σύγχρονοι χαράκτες της Ιαπωνίας
Με τη συμβολή της Οργάνωσης PRINTSAURUS International Print Exchange Association of Japan, είκοσι σύγχρονοι Ιάπωνες χαράκτες ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση του Μουσείου Χαρακτικής Χαμπή και τιμούν τους διοργανωτές με τα έργα τους.
Οι δημιουργίες τους εντυπωσιάζουν και θυμίζουν την εξαιρετική σχέση της Ιαπωνίας με τη χαρακτική. Πρόκειται για σπουδαία έργα με ποικίλη έμπνευση και φιλοτεχνημένα με διαφορετικές τεχνικές. Μερικοί καλλιτέχνες παραμένουν πιστοί στην παραδοσιακή έγχρωμη ξυλογραφία καθώς και σε παγκόσμια πολύ παλιές τεχνικές εκτύπωσης [εκτύπωση στο χαρτί μιας σκουριασμένης με αλάτι και ξύδι μεταλλικής πλάκας, τρίψιμο ενός αναγλύφου με χρώματα].
Sakamoto Tatsubori
Asumi Hayashi
Fumiko Suzuki



Πολλοί άλλοι καλλιτέχνες υιοθέτησαν τεχνικές από τη Δύση, παραδοσιακές και νέες. Έτσι εκτίθενται έργα με τις τεχνικές της βελονογραφίας, οξυγραφίας, ακουατίντας, χαλκογραφίας «μελάνι και ζάχαρη», ξεστής χαλκογραφίας, λιθογραφίας, μεταξοτυπίας, μέχρι και της «πιεζογραφίας», που ανήκει στην τεχνική της ψηφιακής χαρακτικής.
Η θεματογραφία τους παρουσιάζει την ίδια ποικιλία. Εικονιστική ή ανεικονική χαρακτική, αντικαθρεφτίζουν τον κόσμο και τους προβληματισμούς των νέων καλλιτεχνών.
Αρκετά έργα συνεχίζουν την παραδοσιακή στενή σχέση των Ιαπώνων χαρακτών με τη φύση ή φαίνονται άμεσα δεμένα με τις σύγχρονες αναζητήσεις της κοινωνίας και του ανθρώπου.
Άλλα υιοθετούν τον μινιμαλισμό ή μια αφθονία των λεπτομερειών. Τα μεν δείχνουν εξαιρετική χρήση της μονόχρωμης χαρακτικής (με το μαύρο μελάνι), τα δε μας προτείνουν μια έκρηξη χρωμάτων. Όλα τα έργα χαρακτηρίζονται από την ίδια ποιότητα της εκτύπωσης και την επιλογή χαρτιών υπέροχης ποιότητας από τους χαράκτες.
Εκθέτουν έργα τους: οι Ayashi ASUMI, Haruko CHO, Tomomi FURUKAWA / Eiichi HASEGAWA, Toshiko HISHIDA, Manami ITO, Ryo KAJITANI, Yuki KASHIWAGI, Yuki NAGASHIMA, Misaki OGURO, Yusuke OKAMURA, Miyuki OKAWA, Tomiyuki SAKUTA, Takumi SATO, Fumiko SUZUKI, Chihiro TAKI, Kayoko TATSUBORI-SAKAMOTO, Yoshie UCHIDA, Sanae YAMAMOTO, Tokida YASUYOSHI και Katsutoshi YUASA
Οι συμμετέχοντες χαράκτες παρουσιάζουν τη δουλειά τους στην Κύπρο μετά από συνάντηση που είχαν στο Τόκυο τον Αύγουστο 2016 με τους Χαμπή και Γιώργο Τσαγγάρη, εκπρόσωπους του Φεστιβάλ Animation Κύπρου - Όψεις του Κόσμου και του Μουσείου Χαρακτικής Χαμπή.
Έκθεση παραδοσιακής ξυλογραφίας Mokuhanga
Στην Πύλη Αμμοχώστου παρουσιάζεται παράλληλα από το Μουσείον Χαρακτικής Χαμπή και η έκθεση με τίτλο «Αναζητώντας το φως των έργων Mokuhanga: Η παγκοσμιοποίηση της ιαπωνικής ξυλογραφίας». Πρόκειται για έργα της παραδοσιακής ξυλογραφίας Mokuhanga του Οργανισμού MI-LAB Ιαπωνίας.
Το Κέντρο MI-LAB [Mokuhanga Innovation Laboratory] της Ιαπωνίας προσφέρει σε καλλιτέχνες όλου του κόσμου τη δυνατότητα να μάθουν την παραδοσιακή τεχνική της ξυλογραφίας Mokuhanga. Η ευκαιρία αυτή δόθηκε και στην Κύπρια χαράκτρια Ελένη Παναγίδου, η οποία φιλοξενήθηκε στην Ιαπωνία για περισσότερο από έναν μήνα.
Yoonmi-Nam [Mi LAB]

Niccolo Barbagli [Mi LAB]

Paul Furneaux [Mi LAB]


Raita Miyadera [Mi LAB]
Έγραψε, μεταξύ άλλων, η Ελένη Παναγίδου, μετά την επιστροφή της από την Ιαπωνία στην Κύπρο:
Ήταν τιμή και μεγάλη ευκαιρία το ότι έλαβα μέρος στο εργαστήρι Mokuhanga για μια περίοδο 5 εβδομάδων. Η ευκαιρία αυτή μου δόθηκε στο πλαίσιο της συνεργασίας που αναπτύχθηκε ανάμεσα στο Μουσείο Χαρακτικής Χαμπή και το MI- LAB [Mokuhanga Innovation Lab].
Παρόλη την εμπειρία που έχω γύρω από τις τεχνικές της χαρακτικής, η τεχνική Mokuhanga αποτέλεσε κάτι καινούργιο για μένα. Κατά την περίοδο την οποία βρισκόμουν εκεί, δούλεψα την τεχνική και προσπάθησα να τη γνωρίσω όσο το δυνατό περισσότερο.Ήταν επίσης πολύ σημαντικό για μένα ότι έμαθα την τεχνική από πολύ πεπειραμένους δασκάλους, όπως τον Takuji Hamanaka και τον Tetsuo Soyama.
Ήταν μια εμπειρία, την οποία θα θυμάμαι για όλη μου τη ζωή.