Πλούσια η φετεινή θεατρική χρονιά στο "θέατρο ένα", με πολλές ενδιαφέρουσες θεατρικές παραστάσεις. 

Έναρξη με το έργο "Ο Θίασος του William Shakespeare παρουσιάζει…"

Mε το έργο "Ο Θίασος του William Shakespeare παρουσιάζει…", του Manuel Tamayo y Baus σε σκηνοθεσία Μαρίνου Ανωγυριάτη αρχίζει τη νέα θεατρική χρονιά το «θέατρο ένα», ενώ το ρεπερτόριο του για το 2018 περιλαμβάνει άλλα τέσσερα αριστουργήματα τα οποία αναμένεται ότι θα σημειώσουν εξαιρετική επιτυχία.



Το έργο  "Ο Θίασος του William Shakespeare παρουσιάζει…", αναμένεται να δώσει την πρώτη του παράσταση στις αρχές του Φεβρουαρίου. Πρόκειται για το αριστούργημα του Μανουέλ Ταμάγιο υ Μπάους, που εδραίωσε διεθνώς τη φήμη του. Το έργο είναι μια αριστοτεχνική και συγκινητική τραγωδία που διαδραματίζεται στον θίασο του Σαίξπηρ, ο οποίος εμφανίζεται ως δραματικό πρόσωπο του έργου. Ο κωμικός πρωταγωνιστής του θιάσου που ονομάζεται Γιόρικ (όπως ο γελωτοποιός του Άμλετ) σκοτώνει επί σκηνής τον νεαρό εραστή της γυναίκας του και προστατευόμενό του, ενώ τα νήματα της πλοκής κινεί ο τραγικός ηθοποιός τού θιάσου, ο Γουώλτον (μια προσωποποίηση του Ιάγου).

Τα υπόλοιπα έργα του φετινού ρεπερτορίου είναι:

• "Δεκαήμερο" του Βοκάκιου σε σκηνοθεσία Μηνά Τίγκιλη

Το Δεκαήμερο του Βοκάκιου (1350), είναι ένα από τα πιο γνωστά και σημαντικά κείμενα της πρώιμης Αναγέννησης. Μια παρέα από γοητευτικούς και χαρισματικούς νέους και νέες κρύβονται σε ένα υπέροχο σπίτι στην εξοχή, για να ξεφύγουν από τη φρίκη της πανούκλας που θερίζει τη Φλωρεντία. Εκεί ο κάθε ένας με τη σειρά του λέει ιστορίες πάνω σε ένα επιλεγμένο θέμα, ένα παιχνίδι που επινοούν για να αποφύγουν τους πειρασμούς της σάρκας και για να περάσουν ευχάριστα το χρόνο τους.

• "Τρωάδες" του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Αντρέα Χριστοδουλίδη.

Οι αιχμάλωτες γυναίκες της λεηλατημένης Τροίας, θρηνούν για τα δεινά τους,  για το χαμό και τον σκοτωμό των οικογενειών και της ξεκληρισμένης βασιλικής τους οικογένειας. Το μέλλον τους καθορισμένο, θα δοθούν ως δώρο -  σκλάβες στους Αχαιούς. Ταυτόχρονα οι Θεοί αναζητούν τρόπους  να τιμωρήσουν τους Έλληνες για την απαγωγή της Κασσάνδρας, μεγαλύτερης κόρης του Βασιλιά Πρίαμου και της Βασίλισσας Εκάβης, ενώ ο εγγονός της Εκάβης, ο μικρός Αστυάνακτας, γκρεμίζεται από τα τείχη, θύμα της σκληρότητας των κατακτητών. Οι φλόγες αφανίζουν την Τροία και οι γυναίκες, απελπισμένες, οδηγούνται στα πλοία που θα τις μεταφέρουν πέρα από το Αιγαίο, σκλάβες στα σπίτια των νικητών.

• "Ο Εξπρεσιονιστής Ζωγράφος" του Μιχάλη Παπαδόπουλου σε σκηνοθεσία Μαρίνου Ανωγυριάτη.

Ο Εξπρεσιονιστής»  είναι έργο εμπνευσμένο από τη ζωή και το τέλος του Γερμανού εξπρεσιονιστή Ερνστ Λούντιβχ Κίρχνερ. Όλη η υπόθεση  διαδραματίζεται στο σαλόνι του αυτοεξόριστου στην Ελβετία ζωγράφου, λίγο πριν την αυτοκτονία του. Ο ζωγράφος διωγμένος από τη Γερμάνια, ζει στην Ελβετία σε ένα μικρό σπίτι μαζί με το μοντέλο του, την Ιζαμπέλ. Ο Ερνστ είναι αποφασισμένος να αυτοκτονήσει,  αφού δεν μπορεί να υπάρξει πια σαν καλλιτέχνης ενώ τα έργα του έχουν καταστραφεί από τους Ναζί. Για να το κάνει θα πρέπει να εξασφαλίσει πρώτα την Ιζαμπέλ, για αυτό και αναλαμβάνει να βρει κάποιο νέο σύντροφο για την παλιά ερωμένη του...

• "Δον Ζουάν" σε σκηνοθεσία Αντρέα Χριστοδουλίδη

Ο Δον Ζουάν είναι ένα πρόσωπο τόσο πραγματικό όσο και φαντασιακό, ένας αιώνιος καρδιοκατακτητής, ο ακόλαστος αριστοκράτης ήρωάς που βρίσκεται σε διαρκή αναζήτηση καθότι αθεράπευτος κυνηγός της ομορφιάς και της ηδονής, αλλά ταυτόχρονα και σε διαρκή φυγή,  κυνηγημένος από  όσους έχει προσβάλλει και θέλουν να τον εκδικηθούν για τον έκλυτο βίο του και τους δανειστές του που δεν θα πάρουν ποτέ όσα τους χρωστάει. Πρόκειται για έναν ήρωα σε διαρκή κίνηση, που αδημονεί να γευτεί τις χαρές της ζωής, που προκαλεί τη συντηρητική κοινωνία  κάθε εποχής αμφισβητώντας κανόνες και παραβιάζοντας κοινωνικά ταμπού. Ένα έργο με τολμηρές απόψεις, που δεν έπαψε ποτέ να παραμένει επίκαιρο και να συγκινεί άντρες και γυναίκες, από το πρώτο κιόλας ανέβασμά του πριν από σχεδόν 350 χρόνια.

Σύντομα περισσότερες πληροφορίες στην ΑΤΖΕΝΤΑ μας.