Χαράματα της 30^ης Δεκεμβρίου του 1993 τα «μαγικά χέρια» του Κύπριου πιανίστα, Νικόλα Οικονόμου, «πάγωσαν» στο τιμόνι, σε μια επικίνδυνη στροφή του αυτοκινητόδρομου Λευκωσίας – Λεμεσού, και έτσι, μόλις στα 40 του χρόνια, έχοντας ήδη χαράξει διεθνή καριέρα, αφήνει τα όνειρα του μετέωρα και τα πλήκτρα του πιάνου του ερμητικά κλειστά…

Η είδηση του θανάτου του συγκλόνισε το παγκύπριο. Στις 7 Δεκεμβρίου του ίδιου χρόνου έδωσε το – τελευταίο – κονσέρτο του με τίτλο «Λυκόστρατος» στο Δημοτικό Θέατρο Λευκωσίας ανακοινώνοντας την απόφασή του να εγκατασταθεί ξανά μόνιμα στο νησί και να ιδρύσει μάλιστα και Πολιτιστικό Κέντρο για να φέρει κοντά Ανατολή και Δύση.

Το ΚΥΠΕ επικοινώνησε με την αδελφή του Νικόλα Οικονόμου, Τάνια, καθηγήτρια μουσικής στη Λεμεσό η οποία μας δήλωσε ότι ο αδελφός της όντας βαθιά πολιτικοποιημένος και ακολουθώντας την ιδεολογία της Αριστεράς αγαπούσε πολύ τους Ανθρώπους και ήθελε να φέρει από τότε, από το 1993, κοντά τους Ελληνοκύπριους και τους Τουρκοκύπριους.

Πρόσθεσε ότι ο Νικόλας Οικονόμου είχε σκοπό να ζητήσει άδεια από τις αρμόδιες Αρχές της Δημοκρατίας και τα Ηνωμένα Έθνη ώστε να του επιτραπεί να δώσει παράσταση στο θέατρο της Αρχαίας Σαλαμίνας.

Η Τάνια Οικονόμου είπε ότι ο αδελφός της Νικόλας δεν ξεχώριζε μόνο ως πιανίστας αλλά και ως άνθρωπος. «Ήταν διεθνιστής, αγαπούσε τους ανθρώπους, ιδεολογικά ήταν πάντοτε στις τάξεις της Αριστεράς και κατάφερνε με την ερμηνεία του να ταξιδεύει και ανθρώπους που δεν κατείχαν μουσικές γνώσεις ή μουσική παιδεία», εξηγεί.

Ανέφερε ότι 25 χρόνια μετά τον θάνατό του νέοι πιανίστες, στην ηλικία και στο έργο, ακούνε τις μοναδικές ερμηνείες του Νικόλα Οικονόμου από τις οποίες δέχονται επιρροές «και αυτό μάλλον δεν θα σταματήσει ποτέ».

Ο σπουδαίος μουσικολόγος και μαέστρος Σόλων Μιχαηλίδης, όταν για πρώτη φορά άκουσε τον Νικόλα Οικονόμου να παίζει πιάνο δήλωσε ότι «αυτό το παιδί είναι μια ευλογία για τους γονείς του, την Κύπρο και τον κόσμο».

Ο Σόλων Μιχαηλίδης εισηγείται όπως ο Οικονόμου μαθητεύσει δίπλα στον Γιώργο Αρβανιτάκη όπως και έγινε, ενώ στα  δέκα του χρόνια, το 1964, όντας μουσική ιδιοφυΐα,  ο Νικόλας Οικονόμου, έγινε δεκτός στην Ειδική Προπαρασκευαστική Σχολή του Κονσερβατόριου  Τσαϊκόφσκι στη Μόσχα.

Μετά από τρία χρόνια μουσικών σπουδών στη Μόσχα, συμμετέχει  στον διεθνή διαγωνισμό Τσαϊκόφσκι και ένα χρόνο αργότερα έγινε δεκτός στο Κονσερβατόριο Τσαϊκόφσκι. Ακολούθως, πήγε στο Ντίσελντορφ, στο Μόναχο, στη Γερμανία. Από τη νέα του βάση καθιερώθηκε σε όλη την Ευρώπη ως πιανίστας, συνθέτης, διασκευαστής, μαέστρος και διοργανωτής μουσικών φεστιβάλ.

Ως ερμηνευτής, εμφανίστηκε στην Ευρώπη, στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά καθώς και στη τότε Σοβιετική Ένωση, την Ιαπωνία, την Ισλανδία το Ισραήλ. Έδωσε ρεσιτάλ και εμφανίστηκε ως σολίστ με διάφορες ορχήστρες. Συνεργάστηκε με διάσημους ερμηνευτές και συνθέτες, σε εμφανίσεις αλλά και σε δίσκους όπως η Martha Argerich και ο Chick Corea.

Ο δίσκος με τον Chick Corea με τίτλο «Σε δύο πιάνα» ήταν το αποτέλεσμα μιας σειράς κονσέρτων που δόθηκαν στη Γερμανία το 1981-82 κατά τη διάρκεια των οποίων οι δύο μουσικοί συνδιαλέγονταν αυτοσχεδιάζοντας ο καθένας στο δικό του στυλ.

Ως συνθέτης, έγραψε μουσική για πιάνο, για μικρά σύνολα, συμφωνική μουσική και μουσική για τον κινηματογράφο.

Ο Νικόλας διασκεύασε επίσης, τον «Καρυοθραύστη» του Τσαϊκόφσκι για δύο πιάνα. Όπως είναι γνωστό, το κομμάτι γράφτηκε αρχικά για συμφωνική ορχήστρα. Ερμηνευτές και κριτικοί έχουν εκτιμήσει και επαινέσει αυτή τη μεταγραφή.

Η πόλη του Μονάχου τον τίμησε το 1979, με το βραβείο του καλύτερου ερμηνευτή της  χρονιάς ενώ το 1983, η Βαυαρική τηλεόραση παρουσίασε τηλεοπτικό πορτραίτο του Νικόλα Οικονόμου. Για την ξεχωριστή συμβολή του στη μουσική έγινε δεκτός το 1992 στην Ευρωπαϊκή Ακαδημία Επιστημών και Τεχνών, μέλη της οποίας είναι νομπελίστες,  καλλιτέχνες, επιφανείς πολιτικοί, εκκλησιαστικοί αξιωματούχοι και άλλοι.

Στην Κύπρο τιμήθηκε με το βραβείο πολιτιστικής προσφοράς της ΚΕ του ΑΚΕΛ «Τεύκρος Ανθίας και Θεοδόσης Πιερίδης».

(ΚΥΠΕ/ΑΑΓ/ΓΧΡ)