Παράθυρο logo
«Στον Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί…» | Η νέα ομαδική έκθεση από την Isnotgallery και το Almyra Hotel
Δημοσιεύθηκε 10.07.2025 13:40
«Στον Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί…» | Η νέα ομαδική έκθεση από την Isnotgallery και το Almyra Hotel

Η Isnotgallery και το Almyra hotel προσκαλούν το κοινό στην ομαδική έκθεση «Στον Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί…» το Σάββατο, 26 Ιουλίου 2025, στις 20.00 στο ξενοδοχείο Almyra στην Πάφο. Τα εγκαίνια θα τελέσει ο αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γιάννης Αντωνίου.

A fabric with a painting of ships and waves

AI-generated content may be incorrect.

Σημειώσεις για το ατελές

Για έναν χωρισμό ή/και για την τέχνη. Ή για κανένα. 

Ο άνθρωπος λένε πως είναι ικανός να ερωτευτεί άπειρες φορές. Ανθρώπους, τόπους, ιδέες.

***

Ερωτεύτηκα: 

Όλες τις- κυρίως φευγαλαίες- ιδέες στον ορίζοντα. Γιατί μπορούσα. Γιατί ξαναγεννιόμουν.

 

Νιώθοντας το ψιλό πυρούμενο χαλίκι να μπαίνει στις αναμεσιές των δακτύλων·παρατηρώντας τον θεόρατο ευκάλιπτο του παππού να γέρνει πάνω από το κύμα, και το φάτα μοργκάνα να παίζει στον ορίζοντα· κοιτώντας ευθεία τη θάλασσα και το μικρό λιμάνι δεξιά, απ’ το μπαλκόνι του δευτέρου ορόφου. 

 

Πάντα, δίπλα σε μια θάλασσα. 

***

Αλλά, τελικά, έμαθα πως αλλιώς πεθαίνεις σε αυτό το νησί.

Σε διάφορους Παράδεισους- ερωτικούς, φαντασιακούς,καλλιτεχνικούς, υπαρξιακούς- φανταζόμαστε πως αναγνωρίζουμε μια ιδέα. Ένα σημείο που εμπεριέχει όλα όσα επιθυμούμε: ευφυΐα, ορθή παρουσίαση, αμεσότητα(με ένα κοινό). Ένα δωμάτιο γεμάτο γράμματα, γραμμές, φόρμες, αιωρούμενες γόνιμες σκέψεις, που απορρέει ηρεμία (το αίσθημα της θαλπωρής) με θέα μια απέραντη θάλασσα (η ψευδαίσθηση πως όλα είναι πιθανά).

Αυτοί οι Παράδεισοι (έργα τέχνης ή έρωτες, ό,τι προτιμάτε) μοιάζουν με ιστορίες που μπαίνεις μέσα τους και έχεις την ψευδαίσθηση πως σε αφορούν. Αλλά, τελικά, αποδεικνύονται είτε μικρότεροι των προσδοκιών σου, είτε άγονοι. Οι υποσχέσεις τους- προφορικές συμβάσεις- δεν έχουν σκοπό να υλοποιηθούν. Τα όσα υπόσχονται: Τίποτα περισσότερο από εμμονές επιθυμίας και ηδονής.

 

Μετά από αρκετούς θανάτους μαθαίνουμε να ακούμε ξανά την ηχώ μας, την εσωτερική φωνή. Αυτήν που είχαμε αποσιωπήσει για χάρη της κατανόησης, ή/και επιτέλεσης, ενός έργου, ή και του έρωτα. Την είχαμε θυσιάσει πρόχειρα σε θεωρίες και σε ιδεατά. Η επιστροφή της ηχούς απλώς μας θυμίζει όσα χάσαμε, ό,τι δεν υπήρξε στ’ αλήθεια, όσα απλά έπρεπε να περάσουν από την αφήγησή μας, και όσα- τελικά- μας αφορούν και εξακολουθούμε να προσπαθούμε να διασώσουμε.

Ο έρωτας και η τέχνη συγγενεύουν: είναι προσφορές που σπάνια βρίσκουν ανταπόκριση. Αλλά, αν περιμένεις, ο Παράδεισος θα σου δοθεί· έστω και παροδικά. Οέρωτας είναι η επιμονή του ηλιθίου: Να φυτεύει ξανά και ξανά, ενώ ξέρει πως δεν θα βλαστήσει τίποτα. Να μένει εκεί, να παρατηρεί. Να ξαναδοκιμάζει. Σαν να μην μαθαίνει ποτέ. Παράλογη, σχεδόν γελοία, εμμονή. Και ταυτόχρονα η μόνη πράξη που επιβεβαιώνει πως είναι ακόμη ζωντανή/ός. 

Η τέχνη, με τη σειρά της, είναι και αυτή μια επιμονή (του ηλιθίου;). Όμως, ταυτόχρονα, είναι η ηρωικότερη των πρακτικών. Η τέχνη, όπως κι ο έρωτας, λειτουργεί χωρίς διαβεβαιώσεις. Είναι μια διαδικασία έκθεσης χωρίς εγγύηση πως κάποιος κοιτά ή πως κάποιος καταλαβαίνει. Και όμως. Συνεχίζουμε να της δίνουμε και να την τρέφουμε, και να την παρουσιάζουμε. Χωρίς να ζητάμεταίρι σ’ αυτήν. 

 ***

Υπάρχει, λένε, η δυνατότητα να ερωτευτείς άπειρες φορές. Μέχρι τη στιγμή που κάποιος, κάτι- ή και εσύ η/ο ίδια/ος- καταργεί αυτή τη δυνατότητα. Υπάρχει, όντως, μια ύστατη φορά. Και τότε, χωρίς προειδοποίηση και χωρίς κάποια τελετή, ένα μέρος σου σταματά να επιμένει. Στην τέχνη, όμως, η δημιουργία μπορεί να μεταμορφωθεί και να επιστρέφει εκ νέου.  

Αυτό το κείμενο είναι ένας αποχαιρετισμός. Όχι για κάτι ή κάποια/ον, αλλά για εκείνη τη δυνατότητα για την οποία δεν είμαστε πια ικανοί. Δεν είναι δήλωση απαισιοδοξίας.  

Είναι καταγραφή.

 

Στην έκθεση συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: 
Ελύσια Αθάνατου, Κωστής Γεωργίου, Όπυ Ζούνη, Ελένη Κινδύνη, Γιάννης Κοφτερός, Μαρία Κοφτερού, Μαριέλλα Μπιλίτσα, Κατερίνα Νεοφυτίδου, Χριστίνα Παπαϊώαννου, Ελίνα Παρθενίου, Αντρέας Σκουφάρης, Έλενα Τσιγαρίδου, Αλέκος Φασιανός, Ελίνα Χατζηνικόλα, Ilina Chervonnaya, Nikita Kravtsov και CamilleSagnes

Επιμέλεια: Άνδρος Ευσταθίου

 

Πληροφορίες

«Στον Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί…» | Ομαδική έκθεση από την Isnotgallery

Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα με Κυριακή, 11.00 - 21.00

Διάρκεια έκθεσης: 26 Ιουλίου - 06 Σεπτεμβρίου 2025 

Περισσότερες πληροφορίες: Almyra hotel: 26888700

 

 

 

Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων

Οι ιδιοκτήτες της ιστοσελίδας parathyro.politis.com.cy διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρούν σχόλια αναγνωστών, δυσφημιστικού και/ή υβριστικού περιεχομένου, ή/και σχόλια που μπορούν να εκληφθούν ότι υποκινούν το μίσος/τον ρατσισμό ή που παραβιάζουν οποιαδήποτε άλλη νομοθεσία. Οι συντάκτες των σχολίων αυτών ευθύνονται προσωπικά για την δημοσίευση τους. Αν κάποιος αναγνώστης/συντάκτης σχολίου, το οποίο αφαιρείται, θεωρεί ότι έχει στοιχεία που αποδεικνύουν το αληθές του περιεχομένου του, μπορεί να τα αποστείλει στην διεύθυνση της ιστοσελίδας για να διερευνηθούν. Προτρέπουμε τους αναγνώστες μας να κάνουν report / flag σχόλια που πιστεύουν ότι παραβιάζουν τους πιο πάνω κανόνες. Σχόλια που περιέχουν URL / links σε οποιαδήποτε σελίδα, δεν δημοσιεύονται αυτόματα.