Η σχολή χορού της Βίκυ Κάλλα* ξεκίνησε τη λειτουργία της το 2015 σε ένα στούντιο στη λεωφόρο Νίκης στη Λευκωσία. Η Βίκυ διαμόρφωσε τον χώρο, ένα πρώην κατάστημα γεωργικών μηχανών με μια μεγάλη βιτρίνα προς τον δρόμο, με πάτωμα βινυλίου, εντοιχισμένους καθρέφτες, και φυσικά μπάρες μπαλέτου. Αρχικά ξεκίνησε με παιδιά και εφήβους αλλά σταδιακά η σχολή προσείλκυε όλο και περισσότερους ενήλικες, ίσως η πρωτη σχολή χορού στη Λευκωσία που ξεκίνησε μαθήματα μπαλέτου και σύγχρονου χορού για ενήλικες. Η σχολή σήμερα στεγάζεται στις αίθουσες της σχολής χορού Dance Central στον Στρόβολο.
«Αποφάσισα να ανοίξω τη δική μου σχολή γιατί ήθελα να δουλέψω με το δικό μου τρόπο, κυρίως εκτός του συστήματος εξετάσεων που υπάρχει συνήθως σε σχολές χορού.Ήθελα οι μαθητές να παρακολουθούν τα μαθήματα πιο συνειδητά, για την αγάπη του χορού πρωτίστως, χωρίς το άγχος της ύλης μιας εξέτασης που καθορίζει ένα συγκεκριμένο σύστημα. Ήμουν τυχερή γιατί στη δική μου πορεία εξέλιξης ως χορεύτρια είχα την ευκαιρία να μάθω με διαφορετικό τρόπο. Η δασκάλα μας εστίαζε περισσότερο στη δημιουργικότητα, ναι μεν είχαμε παντα ένα στόχο, όπως παραστάσεις ή συμμετοχή σε διαγωνισμούς αλλά πάντα υπηρετώντας την τέχνη του χορού χωρίς να χάνεται το πάθος.»
«Στην αρχή δούλευα περισσότερο με παιδιά και εφήβους και ταυτόχρονα είχα ξεκινήσει να δίνω μαθήματα μπαλέτου και σύγχρονου σε ενήλικες γιατί ήταν κάτι που έβρισκα πολύ φυσιολογικό και μου είχε κάνει εντύπωση που δεν υπήρχε ως επιλογή τότε. Θυμάμαι όταν επέστρεψα Κύπρο από την Ελλάδα έψαχνα μαθήματα χορού για ενήλικες για να παρακολουθήσω και δεν υπήρχαν, τουλάχιστον όχι στη Λευκωσία. Σήμερα η σχολή φιλοξενεί περισσότερο ενήλικες με ηλικίες από 18 μέχρι 61 αλλά και παιδιά 6 ετών και άνω.»
«Οι ενήλικες έχουν ένα πιο καθαρό σκοπό και η επικοινωνία είναι σίγουρα πιο ομαλή. Συνειδητά προσφέρουν χρόνο από την καθημερινότητα τους για το χορό , παρά τις υποχρεώσεις δουλειάς και οικογένειας, γιατί γνωρίζουν τα ωφέλη, το λόγο που βρίσκονται εκεί. Πόσο χαίρομαι όταν μου λένε στο τέλος ενός μαθήματος ‘ Βίκυ είχα μια δύσκολη μέρα και το μάθημα μου έφτιαξε τη διάθεση’. Η πεποίθηση ότι δεν μπορείς να μάθεις μπαλέτο ή χορό σε μεγαλύτερη ηλικία, που κάποιοι το πιστεύουν ακόμα, δεν ισχύει καθόλου!.» εξηγεί η Βίκυ.
Η Χριστιάνα, 40, ήταν από τις πρώτες μαθήτριες της σχολής, η οποία επίσης όταν επέστρεψε από την Αθήνα το 2010, όπου για χρόνια παρακολουθούσε χορό, έψαχνε επίσης σχολή χορού που να δέχεται ενήλικες αλλά καμία δεν δεχόταν ενήλικες μαθήτριες /μαθητές ακόμα και έμπειρους. «Η Βίκυ ήταν η πρώτη που το πρόσφερε αυτό, αλλά όχι μόνο, καθως δημιούργησε μια σχολή χορού που είναι ανοιχτή σε κάθε ηλικία και καθε επίπεδο. Μπορείς να παρακολουθήσεις όποιο μάθημα θέλεις ανεξάρτητα από το επίπεδο σου, χωρίς κανένα περιορισμό. Φιλοξενεί άλλους επαγγελματίες χορευτές που από τη μια διδάσκουν μαθήματα και από την άλλη συμμετέχουν μαζί μας σε μαθήματα της Βίκυς. Αυτό καθρεφτίζεται και στη φετινή παράσταση όπου σε όλες τις χορογραφίες συμμετέχουν μεικτά γκρουπ με αρχάριους μέχρι προχωρημένους χορευτές. Όλοι έχουν την ευκαιρία να συμμετέχουν και να παρουσιάσουν το ταλέντο τους.»τονίζει η Χριστιάνα.
Η Χαρά, 61, που ετοιμάζει σόλο χορογραφία για την παράσταση, ξεκίνησε μαθήματα στη σχολή πριν οκτώ χρόνια. Ο χορός για εκείνη ήταν κατα κάποιο τρόπο “απωθημένο” αφού θυμάται να θαυμάζει τις μαθήτριες μπαλέτου στο Λύκειο Ελληνίδων στην Αμμόχωστο. «Δεν θυμάμαι αν είχα εκφράσει την επιθυμία στους γονείς μου να παρακολουθήσω και εγώ μαθήματα, είναι η αλήθεια, αλλά ανέκαθεν μου άρεσε ο αθλητισμός. Οι γονείς μου όμως δεν είχαν την ίδια άποψη. Θυμάμαι ότι στο δημοτικό είχα προκριθεί για να συμμετάσχω στους Παγκύπριους Αγώνες στίβου στο δρόμο μετ’ εμποδίων και δεν με άφησε ο πατέρας μου να πάω. Αργότερα ,είχα ξεκινήσει ενόργανη γυμναστική ως έφηβη και πάλι με εμπόδισε η μητέρα μου γιατί η προπόνηση γινόταν μακριά.» αναφέρει η Χαρά.
« Ξεκίνησα μπαλέτο με μια φορά την εβδομάδα τον πρώτο χρόνο, δυο φορές τον δεύτερο χρόνο, τρεις τον τρίτο χρόνο και από τον τέταρτο κάθε μέρα, σχεδόν τρίωρα, αφού είχα ξεκινήσει και σύγχρονο χορό. Με βοηθά να καθαρίσει το μυαλό μου. Είχα ξεκινήσει σε μια εποχή που έλειπαν και τα παιδιά μου στο εξωτερικό και με στεναχωρούσε η απουσία τους. Ο χορός με βοήθησε πάρα πολύ!. Επίσης είδα τεράστια διαφορά στην ευλυγισία, νιώθω το σώμα μου δυνατό. Με διασκεδάζει, με ψυχαγωγεί μου προσφέρει χιλιάδες πράγματα, και η Βίκυ είναι σπουδαία δασκάλα. Πολλές από εμάς είναι παλιές μαθητριες, άλλες νεώτερες, αλλά δεν έχει σημασία γιατί γίναμε μια οικογένεια!. Και τώρα με την παράσταση μας δίνεται η ευκαιρία να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας, είναι και αυτό μια δοκιμασία, που αναμφίβολα θα απολαύσουμε!» τονίζει η Χαρά.
Η φετινή παράσταση όπως περιγράφει η Βίκυ έχει ένα πιο νοσταλγικό vibe. Κάποιες από τις χορογραφίες δημιουργηθηκαν μαζί με τους μαθητές υπό την καθοδήγηση της Βίκυς ενώ άλλες από τους φιλοξενούμενους χορογράφους Ελισάβετ Παναγιώτου, Μαρία Χρυσοστόμου, Μικαέλα Φαλέκκου, Αγγελική Αποστολίδου, Jay Σταματάρη, Νούτσα Πουλουζασβίλι και Μανουέλ Παυλίδη. Η Αγγελίνα Πολυκάρπου συνέλαβε στην τελιοποίηση και εκμάθηση των χορογραφιών των μικρών χορευτών. Ο χορογράφος Ηλίας Κλαρκ ανέλαβε τη δραματουργία και καλλιτεχνική επιμέλεια της παράστασης, την υποστήριξη της κινησιολογικής εκπαίδευσης και τον εμπλουτισμό της πρακτικής των ερμηνευτών. «Συμπεριλάβαμε εκτός από το σύγχρονο, χορογραφίες εμπνευσμένες από διαφορετικά είδη χορού όπως βαλς, τζαζ ροκ, heels, σάλσα, τουίστ, ροκ ν’ ρολ, με βάση το συναίσθημα της μουσικής που επέλεξα, μια συλλογή με αγαπημένα τραγούδια από δεκαετίες του 20ου αιώνα, από το 1950 μέχρι το 1990. Είναι μια κατεύθυνση που θα ήθελα να δώσω στη σχολή, την εισαγωγή και τον πειραματισμό με άλλα είδη χορού πέρα από το μπαλέτο και το σύγχρονο, χωρίς βέβαια να αλλάξει η ταυτότητα του», τονίζει η Βίκυ.
*Η παράσταση “A nostalgic journey through dance and time” θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο, 5 Ιουλίου στις 8.30μμ στο Σατιρικό Θέατρο. Εισιτήρια €10 .Κρατήσεις στο τηλ. 97769542
*Η Βίκυ Κάλλα ξεκίνησε τις σπουδές της στην ηλικία των 16 χρόνων με υποτροφία στην Επαγγελματική Σχολή Χορού “Epsedanse” στο Μονπελιέ, στη Γαλλία. Έχει σπουδάσει κλασικό και σύγχρονο χορό, ενώ το 2006 πήρε το Κρατικό Γαλλικό Δίπλωμα “EAT” (Examen D’Attitude Technique). Ολοκλήρωσε τις σπουδές της στην Ελλάδα στην Ανώτερη Σχολή Χορού Λάρισας όπου και αποφοίτησε ως καθηγήτρια χορού το 2011. Συμμετείχε στο Θεσσαλικό Μπαλέτο υπό την καθοδήγηση του Gesh Mihov (2008-2011). Το 2010 υπήρξε ανάμεσα στις 15 φιναλίστ του Διεθνούς Διαγωνισμού “Premio Roma” στην Ιταλία και το 2011 απέσπασε το 3ο Βραβείο στο διαγωνισμό “Chausson d’Or” στη Γαλλία. Στην Κύπρο πρωτοσυνεργάστηκε ως χορεύτρια το 2009 με την ομάδα “Αμφίδρομο Χοροθέατρο”, στο Φεστιβάλ Κύπρια ενώ το 2010 υπήρξε μέρος της ομάδας ερμηνευτών για τα Πενηντάχρονα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Από το 2011 ζει και εργάζεται στην Κύπρο έχοντας συνεργαστεί με τις ομάδες “Αμφίδρομο Χοροθέατρο”, “Ασώματες Δυνάμεις”, “Dance Cyprus”, τους χορογράφους Φώτη Νικολάου, κ.α. Το 2015 ίδρυσε το “Kalla Dancing Studio” στη Λευκωσία, το οποίο και διευθύνει.
