Δούλευε με αληθινά φυτά, στα οποία έκανε ανατομία κι εκεί οφείλονται οι λεπτεπίλεπτες λεπτομέρειες ενώ μέχρι σήμερα θεωρείται κληρονόμος των Φλαμανδών και Ολλανδών ζωγράφων λουλουδιών.

Ο Πιερ Ζοζέφ Ρεντουτέ, ζωγράφος και βοτανολόγος ζωγράφισε τα ωραιότερα λουλούδια και έτσι ονομάστηκε «ο Ραφαήλ των λουλουδιών» και αποκαλείται ο μεγαλύτερος βοτανικός εικονογράφος όλων των εποχών. Τριαντάφυλλα, κρίνα, παιώνιες, ίριδες, ανεμώνες, ζουμπούλια απεικονίστηκαν με έναν τρόπο μοναδικό και αιώνιο.



Ο Ρεντουτέ ήταν ο επίσημος καλλιτέχνης της Μαρίας Αντουανέτας και συνέχισε να ζωγραφίζει τόσο μέσα στη Γαλλική Επανάσταση όσο και αργότερα στην περίοδο της Τρομοκρατίας μέσα στην πιο ταραγμένη περίοδο της γαλλικής ιστορίας. Επιβίωσε των πολιτικών αναταραχών και η φήμη του στις αποδόσεις των φυτών που μένουν φρέσκα αιώνες αργότερα, όσο και η ελκυστική προσωπικότητά του τον έκαναν να αποκτά προστάτες ανεξάρτητα από τις πολιτικές τοποθετήσεις και τον φανατισμό που επικρατούσε εκείνη την περίοδο. Έτσι μετά την Μαρία Αντουανέτα ήταν προστατευόμενος των δυο συζύγων του Ναπολέοντα, της Ιωσηφίνας και της Μαρίας Λουίζας, Δούκισσας της Πάρμας και της Μαρίας Αμαλίας της Νάπολης, συζύγου του Λουδοβίκου Φίλιππου, του τελευταίου βασιλιά της Γαλλίας.

Ο Ρεντουτέ συνεργάστηκε με όλους τους γνωστούς βοτανολόγους της εποχής του και απεικόνισε τόσο τα γνωστά λουλούδια της ευρωπαϊκής ηπείρου, όσο και φυτά από μέρη τόσο μακριά όσο η Ιαπωνία, η Αμερική, η Νότια Αφρική και η Αυστραλία. Δούλευε με αληθινά φυτά, στα οποία έκανε ανατομία κι εκεί οφείλονται οι λεπτεπίλεπτες λεπτομέρειες και μέχρι σήμερα θεωρείται κληρονόμος των Φλαμανδών και Ολλανδών ζωγράφων λουλουδιών, όπως ο Μπρέγκελ, η Ράχελ Ρόις, ο Jan van Huysum και ο Γιοχάνες ντε Χέεμ.





Γεννημένος στο Saint-Hubert, στη βελγική επαρχία του Λουξεμβούργου, ο Ρεντουτέ ήταν παιδί κι εγγόνι ζωγράφων, πήγε στο Παρίσι σε ηλικία 22 ετών για να δουλέψει με τον αδερφό του στη ζωγραφική σκηνικών. Στο Παρίσι, γνώρισε τους βοτανολόγους Σαρλ Λουί Λ’ Εριτιέ ντε Μπρυτέλ και Ρενέ Ντεφοντέν, οι οποίοι τον καθοδήγησαν στη βοτανική απεικόνιση, και την πειθαρχία που χρειαζόταν. Ο Λ’ Εριτιέ ήταν αυτός που τον έμαθε να τεμαχίζει λουλούδια και να απεικονίζει με ακρίβεια τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά τους.

Το 1786, ο Ρεντουτέ άρχισε να εργάζεται στο Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας καταγράφοντας τις συλλογές χλωρίδας και πανίδας και συμμετέχοντας σε βοτανικές αποστολές. Το 1787, έφυγε από τη Γαλλία για να μελετήσει φυτά στους Βασιλικούς Βοτανικούς Κήπους στο Κιου κοντά στο Λονδίνο, επιστρέφοντας τον επόμενο χρόνο. Το 1792 εργάστηκε στη Γαλλική Ακαδημία Επιστημών. Το 1798, η αυτοκράτειρα Ιωσηφίνα, η πρώτη σύζυγος του Ναπολέοντα Βοναπάρτη, έγινε προστάτης του και, μερικά χρόνια αργότερα, έγινε ο επίσημος καλλιτέχνης της. Το 1822 έγινε διευθυντής στο Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας. Πέθανε το 1840 και οι περισσότερες υδατογραφίες του αποκτήθηκαν από το Μουσείο Fitzwilliam στο Cambridge.

Τον 20ο και τον 21ο αιώνα, πολλές εκθέσεις στην Ευρώπη, την Αμερική και την Αυστραλία έχουν αφιερωθεί στο έργο του Ρεντουτέ. Η Βιβλιοθήκη Κληρονομιάς της Βιοποικιλότητας, η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου και άλλες βιβλιοθήκες έχουν κάνει πολλά από τα έργα του προσβάσιμα στο διαδίκτυο.



elculture.gr (Αργυρώ Μποζώνη)