Η παρουσίαση σηματοδοτεί το άνοιγμα της ατομικής έκθεσης της Σαββίδη SPIDER που παρουσιάζει νέα δουλειά της σειράς The Empire is Perishing the Bands are Playing. Το δίγλωσσο βιβλίο, έκδοση του οίκου Bom Dia Books, αφορά στην πρακτική με κοινωνικό προσανατολισμό της Σαββίδη και συγκεκριμένα στο σώμα έργου σχετικά με τις ιστορίες των προσφύγων στο Richmond Village στις Βρετανικές Βάσεις της Δεκέλειας. Οι ιστορίες αποκαλύπτονται και αναδιπλώνονται μέσα από τα διεπιστημονικά κείμενα της Tegiye Birey, της Όλγας Δημητρίου, του Άλκη Χατζηανδρέου και του Χρίστου Χατζηιωάννου. Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης, θα πραγματοποιηθεί προβολή του έργου Vignettes of the Camp (2016-18) και θα ακολουθήσει συζήτηση με την καλλιτέχνη και την επιμελήτρια γύρω από την έρευνα και τη δημιουργία της πρόσφατης δουλειάς που εκτίθεται. Το περιεχόμενο του βιβλίου αγγίζει το μετα-αποικιακό καθεστώς και τις επιδράσεις του, σε περιπτώσεις όπως τις Περιοχές Κυρίαρχων Βάσεων, μέσα από τις έννοιες της αργής βίας και της διαιώνισης. Ακουμπά επίσης τη μεθοδολογία της εθνογραφίας ως καλλιτεχνικής πρακτικής, την ποιητική της φυγής και της κοινωνικής πληγής μέσα από την πολιτική λογοτεχνία, και τέλος, την ηθική της επισφάλειας και των εμπειριών πλήξης και άγχους από ανιθαγενείς. Τόσο το βιβλίο όσο και η έκθεση ανταποκρίνονται στον συνεχή εκφοβισμό προς την προσφυγιά και στην αδράνεια της πολιτειακής δομής.

H έκθεση της Έφης Σαββίδη SPIDER παρουσιάζει την πρόσφατη δουλειά της καλλιτέχνιδας που αφορά στη ζωή των Βρετανικών στρατιωτικών Βάσεων στη Δεκέλεια, και συγκεκριμένα αποκρίνεται στις πρόσφατες εξελίξεις στο χωριό. Κατόπιν της μετάβασης αριθμού οικογενειών στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2019, μετά από αναμονή τουλάχιστον είκοσι χρόνων, οι οικογένειες που παρέμειναν εκεί, και οι οποίες είχαν παραγνωριστεί κατά τις διαδικασίες παραχώρησης ασύλου, εκδιώκονται με στόχο την εκκένωση και μετέπειτα ανάπτυξη της περιοχής. Η μονιμότητα του προσωρινού απλώθηκε σαν ιστός στο Richmond, και η σύνθεση των πραγμάτων αλλάζει δραματικά με κάθε ηλιοβασίλεμα. Εκείνη την ώρα, οι αράχνες κινούνται προς τα έξω κατά μήκος των γραμμών και χτίζουν τους ιστούς τους.

Αντλώντας από την ευθραυστότητα της γραμμής, και κατ’ επέκταση της παραδοξότητας της δομής του ιστού, η απόφαση της εικαστικού να αποτυπώσει το εκκενωμένο τοπίο αποτελεί μια μορφή αντίστασης στην άγνοια. Οι μεταξοτυπίες σε αραχνούφαντη γάζα εκτίθενται παράλληλα με μικρού μήκους βίντεο όπου μια οικογένεια καταγράφει το προσωπικό βίωμα εκδίωξης από το σπίτι τους. Στις μεταξοτυπίες, τα εγκαταλελειμμένα σπίτια με τους επίγειους δορυφόρους τους βρίσκονται στο κέντρο ενός δικτύου από βαμβακερές γραμμές που οριοθετούν τον χώρο ύπαρξης της παρακείμενης, χαρακτηριστικής για το τοπίο, βλάστησης. Οι εικόνες που αποδίδονται επιτελούν την αναγνώριση αυτής της άγνωστης ιστορίας, ενώ παρέχουν ερεθίσματα προς συλλογισμό κι εφαλτήριο συζήτησης για αυτή.

Μαρίνα Χριστοδουλίδου, Επιμελήτρια

Χώρος: Δημοτικό Μουσείο Χαρακτικής Χαμπής, οδός Αμμοχώστου

Διάρκεια 14-28 Σεπτεμβρίου

Ωράριο: Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 10:00-14:00

Τετάρτη, Σάββατο: 10:00-14:00 & 17:00-20:00