Η Σάρα Κάνινγχαμ, μια Βρετανίδα ζωγράφος της οποίας οι αφηρημένες εικόνες δασών γοήτευσαν το κοινό και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, πέθανε μετά την εξαφάνισή της στο Λονδίνο το περασμένο Σαββατοκύριακο. Ήταν 31 ετών, σύμφωνα με την αστυνομία του Κάμντεν.

Η γκαλερί Lisson, η οποία εκπροσωπεί την Κάνινχαμ, είχε δημοσιεύσει την είδηση της εξαφάνισής της την Κυριακή, λέγοντας ότι εθεάθη για τελευταία φορά το Σάββατο.

Τη Δευτέρα, η αστυνομία του Κάμντεν δήλωσε ότι ενημερώθηκε για αυτό που περιέγραψε ως «ένα θύμα στις γραμμές» του μετρό του Λονδίνου. Εκείνη τη στιγμή, η σορός δεν είχε αναγνωριστεί επίσημα από την οικογένεια της Κάνινχαμ, η οποία είχε ενημερωθεί για το θύμα. «Ο θάνατος αντιμετωπίζεται ως απροσδόκητος, αλλά προς το παρόν δεν θεωρείται ύποπτος», ανέφερε σε ανακοίνωσή της η αστυνομία του Κάμντεν .

Η Lisson Gallery επιβεβαίωσε τον θάνατό της το πρωί της Τρίτης στο Instagram. «Είμαστε συντετριμμένοι που επιβεβαιώνουμε τον θάνατο της Σάρα Κάνινγχαμ», έγραψε η γκαλερί. "Η Σάρα ήταν μια απίστευτα ταλαντούχα, έξυπνη και πρωτοποριακή καλλιτέχνης, την οποία όλοι αποκαλούσαμε φίλη. Οι πίνακές της είναι αυθεντικοί, διαισθητικοί και αγνοί με την ωμή δύναμη να καλλιεργούν αμέσως συνδέσεις με τους άλλους - ιδιότητες που αντικατοπτρίζονται στον αδάμαστο χαρακτήρα της ίδιας της Σάρα».

Η Κάνινγκχαμ έγινε γνωστή για τους πίνακες που φαίνεται να απεικονίζουν τοπία πυκνά με δέντρα, βουνά και υδάτινες μάζες. Αλλά οι εικόνες της, οι οποίες συχνά περιέχουν τρανταχτές εκρήξεις χρωμάτων, σπάνια εμφανίζονταν να αναπαριστούν ευθέως αυτά τα θέματα. Ακριβώς όπως ορισμένες μορφές αρχίζουν να έρχονται στο επίκεντρο των πινάκων της, εμφανίζονται να λιώνουν μέσα στο πυκνό φόντο τους.

«Με ενδιαφέρει να δημιουργήσω αυτή την αίσθηση του τόπου μόνο και μόνο για να τον γκρεμίσω -και μετά να τον ξαναχτίσω», δήλωσε το 2023, τη χρονιά που η εν λόγω έκδοση την έβαλε στη λίστα της “Artsy Vanguard”. «Ασχολούμαι με την αναπαράσταση και προσπαθώ να επανεξετάσω τι εννοούμε να είναι».

Συχνά δούλευε σε μεγάλη κλίμακα και παρήγαγε τους πίνακές της μέσω ανορθόδοξων τεχνικών. Αντί να στηρίζεται σε καβαλέτο, μερικές φορές ζωγράφιζε με τον καμβά της ξαπλωμένο στο πάτωμα. Αυτοί οι καμβάδες μπορούσαν να είναι κατασκευασμένοι από λινό ή βαμβάκι.

Άλλες φορές, απλώς ζωγράφιζε πάνω σε μικρά κομμάτια χαρτονιού, προσδίδοντας στο έργο της μια ακατέργαστη ποιότητα. Και οι πίνακες του παρελθόντος, επίσης, μπορούσαν να ανακυκλωθούν, να κοπούν και στη συνέχεια να ξαναμπούν σε νέες εικόνες.

Το επίπεδο αυτοπεποίθησης που φαινόταν στη διαδικασία και τα ολοκληρωμένα έργα της ήταν ασυνήθιστο για μια καλλιτέχνιδα της νεαρής ηλικίας της - και φαινόταν να υπαινίσσεται ότι είχε και άλλα να κάνει. Είπε στο Artsy ότι είχε επίσης γράψει ποιήματα και είχε φτιάξει γλυπτά, αν και αυτά τα τρισδιάστατα έργα ήταν «μόνο για μένα προς το παρόν».

Η Σάρα Κάνινγχαμ γεννήθηκε το 1993 στο Νότιγχαμ της Αγγλίας. Παρακολούθησε το πρόγραμμα τέχνης του Πανεπιστημίου Loughborough ως προπτυχιακή φοιτήτρια, αγνοώντας την επιθυμία της μητέρας της να μην ακολουθήσει καριέρα καλλιτέχνη, και άρχισε να φτιάχνει κολάζ με θέμα τον τρόπο με τον οποίο οι επιστήμονες χρησιμοποιούν την ταξινομία για να κατηγοριοποιήσουν τον φυσικό κόσμο. «Πάντα έβρισκα αυτόν τον τρόπο σκέψης προβληματικό», δήλωσε στο Artsy.

Ωστόσο, μετά την αποφοίτησή της το 2015, η οικονομική επιβάρυνση του να είσαι καλλιτέχνης την ανάγκασε να κάνει τρεις δουλειές. «Κατά τη διάρκεια της ημέρας», είπε στο Cultured, »οδηγούσα ένα φορτηγάκι που μετέφερε ποδήλατα για την παρασκευή smoothie σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο, μια νέα πόλη κάθε μέρα, από και προς το Νότιγχαμ. Ήμουν συνέχεια στο δρόμο, συχνά κοιμόμουν σε χώρους στάθμευσης πρατηρίων καυσίμων στην άκρη του αυτοκινητόδρομου». Αλλά, πρόσθεσε, «το μόνο που σκεφτόμουν ήταν η ζωγραφική».

Το 2018, η Cunningham συμμετείχε στο La Wayaka Current Artist Residency στην Αρμίλα του Παναμά, μια εμπειρία που εδραίωσε στο μυαλό της την ιδέα ότι βρισκόταν στο σωστό δρόμο. Στο δρόμο προς τα εκεί έχασε τις αποσκευές της- η τοπική κοινότητα Guna την προμήθευσε με ρούχα, τρόφιμα και υλικά για να φτιάξει το έργο της. Περιτριγυρισμένη από δάσος, πέρασε σημαντικό χρόνο με τους ανθρώπους της Guna, μαθαίνοντας πώς επεξεργάζονταν τα όνειρά τους συζητώντας τα σε ομαδικές συναντήσεις. Αυτό θα κατέληγε να επηρεάσει το δικό της στυλ ζωγραφικής, το οποίο περιελάμβανε τη λήψη ημιτελών εικόνων από το μυαλό της και τη μεταφορά τους στον καμβά πριν καν καταφέρει να τις κατανοήσει.

Έχοντας πλέον αφοσιωθεί πιο ολοκληρωτικά στη ζωγραφική, παρακολούθησε το περίφημο Royal College of Art του Λονδίνου για ένα MFA το 2019, αποφοιτώντας το 2022. Την ίδια χρονιά, είχε την πρώτη της ατομική έκθεση στην γκαλερί Almine Rech στη Νέα Υόρκη. Η έκθεση εξαντλήθηκε το Σαββατοκύριακο πριν από τα εγκαίνιά της.

Η επιτυχία συνεχίστηκε και την επόμενη χρονιά, όταν η Lisson Gallery την πρόσθεσε στο δυναμικό της. Η Lisson χάρισε στην Cunningham το ατομικό της ντεμπούτο στο Λονδίνο το 2023 και ακολούθησε μια έκθεση στο Λος Άντζελες νωρίτερα φέτος.

Σε μια συνέντευξη που έδωσε το 2022 στο Art Plugged, η Cunningham εξήγησε την τέχνη της ως μια μορφή αυτοεξερεύνησης. «Τόσο το να κοιτάζω όσο και το να κάνω τέχνη, είναι ένας τρόπος να επεξεργάζομαι τη ζωή μου», είπε. «Με κάνει να αισθάνομαι ότι η ζωή μου είναι μέρος αυτού του σύμπαντος».

ΠΗΓΗ: artnews.com