Έβελυν - Έβελυν
Συνέντευξη στη Χριστίνα Λάμπρου
Δ.Κ.: Είναι μια μουσική, θεατρική παράσταση...
Λ.Μ.: Μια ιδιαίτερη θεατρική μουσική παράσταση...
Δ.Κ.: Δεν το λες όμως μιούζικαλ, μιούζικαλ δεν είναι.
Λ. Μ.: Αλλά έχει πάρα πολλά τραγούδια.
Δ.Κ.: Ναι. Έχει εννιά.
Λ.Μ.: Ιδιαίτερα τραγούδια.
Δ.Κ.: Από κάντρι ώς βόντβιλ, ή τελείως μιούζικαλ, '80s ποπ...
Λ. Μ.: Εϊτίλες.... Μπαλάντες...
Δ. Κ.: Ένα παραμύθι για μεγάλους μπορείς να το πεις...
Λ.Μ.: Ένα ακραίο παραμύθι για μεγάλους. Με πολλές τραγικές συμπτώσεις που θα μπορούσαν να συμβούν στον καθένα αλλά δεν συμβαίνουν συνήθως.
Ανταποκρινόμενοι στην -κλισέ- ερώτηση να μας δώσουν μια εικόνα της παράστασης για την οποία εργάζονται, ο Διομήδης Κουφτερός και η Λέα Μαλένη εκτοξεύουν λέξεις και ιδέες σε έναν μεταξύ τους ενθουσιώδη διάλογο σαν αυτοσχέδιο παιχνίδι. Η παράσταση με τίτλο "Έβελυν Έβελυν" κάνει πρεμιέρα την ερχόμενη Κυριακή στο Υπόγειο του Σατιρικού Θεάτρου και αποτελεί την πρώτη μεταφορά στο θέατρο του ομώνυμου άλμπουμ του Jason Webley και της Amanda Palmer. Το άλμπουμ είναι αποτέλεσμα του πρότζεκτ των δύο μουσικών οι οποίοι υποδύονται τις σιαμαίες αδελφές "Evelyn Evelyn" [www.evelynevelyn.com] και αφηγούνται αποσπάσματα από τη φανταστική ζωή τους. Το έργο, το οποίο σκηνοθετεί η Λέα Μαλένη, φέρνει στο κοινό την απίστευτη ιστορία των δύο αδερφών, το βιογραφικό των οποίων έχει ως εξής: "Οι Έβελυν Έβελυν, δύο σιαμαία δίδυμα, μεγαλώνουν σε ένα κοτέτσι με κότες, σε ένα πανδοχείο όπου μαθαίνουν την τέχνη της διασκέδασης των θείων τους, σε ένα τσίρκο όπου παίζουν γιουκαλίλι στην πλάτη δύο σιαμαίων ελεφάντων και μετά σ' ένα μοτέλ όπου αποφασίζουν να γίνουν τραγουδίστριες". Η παράσταση, η οποία βασίζεται στην ιστορία των Webley - Palmer, ξετυλίγεται μέσα από αναφορές στα "freak shows, το κaμπαρέ, το βόντβιλ, τη σλάπστικ κωμωδία, αλλά και από την παράδοση του τσίρκου και του μπουλουκιού, του πλανόδιου θιάσου" εξηγούν οι δύο δημιουργοί συνεχίζοντας το παιχνίδι της περιγραφής της.
Ποια είναι η σχέση αυτής της παράστασης που ανεβάζετε με το αρχικό πρότζεκτ "Evelyn Evelyn";
Διομήδης Κουφτερός: Στο άλμπουμ της Αμάντα Πάλμερ και του Τζέισον Ουέμπλι υπάρχουν εννέα τραγούδια και τρεις αφηγήσεις της ιστορίας αυτών των σιαμαίων αδερφών. Εμείς ζητήσαμε τα δικαιώματα για να κάνουμε αυτές τις παραστάσεις που αποτελούν την πρώτη θεατρική μεταφορά του έργου παγκοσμίως. Στο δικό μας έργο, η Λέα έκανε τη διασκευή μαζί με την ομάδα των ηθοποιών.
Λέα Μαλένη: Με τη Μαργαρίτα [Ζαχαρίου], τον Διομήδη [Κουφτερό], τον Βαλεντίνο Κόκκινο και την Ήβη Χαρτζιώτη. Χρησιμοποιούμε το αρχικό κείμενο στο οποίο προσθέτουμε κάποια καινούργια πράγματα για να γίνει μια θεατρικά δομημένη παράσταση.
Το αρχικό πρότζεκτ θολώνει τα όρια μυθοπλασίας και πραγματικότητας.
Λ.Μ.: Οι δύο αδερφές αφηγούνται περιστατικά από τη ζωή τους που μπορεί να είναι πραγματικά αλλά μπορεί να είναι και κατασκευασμένα.
Δ.Κ.: Είναι μεν μυθοπλασία αλλά είναι και βασισμένη πάνω στη ζωή των σιαμαίων αδελφών Χίλτον Σίστερς, οι οποίες έκαναν καριέρα στο βόντβιλ και στον κινηματογράφο.
Λ.Μ.: Και οι οποίες προς το τέλος της καριέρας τους δέχτηκαν να συμμετάσχουν σε μια ταινία η οποία αποδείχτηκε να είναι το κύκνειο άσμα τους, διότι για πρώτη φορά αποκάλυπταν την πραγματική ζωή τους, θέματα ή προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι ίδιες. Όταν το κοινό ήρθε αντιμέτωπο με αυτή την αλήθεια, σταμάτησε να τις ακούει και έτσι σταμάτησαν να υπάρχουν ως καλλιτέχνιδες.
Δ.Κ.: Υπάρχει αυτή η σχέση του κοινού που έχει την περιέργεια να δει κάτι διαφορετικό, που εξιτάρεται με το παράξενο, με το περίεργο...
Λ.Μ.: Με έναν τρόπο το αποστρέφεται αλλά και το επιδιώκει παράλληλα. Και αν μπορούσε να το δει από την κλειδαρότρυπα, ακόμη καλύτερα.
Στήνοντας μια θεατρική παράσταση, πώς προσεγγίσατε αυτά τα θέματα;
Λ.Μ.: Οι ίδιοι [Πάλμερ και Ουέμπλι] προώθησαν το όλο πρότζεκτ ως δύο σιαμαίες αδερφές που κάνουν περιοδεία στην Αμερική. Και το κατάφεραν. Με μας είναι λίγο πιο δύσκολο γιατί είναι μικρός ο χώρος και οι ηθοποιοί είναι γνωστοί. Κρατήσαμε όμως το αιωρούμενο ερώτημα αν αυτή η ιστορία είναι πραγματική ή αν είναι πλαστή. Ερχόμενος ο θεατής στην παράσταση θα αρχίσει να έχει απορίες, αλλά οι δύο αδερφές έχουν μια πειθώ με τον δικό τους τρόπο. Ταυτόχρονα στη δική μας παράσταση υπάρχει και θέατρο στο θέατρο: οι αδερφές Έβελυν έρχονται να υποδυθούν τις αδερφές Έβελυν, όταν ο παραγωγός του τσίρκου τις ξαναβρίσκει μετά από χρόνια και τις φέρνει για περιοδεία στην Κύπρο. Τώρα ποια μέρη της ιστορίας είναι πραγματικά και ποια όχι είναι άλλη ιστορία.
Δ.Κ.: Το θέατρο στο θέατρο είναι ένα στοιχείο πολύ ενδιαφέρον, γιατί δημιουργεί διάφορες συμβάσεις μέσα στο έργο. Είναι αυτό που στα αγγλικά ονομάζεται the willing suspension of disbelief. Ότι δηλαδή γίνεσαι οικειοθελώς εύπιστος. Είσαι πρόθυμος να ακούσεις κάτι χωρίς να χρειάζεται να αναλύσεις αν είναι αλήθεια ή όχι.
Ποια θέματα εγείρονται από την αφήγηση της αναγκαστικής, σιαμαίας συμβίωσης των δύο αδερφών;
Δ.Κ.: Ο προσωπικός χώρος είναι ένα θέμα που εγείρεται έντονα στην παράσταση, διότι θέλει η καθεμιά το χώρο της. Μπαίνουν για παράδειγμα ερωτήματα για την ατομικότητα, την ταυτότητα... Αν πούμε ότι η ταυτότητα είναι το αποτέλεσμα του πώς βλέπω εγώ τον εαυτό που και πως με βλέπουν οι άλλοι -και νομίζω κάπου σε αυτό το συνεχές κινείται η ταυτότητα όπως την καταλαβαίνουμε- τότε τι μπορεί να σημαίνει για αυτές τις κοπέλες που είναι ενωμένες, όπου όλοι τις βλέπουν σαν ένα πράγμα. Οι δύο αυτές κοπέλες έχουν διαφορετικές προσωπικότητες αλλά τυγχάνει να είναι ενωμένες.
Υπάρχει μια τραγικότητα σε αυτή την αναγκαστική συνύπαρξη.
Δ.Κ.: Ξέρεις, υπάρχει και μια συγκαταβατικότητα όταν σκεφτόμαστε τη διαφορετικότητα, την εξαίρεση του κανόνα.
Λ.Μ.: Θα μπορούσε όμως να είναι έτσι η φύση μας, να είναι αυτός ο κανόνας.
Δ.Κ.: Τυγχάνει αυτές οι δύο αδερφές, να είναι εκτός της νόρμας. Αλλά οι ίδιες δεν ξέρουν κάτι άλλο. Μπορείς να πεθυμήσεις κάτι που δεν έχεις;
Αναφέρατε πριν το freak show ως μια από τις αναφορές σας στην παράσταση. Πώς σχετίζεται αυτό το θέαμα με τη διαφορετικότητα;
Λ.Μ.: Όταν κάναμε την έρευνα για το έργο, είδαμε διάφορους ανθρώπους που ήταν αυτό που αποκαλούμε "φρικιά" επειδή έχουν ένα χέρι παραπάνω ή επειδή είναι ενωμένοι ή περπατούν σαν αράχνες. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι κρίνουν οι ίδιοι πως αυτό που έχουν μπορεί να είναι και ένα προϊόν που μπορούν να πουλήσουν για να επιβιώσουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους. Οπότε το κάνουν ως πραγματικοί "διασκεδαστές" και όχι για να κερδίσουν τον οίκτο.
Δ.Κ.: Πρέπει ο καθένας που νιώθει εκτός να μετατρέψει αυτό που τον κάνει διαφορετικό σε προσόν, σε δύναμη.
+ Η παράσταση "Έβελυν Έβελυν" είναι μια συμπαραγωγή της Ομάδας Παραβάν, της Μαργαρίτας Ζαχαρίου και του Διομήδη Κουφτερού.
Σκηνοθεσία: Λέα Μαλένη
Ενορχήστρωση: Δημήτρης Ζαχαρίου
Σκηνικά - Κουστούμια: Μελίτα Κούτα, Ρέα Ολυμπίου, Χάρης Καυκαρίδης
Φωτισμοί: Καρολίνα Σπύρου
Ηχοληψία: George Mdb
Ηθοποιοί: Μαργαρίτα Ζαχαρίου, Διομήδης Κουφτερός, Βαλεντίνος Κόκκινος, Ήβη Χαρτζιώτη. Μουσικοί επί σκηνής: Δημήτρης Ζαχαρίου, Στέφανος Γεωργιάδης, George Mdb.
+ Το έργο κάνει πρεμιέρα την Κυριακή 19 Φεβρουαρίου, στις 21:00, στο Υπόγειο του Πολιτιστικού Κέντρου Βλαδίμηρος Καυκαρίδης [Σατιρικό Θέατρο] στην Αγλαντζιά. Με τακτικές παραστάσεις θα συνεχίσει κάθε Τρίτη, Τετάρτη και Κυριακή, στις 21:00. Πληροφορίες και κρατήσεις τηλ. 70008086.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ
Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων
Οι ιδιοκτήτες της ιστοσελίδας parathyro.politis.com.cy διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρούν σχόλια αναγνωστών, δυσφημιστικού και/ή υβριστικού περιεχομένου, ή/και σχόλια που μπορούν να εκληφθεί ότι υποκινούν το μίσος/τον ρατσισμό ή που παραβιάζουν οποιαδήποτε άλλη νομοθεσία. Οι συντάκτες των σχολίων αυτών ευθύνονται προσωπικά για την δημοσίευση τους. Αν κάποιος αναγνώστης/συντάκτης σχολίου, το οποίο αφαιρείται, θεωρεί ότι έχει στοιχεία που αποδεικνύουν το αληθές του περιεχομένου του, μπορεί να τα αποστείλει στην διεύθυνση της ιστοσελίδας για να διερευνηθούν. Προτρέπουμε τους αναγνώστες μας να κάνουν report / flag σχόλια που πιστεύουν ότι παραβιάζουν τους πιο πάνω κανόνες. Σχόλια που περιέχουν URL / links σε οποιαδήποτε σελίδα, δεν δημοσιεύονται αυτόματα.