(L’ Attesa, Γαλλία-Ιταλία, 2015)

Διάρκεια: 200 λεπτά
Είδος Ταινίας: Δραματική
Γλώσσες: Αγγλικά, Ιταλικά, Γαλλικά με ελληνικούς υπότιτλους
Σκηνοθεσία: Πιέρο Μεσίνα
Σενάριο: Τζιάκομο Μπεντότι, Ιλάτια Μάκκια
Με τους: Ζιλιέτ Μπινός, Τζιόρτζιο Κολαντζέλι, Λου ντε Λαζ
Προβολές: 19 Ιουλίου και 20 Αυγούστου

Μαραθωνίου Θερινών Προβολών συνέχεια αυτή τη βδομάδα, με την αξεπέραστη Ζιλιέτ Μπινός να εντυπωσιάζει με την ερμηνευτική της εγκράτεια και τη θαυμάσια εκφραστική της γκάμα στον ρόλο μιας μητέρας που καλείται να αντιμετωπίσει τον ξαφνικό θάνατο του μονάκριβού της γιου, του Τζιουζέπε, στη «Μεγάλη Αναμονή». Πρώτη σκηνοθετική απόπειρα για τον βοηθό του μεγάλου Πάολο Σορεντίνο στη «La Grande Bellezza» (2013), Πιέρο Μεσίνα, που μπαίνει δυναμικά στην ευρωπαϊκή κινηματογραφική αρένα ως ξεκάθαρος απόστολος του σπουδαίου Ιταλού μαέστρου, αλλά και με σαφείς αξιώσεις για μια ανεξάρτητη πορεία και ένα λαμπρό σκηνοθετικό μέλλον. Με τη «Μεγάλη Αναμονή», ο Μεσίνα πραγματεύεται τη δύσκολη και φορτισμένη θεματική του χαμού και της απουσίας ενός αγαπημένου προσώπου, από τις σχεδόν αντιθετικές οπτικές και προσεγγίσεις δύο πολύ διαφορετικών γυναικών. Της Άννας (Ζιλιέτ Μπινός), της χαροκαμένης μάνας από τη μια, και της Ζιν (Λου ντε Λαζ), της όμορφης νεαρής κοπέλας του γιου από την άλλη. Η τελευταία, απροσδόκητα άρτι αφιχθείσα από το Παρίσι στην τεράστια οικογενειακή βίλα στη Σικελία προς αναζήτηση του Τζιουζέπε, παραμονές του καθολικού Πάσχα, προσγειώνεται σε ένα περίεργο σύμπαν που την αφήνει τουλάχιστον αμήχανη. Θα βρει το κουράγιο η Άννα να αποκαλύψει στη Ζιν την τραγική αλήθεια; Κι αν όχι, ποια τα κίνητρά της και ποιες οι δραματικές συνέπειες των επιλογών της;

Οπτικές και γυναικείες ιδιοσυγκρασίες τις οποίες ο σκηνοθέτης αντιπαραβάλλει έξυπνα, δημιουργώντας έτσι ενδιαφέρουσες δυναμικές μεταξύ τους που χρωματίζουν με τρόπο ιδιαίτερο την όλη συναισθηματική ποιότητα της ταινίας. Πράγμα που υπερτονίζεται με τις στυλιστικές και αισθητικές επιλογές του Μεσίνα, που ως γνήσιος ακόλουθος του Σορεντίνο, δημιουργεί φορμαλιστικά κάδρα εντυπωσιακής ομορφιάς, τα οποία με τη σειρά τους μας προσκαλούν να εξερευνήσουμε τις δραματικές διαστάσεις του έργου. Από τα αχανή, σκοτεινά δωμάτια της βίλας, στα γοητευτικά πλάνα της φύσης της Σικελίας ή τις μακρές λήψεις από καθολικές θρησκευτικές λειτουργίες κι από τα επιτηδευμένα γκρο πλαν σε φαινομενικά ασήμαντα αντικείμενα, στα φοβερά close-ups στο πρόσωπο της Μπινός, όλα συνηγορούν στη δημιουργία μιας υποβλητικής ατμόσφαιρας απελπισίας, μυστηρίου, ακόμη κι εγκλεισμού. Ατμόσφαιρα που επιπλέον συμπυκνώνεται με τις συχνές θρησκευτικές αναφορές του φιλμ, η εικόνα του εσταυρωμένου Ιησού στην κηδεία του Τζιουζέπε λίγο πριν το Πάσχα που μετατρέπει τη Μπινός στην απόλυτη Ζωοδόχα Μητέρα ή στην αναγεννησιακή Μαρία της Πιετά, με την προσμονή της Ανάστασης να υπονοείται. Κατά φάσεις, κάποιες εκκεντρικές σκηνοθετικές επιλογές του Μεσίνα μπορεί να μοιάζουν κατά τι καπριτσιόζικες, ειδικά όταν είναι τόσο αξεπέραστα όμορφες που δύναται να παραμείνουν επιφανειακές. Το όλο μέτρο, οι μινιμαλιστικοί διάλογοι και ο αργός ρυθμός ωστόσο της ταινίας, συντηρούν ορθά τις ισορροπίες, δίνουν χρόνο στον θεατή για να ερμηνεύσει τα τεκταινόμενα και χώρο στη δράση να αναπνεύσει και να εκτυλιχτεί οργανικά.

Η επιτυχία της ταινίας στηρίζεται σχεδόν εξ ολοκλήρου στην καταπληκτική ικανότητα των δύο πρωταγωνιστριών της να μεταφέρουν μια ευρεία κλίμακα συναισθημάτων (απόγνωση, οδύνη, θυμό, συγκίνηση, απορία, περιέργεια, παραλογισμό) με απόλυτη αυθεντικότητα. Το πρόσωπο της Μπινός ειδικότερα μετατρέπεται σε ένα ευέλικτο καμβά όπου και μόνο μια νευρική σύσπαση ή μερικές λεπτές εκφραστικές μετατοπίσεις είναι αρκετές για να μεταδώσουν άμεσα κι έντονα σκέψη και ψυχική κατάσταση. Η μεταξύ των δύο γυναικών αλληλεπίδραση, που ξεκινά άτσαλα κι άβολα και μετατρέπεται σε μια ζεστή φιλία, είναι καθηλωτική, ενώ η σταδιακά αυξανόμενη ένταση, ενόσω η Άννα συνεχίζει να αποκρύπτει την αλήθεια για τον Τζιουζέπε από τη Ζιν, είναι συγκλονιστική. Δεν μπορούμε παρά να κρίνουμε εν πρώτοις την Άννα για τις «σκληρές» της πράξεις, ώσπου το συναρπαστικό πορτρέτο της γονικής θλίψης της Μπινός καταφέρνει να γεννήσει συμπάθεια και να μας προβληματίσει για το τι άραγε θα κάναμε σε αντίστοιχες συνθήκες στη θέση της. Μήπως η φοβερή παρακράτηση της αλήθειας δεν είναι κι αυτός ένας μηχανισμός άμυνας για την Άννα, που ματαίως προσπαθεί να διατηρήσει μέσω της απτής, φρέσκιας παρουσίας της Ζιν, τον γιο της ζωντανό; Και ποιος τελικά μπορεί να καταδικάσει μια μάνα που προσπαθεί να βρει παρηγοριά από ένα πόνο ανείπωτο; Αυτό το ενδιαφέρον αυτοαντανακλαστικό ταξίδι του θεατή από την επίκριση στον προβληματισμό, στην κατανόηση, προσδίδει ακριβώς στην ταινία συναισθηματικό εύρος, αμεσότητα κι αξιοπιστία.

Μια σπουδαία δραματική ταινία με στοιχεία ψυχολογικού θρίλερ και πανέμορφη, μυσταγωγική φωτογραφία, από ένα νεαρό σκηνοθέτη σταθερά στα χνάρια των ιερών τεράτων του ιταλικού σινεμά, που μας φέρνει αντιμέτωπους με προαιώνια ερωτηματικά για τη ζωή, τον θάνατο και «τ’ ανάμεσό τους», και τα ανθρώπινα, θνητά μας όρια στη διαχείρισή τους.

+ Προβολή της ταινίας στις 19 Ιουλίου και 20 Αυγούστου στον Θερινό Κινηματογράφο Κωνστάντια (Σόλωνος Μιχαηλίδη 15, Παλλουριώτισσα, πληροφορίες τηλ. 22349085). Προβολές ταινιών στο Κωνστάντια κάθε Tετάρτη-Κυριακή στις 21:00. Τιμή εισόδου: 5 ευρώ (δωρεάν για παιδιά κάτω των 10 ετών και για ΑμεΑ).