Η ταινία The Shape of Water ή Η Μορφή του Νερού είναι η τελευταία ταινία του γνωστού σκηνοθέτη Guillermo del Toro (Pan’s Labyrinth, Hellboy series, Pacific Rim) και πρωταγωνιστούν οι Sally Hawkins, Octavia Spencer και Michael Shannon.

Το φιλμ μπορεί να χαρακτηριστεί σαν ένα παραμύθι για ενήλικες, κάτι που ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Guiellermo del Toro έδειξε πως είναι περισσότερο από ικανός να χειριστεί στο παρελθόν, και δεν απογοητεύει ούτε τώρα. Η ιστορία της ταινίας έχει όλα τα κλασικά στοιχεία της επιτυχίας ενός παραμυθιού: αγαπητούς ήρωες, μια γλυκιά σχέση και έναν κακό που θα σας κυνηγάει στους εφιάλτες σας. Αυτό όμως που το κάνει να ξεχωρίζει από τα άλλα παραμύθια είναι η κοινωνική κριτική και τα μηνύματα που υποβόσκουν συνεχώς στην ταινία.

Ο Del Toro σαν βασικό στοιχείο της ταινίας έχει τους χαρακτήρες. Ο χαρακτήρας της πρωταγωνίστριας είναι αγαπητός, πολύπλοκος και κατά τη διάρκεια της ταινίας σαν θεατής  κτίζεις μια σχέση μαζί της κάνοντας όλες τις καταστάσεις κινδύνου ή αγωνίας απίστευτα αποτελεσματικές. Επίσης, ο χαρακτήρας αυτός έχει μεγάλο συναισθηματικό βάθος και είναι αυτό που αποκαλούμε τρισδιάστατος, δηλαδή σε όλη τη διάρκεια της ταινίας αλλάζει σαν άτομο και έτσι εκπληρώνει ένα συναισθηματικό ταξίδι. Φυσικά, όπως προαναφέρθηκε, σε μια τέτοια ιστορία ο ανταγωνιστής ή κοινώς ο κακός, έχει μεγάλη σημασία και σίγουρα το The Shape of Water έχει έναν απίστευτο ανταγωνιστή.

Ο ρόλος του κακού διαφέρει από ταινία σε ταινία: από αγαπητούς που δεν σταματάς να συμπαθείς έως και χαρακτήρες που σου προκαλούν έντονα αρνητικά συναισθήματα και αν γίνει σωστά και οι δύο περιπτώσεις μπορούν να κάνουν τη διαφορά στην ταινία. Έτσι και εδώ, υπάρχει ένας κακός που είναι απειλητικός και αποτελεί την αντίθεση του αγαπητού ήρωα, χωρίς όμως να είναι κλισέ και μονοδιάστατος και όλες του οι πράξεις δικαιολογούνται από ρεαλιστικούς λόγους. Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες είναι και αυτοί αγαπητοί με έντονη προσωπικότητα ενώ βοηθούν ώστε η ταινία να μην είναι μονότονη, με τις σπουδαίες προσωπικότητές τους και τις δικές τους ξεχωριστές ιστορίες.

Η πανέμορφη σκηνοθεσία και το χαρακτηριστικό στυλ του Del Toro είναι εμφανή καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας. Η κάθε σκηνή είναι γεμάτη όμορφα χρώματα, νοήματα και καλλιτεχνία  που θα έδινες όρκο πως βγήκαν από την  γκαλερί ενός διάσημου ζωγράφου. Ας μην αναφερθούν τα μαγευτικά εφέ και κουστούμια που σε συνδυασμό με την αισθητική του '60 και την κινηματογραφία, μετατρέπουν την κάθε σκηνή σε απόλαυση για τους οφθαλμούς.

Ένα σπουδαίο σενάριο κάνει την σπουδαία ιστορία, αλλά αυτό που τη ζωντανεύει είναι ο σκηνοθέτης και οι ηθοποιοί. Όλο το καστ κάνει μια καταπληκτική δουλειά δίνοντας σε όλους αυτούς τους σπουδαίους χαρακτήρες ζωή. Η Sally Hawkins με την μαγευτική ερμηνεία της ως Elisa, η βασική ηρωίδα, κάνει τον θεατή να νιώσει κάθε συναίσθημα του χαρακτήρα της καθώς την κάνει ακόμα πιο ανθρώπινη. Ο Michael Shannon στον ρόλο του ανταγωνιστή Richard Strickland με την σωστή δόση μίσους και συμπαθητικότητας δίνει πνοή με άψογο τρόπο στον χαρακτήρα του. Επίσης ο Richard Jenkins στον ρόλο του Giles και η Octavia Spencer στον ρόλο της Zelda ήταν αριστουργηματικοί.

Εν κατακλείδι, το The Shape of Water είναι η καλύτερη ταινία του Guillermo Del Toro μετά το Pan’s Labyrinth και κατά την γνώμη μου είναι ένα μοντέρνο αριστούργημα. Το φιλμ αποτελείται από πολλά στρώματα, γεμάτο από κοινωνική κριτική, συναισθηματικό βάθος και υπέροχη σκηνοθεσία. Εξωτερικά, μπορεί να είναι μια ιστορία αγάπης μεταξύ ενός υδρόβιου πλάσματος και μιας γυναίκας, αλλά έχει περισσότερη χημεία μεταξύ των χαρακτήρων από τις πλείστες ρομαντικές ταινίες, είναι πιο δραματική από σχεδόν όλες τις δραματικές ταινίες και αγαπητούς χαρακτήρες κάνοντας το φιλμ στο βάθος να είναι μια συγκινητική ιστορία για το πώς να βρει κάποιος την φωνή του. Παράλληλα περιέχει ένα σπουδαίο μήνυμα που αφορά την αγάπη οποιασδήποτε μορφής, ανεξαρτήτως του πώς διαφέρουν οι άνθρωποι εξωτερικά.

+ O Χρίστος Βαλιαντής είναι ένας 12χρονος κινηματογραφόφιλος. Φυλάει το χαρτζιλίκι του για να βλέπει ταινίες στο σινεμά.