Ιούλης 1974. Πόλεμος. Στον Άγιο Ανδρέα, στο κέντρο της Λευκωσίας γίνονται σκληρές συγκρούσεις. Τα φυλακια είναι στις δυο όχθες του ποταμού Πηδιά, το ένα απέναντι από το άλλο. Υπάρχουν νεκροί. Όταν γίνεται εκεχειρία, ο Τουκοκύπριος στρατιώτης Μεχμέτ παίρνει δυο ώρες άδεια να πάει στο σπίτι του και να δει το νεογέννητο κοριτσάκι του. Βρίσκει τη γυναίκα του απελπισμένη να πάει και να έρχεται μέσα στο σπίτι. Το μωρό τους έχει μια αρρώστεια. Δε μπορεί να πίνει γάλα με λακτόζη και το απόθεμα του γαλάτου, που έπαιρνε από το φαρμακείο, τέλειωσε. Το μωρό πεινά και πάει να πεθάνει. Ο Μεχμέτ κάμνει μια ριψοκίνδυνη πράξη: Παίρνει το κουτί του γαλάτου που αγόραζαν και πάει κάτω από το ελληνικό φυλάκιο εκλιπαρώντας για βοήθεια. Δείχνει το κουτί και φωνάζει: «Milk, η κόρη μου άρρωστη». Ο Ελληνοκύπριος στρατιώτης Αντρέας πάει κοντά του, κι όταν καταλαμβαίνει τι συμβαίνει, αποφασίζει να τον βοηθήσει. Με ένα ποδήλατο περιφέρεται στην έρημη από τον πόλεμο πόλη της Λευκωσίας, ώσπου να βρει ένα ανοικτό φαρμακείο και να αγοράσει το γάλα. Για 3 μήνες συνεχίζει να παίρνει γάλα στον Μεχμέτ. Το μωρό ζει.Η Μπιρκιούλ, το άρρωστο μωρό, που σήμερα είναι 47 χρονών, αναζητούσε πάντα τον «πατέρα του γαλάτου» της, στον οποίο νιώθει ότι χρωστά τη ζωή της. Τελικά τον βρήκε πέρσι. Είναι ο Αντρέας Ευσταθίου από τη Γεροσκήπου. Η συνάντηση έγινε σε ένα διάλειμμα της καραντίνας από την πανδημία.

Αυτή η όμορφη ιστορία ανθρωπιάς μέσα στον πόλεμο έγινε ταινία από τον Τουρκοκύπριο σκηνοθέτη Τζιεμάλ Γιλτιρίμ με τον τίτλο ΤΟ ΓΑΛΑ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ («Σουτ-Παπάμ»-«Ο μπαμπάς μου του γαλάτου»). Η ταινία παρουσιάζεται στον κινηματογράφο ΠΑΝΘΕΟΝ από την Πέμπτη 7 Απριλίου. Θα γίνεται καθημερινά μια προβολή στις 8:00 μμ. Στην πρεμιέρα της Πέμπτης 7 Απριλίου θα παρευρεθούν οι δύο πρωταγωνιστές στρατιώτες του 74 ο Μεχμέτ και ο Αντρέας, η Μπιρκιούλ, το μωρό του 74 που έζησε χάρις στην συνεργασία δυο “εχθρών” και ο σκηνοθέτης Τζιεμάλ Γιλτιρίμ.

*Η ταινία έχει ελληνικούς και αγγλικούς υπότιτλους. Θα τηρούνται όλα τα ισχύοντα μέτρα τα σχετικά με την πανδημία Covid 19.