Οι Ολυμπιακοί αγώνες του Τόκιο τελείωσαν και οι φίλαθλοι όλου του κόσμου είχαν στραμμένο το βλέμμα στην Ιαπωνία, ενώ σε πρωταγωνιστικό ρόλο βρίσκονταν και τα κτίρια τα οποία φιλοξένησαν τους Αγώνες.

Σε αντίθεση με πολλές άλλες διοργανώτριες χώρες, τα νέα κτίρια που φιλοξένησαν τους αγώνες στην Ιαπωνία ήταν πολύ λιγότερα, ενώ το επίκεντρο των Ολυμπιακών Αγώνων ήταν το νέο Εθνικό Στάδιο Ιαπωνίας, 68.000 χωρητικότητας, σχεδιασμένο από τον Κένζο Κούμα. Ως μέρος της προσπάθειας του Τόκιο να προσφέρει αγώνες σε πνεύμα βιωσιμότητας, το νέο στάδιο είναι ένα από τα λίγα που κατασκευάστηκαν.

Στους αγώνες χρησιμοποιήθηκαν αρκετοί χώροι που ολοκληρώθηκαν για τους προηγούμενους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο το 1964.

Σχεδιασμένο από τον Κένγκο Κούμα το νέο Εθνικό Στάδιο Ιαπωνίας φιλοξένησε και τους αγώνες λήξης, και επίσης θα στεγάσει και τις αθλητικές εκδηλώσεις για τους Παραολυμπιακούς Αγώνες. Το στάδιο έχει μια μακρά ιστορία αφού το πρώτο κτίριο που σχεδιάστηκε για αυτό το σκοπό ήταν της Ζάχα Χαντίντ που κέρδισε μεν τον διεθνή διαγωνισμό, αλλά απορρίφθηκε μετά τις ανησυχίες για το κόστος της κατασκευής και την αντίθεση των Ιαπώνων αρχιτεκτόνων. Το σχέδιο του Κούμα χαρακτηρίστηκε απλό και είναι τυλιγμένο από βεράντες με φυτά και δέντρα, ενώ το μεγαλύτερό του μέρος είναι κατασκευασμένο από ξύλο.

Ένας άλλος Ιάπωνας αρχιτέκτονας, ο Κένζο Τάνγκε, βραβευμένος με το βραβείο Pritzker Architecture, σχεδίασε το Εθνικό Στάδιο Yoyogi, το οποίο είναι ένας από τους χώρους που χτίστηκαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1964 στο Τόκιο και επαναχρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια των φετινών Αγώνων όχι για τις εκδηλώσεις και τους αγώνες κολύμβησης, όπως είχε σχεδιαστεί αρχικά αλλά για τους αγώνες χόκεϊ επί πάγου και μπέιζμπολ.

Μια ακόμα αθλητική εγκατάσταση που επαναχρησιμοποιήθηκε είναι το υδάτινο κέντρο 15.000 θέσεων του Τόκιο από τον Πολ Τάνγκε των Tange Associates, του οποίου ο πατέρας Κένζο Τάνγκε, σχεδίασε ένα κτίριο το 1964 για τον ίδιο σκοπό. Το Tokyo Aquatics Center μια ανεστραμμένη δομή σε σχήμα πυραμίδας μετά τους Αγώνες, θα έχει χωρητικότητα που θα μειωθεί σε 5.000 θέσεις.



Εθνικό Στάδιο Yoyogi του Kenzo Tange (1964) | Tokyo Olympics Official © Tokyo International Forum



Το Nippon Budokan του Mamoru Yamada είναι ένας άλλος χώρος που χτίστηκε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1964, ένα οκταγωνικό κτίριο που σχεδιάστηκε για να φιλοξενήσει τις εκδηλώσεις τζούντο στους Αγώνες και χρησιμοποιείται για εκδηλώσεις πολεμικών τεχνών και ως χώρος μουσικής.

Το Κέντρο Γυμναστικής Ariake σχεδιάστηκε από την αρχιτεκτονική εταιρεία Nikken Sekkei + Shimizu Corporation και μοιάζει με ένα πλωτό σκάφος. Έχει ξύλινη και ατσάλινη κατασκευή με τοίχους επενδυμένους με ξύλο. Τα καθίσματα είναι επίσης κατασκευασμένα από ξύλο. Κατά τη διάρκεια των Αγώνων, η αρένα είχε χωρητικότητα 12.000, η ​​οποία θα μειωθεί με την αφαίρεση των προσωρινών κερκίδων μετά τους Αγώνες.

Χτισμένο για τη Μητροπολιτική Κυβέρνηση του Τόκιο, το Διεθνές Φόρουμ του Τόκιο κατασκευασμένο από το 1997 φιλοξένησε τις εκδηλώσεις άρσης βαρών και άρσης βαρών κατά τη διάρκεια των Αγώνων και έχει σχεδιαστεί από την αρχιτεκτονική εταιρεία Rafael Viñoly Architects. Το κύριο λόμπι του συνεδριακού κέντρου βρίσκεται σε μια δομή χτισμένη από δύο διασταυρούμενους γυάλινους τοίχους ύψους 60 μέτρων, η οποία χαρακτηρίστηκε από το αρχιτεκτονικό στούντιο ως "μια από τις πιο τολμηρές κατασκευές που έχουν κατασκευαστεί ποτέ στην Ιαπωνία".



Στάδιο του Τόκιο του Κένγκο Κούμα | Tokyo Olympics Official © Tokyo International Forum



Tokyo Metropolitan Gymnasium ονομάζεται ο χώρος που σχεδίασε ο Ιάπωνας Φουμιχίκο Μάκι τιμημένος με το βραβείο Pritzker Architecture το 1991 και φιλοξένησε τους Αγώνες πινγκ-πονγκ. Βρίσκεται δίπλα στο γήπεδο του Κούμα  και η δομή αρχικά κατασκευάστηκε για να φιλοξενήσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Πάλης το 1954 πριν φιλοξενήσει αγώνες γυμναστικής στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1964. Ανακατασκευάστηκε εκτενώς από τον Μάκι και άνοιξε ξανά το 1991.

Ariake Arena από τον Κούμε Σεκέι είναι η δομή που βρίσκεται παράλληλα με το Γυμναστικό Κέντρο Ariake στον κόλπο του Τόκιο. Το Ariake Arena χωρητικότητας 15,000 χτίστηκε για να φιλοξενήσει εκδηλώσεις βόλεϊ και μπάσκετ με αναπηρικό αμαξίδιο κατά τη διάρκεια των Αγώνων. Η δομή είναι με κυρτή οροφή που θυμίζει το σχήμα ενός κύματος.

Το κτίριο Kokugikan Arena από την αρχιτεκτονική εταιρεία Kajima Corporation είναι το σπίτι της πάλης σούμο στο Τόκιο, που σχεδιάστηκε το 1985 προκειμένου να αντικαταστήσει έναν προηγούμενο χώρο.

Το δεύτερο από τα κτίρια του Φουμιχίκο Μάκι που χρησιμοποιήθηκαν στους Αγώνες, το Makuhari Messe Hall είναι ένα συνεδριακό κέντρο κοντά στην ακτή, στα περίχωρα του Τόκιο, χτισμένο εξ ολοκλήρου από προκατασκευασμένο σκυρόδεμα και ένα δομικό χαλύβδινο πλαίσιο, το κτίριο καλύπτεται από μια δυναμική καμπύλη στέγη.



Makuhari Messe Hall του Fumihiko Maki (1989) | Tokyo Olympics Official © Tokyo International Forum



Σχεδιασμένο από το αμερικανικό στούντιο Gensler Architects, το Izu Velodrome χτίστηκε πριν από 30 χρόνια και τότε ήταν το πρώτο ποδηλατοδρόμιο 250 μέτρων στην Ιαπωνία. Η ασημένια θολωτή εγκατάσταση βρίσκεται περίπου 100 χιλιόμετρα νότια του Τόκιο.

Χτισμένη για τους φετινούς Αγώνες, η κύρια αρένα στο Musashino Forest Sport Plaza στο δυτικό Τόκιο έχει χωρητικότητα άνω των 10.000 ατόμων και κατασκευάστηκε από τον Νιχόν Σεκέι το 2017 για να φιλοξενεί εκδηλώσεις μπάσκετ μπάντμιντον, πεντάθλου και αναπηρικών αμαξιδίων κατά τη διάρκεια των Αγώνων.

Τέλος, το διακριτικό επενδυμένο με σκυρόδεμα Miyagi Stadium που σχεδιάστηκε από τους Σιότσι Χαριού και Χιτόσι Άμπε το 2000 είναι ένα από τα επτά στάδια που φιλοξένησαν τα παιχνίδια ποδοσφαίρου κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων.



Miyagi Stadium από τους Shoichi Haryu και Hitoshi Abe (2000) | Tokyo Olympics Official © Tokyo International Forum

Izu Velodrome από τους Gensler Architects (2011) |Tokyo Olympics Official © Tokyo International Forum

Tokyo Aquatics Center από τους Yamashita Sekkei και Tange Associates (2020) | Tokyo Olympics Official © Tokyo International Forum

Tokyo Metropolitan Gymnasium του Fumihiko Maki (1991) | Tokyo Olympics Official © Tokyo International Forum

Διεθνές φόρουμ του Τόκιο από τους Rafael Viñoly Architects (1997) | Tokyo Olympics Official © Tokyo International Forum

Nippon Budokan του Mamoru Yamada (1964) | Tokyo Olympics Official © Tokyo International Forum

Kokugikan Arena από την Kajima Corporation (1985) | Tokyo Olympics Official © Tokyo International Forum

Musashino Forest Sport Plaza από τον Nihon Sekkei (2017)| Tokyo Olympics Official © Tokyo International Forum

LiFO