Η ιδέα γεννήθηκε από τον καθηγητή Tέχνης Δημήτρη Νεοκλέους μετά από πολλές συγκυρίες. Όπως μας εξήγησε, είχε δοθεί στο σχολείο η ευκαιρία πραγματοποίησης ενός εκπαιδευτικού προγράμματος το οποίο θα έφερνε μαζί μαθητές, με ειδικές συνθήκες ύπαρξης στο σχολείο, και γκραφιτάδες με σκοπό να δημιουργήσουν ένα μικρής κλίμακας έργο για το οποίο υπήρχε διαθέσιμο ένα μικρό κονδύλι από ένα πρόγραμμα του Υπουργείου Παιδείας. «Σκεφτήκαμε ότι αφού έχουμε αυτήν την ευκαιρία γιατί να μην δημιουργήσουμε κάτι μεγαλύτερο, πιο δυναμικό, με μεγαλύτερη επίδραση στο σχολικό περιβάλλον; Και καταλήξαμε με δική μας πρωτοβουλία σε αυτό το γιγάντιο σχέδιο», εξηγεί ο κ. Νεοκλέους.

Ο κ. Νεοκλέους μαζί με τον συνάδελφο κ. Σταύρο Κίκα, επίσης καθηγητή Τέχνης, παρουσίασαν την πρόταση στη διεύθυνση του σχολείου. Τον εξωραϊσμό των κερκίδων του γηπέδου στην αυλή του σχολείου με τη συνεργασία και τη συμμετοχή των μαθητών. «Η διεύθυνση και ο Σύνδεσμος Γονέων ήταν πολύ θετικοί και στήριξαν την ιδέα ηθικά και οικονομικά, όπως επίσης και η επιθεώρηση Τέχνης η οποία παροτρύνει πρωτοβουλίες με στόχο την αισθητική αναβάθμιση του σχολικού περιβάλλοντος αλλά και την καλλιέργεια της αισθητικής αντίληψης των μαθητών», εξηγεί ο κ. Κίκας.

Η διαδικασία

«Κάναμε τρία διαφορετικά προσχέδια. Δύο εμείς και ένα οι μαθητές. Καταλήξαμε στο δικό μας διότι η αρχιτεκτονική της επιφάνειας είναι σε επίπεδα. Κάτι που επηρεάζει τη διαδικασία και το αποτέλεσμα. Δεν θα μπορούσε, για παράδειγμα, να γίνει ένα πιο περιγραφικό σχέδιο όπως ήθελαν οι μαθητές. Αν και το προσχέδιό τους ήταν πολύ καλό, ήταν δύσκολο να υλοποιηθεί λόγω των υψεπιπέδων. Έτσι το πήραμε περισσότερο προς την αισθητική της Οπ Αρτ», εξηγεί ο κ. Νεοκλέους.

Η Οπ Αρτ είναι μια μορφή τέχνης αφηρημένη - γεωμετρικής που αναπτύχθηκε τη δεκαετία του 1960. Σκοπός της κυρίως είναι να προκαλέσει τον θεατή μέσω φαινομένων οπτικής απάτης και οπτικών ψευδαισθήσεων, συχνά σε ασπρόμαυρες συνθέσεις. Ως καλλιτεχνικό ρεύμα θεωρείται ώς έναν βαθμό συγγενές με τα κινήματα του κονστρουκτιβισμού και του νεοπλαστικισμού. Οι καλλιτέχνες δημιουργούν Οπ Αρτ με τη δημιουργία εφέ μέσω μοτίβων και γραμμών. Μαύρες και λευκές κυματιστές γραμμές βρίσκονται κοντά η μία στην άλλη στην επιφάνεια του καμβά, δημιουργώντας μια ασταθή σχέση φιγούρας-εδάφους. Τα έργα Οπ Αρτ με χρώμα κυριαρχούνται από τις ίδιες ανησυχίες της κίνησης φιγούρας-εδάφους, αλλά έχουν το πρόσθετο στοιχείο της αντίθεσης των χρωμάτων που δημιουργούν διαφορετικά αποτελέσματα στο μάτι.

«Το αρχικό προσχέδιο ήταν σε μαύρο και άσπρο όπως ένα κλασικό έργο Οπ Αρτ. Αν και είχε αρέσει στους μαθητές, που γενικά προτιμούν τα πιο σκούρα ή σκληρά χρώματα, αποφασίσαμε να την απορρίψουμε. Η ψυχολογία που αφήνει πίσω δεν είναι καλή και δεν θα ήταν το ίδιο. Το τελικό μοτίβο, με τα συγκεκριμένα χρώματα δημιουργεί κάτι ευχάριστο στο μάτι. Το μαυρόασπρο θα ήταν πολύ σκληρό. Με τον καιρό κουράζει, ενώ τα χρώματα έχουν περισσότερη πληροφορία και περιθώριο φαντασίας που τα κάνει να έχουν μεγαλύτερη διάρκεια», εξηγεί ο κ. Νεοκλέους. Όσον αφορά τη συντήρηση, οι μπογιές που χρησιμοποιήθηκαν ήταν πολύ καλής ποιότητας και αναμένεται να κρατήσουν τουλάχιστον μία δεκαετία. Σίγουρα στο μέλλον ίσως χρειαστεί συντήρηση γι' αυτό και υπάρχει καταγραφή του χρωματολογίου όταν και εφόσον χρειαστεί. Η υλοποίηση του έργου, με διαστάσεις 54,5 μ. και ύψος 4,5 μ., έγινε σε τρεις εβδομάδες από τους ίδιους τους μαθητές υπό την καθοδήγηση των καθηγητών.

Ωραίο περιβάλλον

«Άλλαξε η ενέργεια του χώρου, προηγουμένως οι κερκίδες ήταν γεμάτες συνθήματα και ασύνδετα σχέδια που δεν ήταν κάτι ωραίο αισθητικά. Ενώ τώρα οι μαθητές βλέπουν τις κερκίδες διαφορετικά, τις ευχαριστιούνται και τις προσέχουν, ούτε καν πάνε να καθίσουν μερικές φορές. Παρατηρήσαμε ότι μειώθηκε η πελατεία των κερκίδων… Άλλαξε όμως όλος ο χώρος με την προοπτική ότι ίσως συνεχιστεί η αλλαγή σε άλλα σημεία του σχολείου, όπως στο γήπεδο μπάσκετ», εξηγεί ο κ. Κίκας, «ενώ οι τελειόφοιτοι Πέννυ και Φάνος μπαίνουν στη συζήτηση με ενθουσιασμό. Να το κάνουμε κύριε πριν αποφοιτήσουμε!».

«Είναι σημαντικό το σχολικό περιβάλλον να είναι όσο το δυνατόν καλύτερο για κάθε μαθητή. Όταν είναι ωραίο το περιβάλλον οι μαθητές νιώθουν πιο θετικά, με αποτέλεσμα να αποδίδουν καλύτερα στα μαθήματα και στη ζωή τους γενικότερα. Το σχολείο είχε ανακαινιστεί πριν από δύο χρόνια και οι κερκίδες ήταν μια παραφωνία σε σχέση με το υπόλοιπο κτήριο, οπότε τώρα βελτιώθηκε συνολικά η εικόνα του. Ήταν ωραία εμπειρία για τους μαθητές, πήραν πολλά και είναι κάτι που θα μείνει. Επειδή το έκαναν οι ίδιοι είναι δύσκολο να το καταστρέψουν, είναι ο κόπος τους», προσθέτει ο πρόεδρος του μαθητικού συμβουλίου Γρηγόρης Γρηγορίου.

«Κάποιοι πωρώθηκαν! Αυτό το πρότζεκτ τους έφερε μαζί με άλλον τρόπο. Το μάθημα σε μια αίθουσα κουράζει. Τόσα χρόνια πίσω από ένα θρανίο να επαναλαμβάνεται μια κατάσταση. Αυτά τα πρότζεκτ τους δίνουν μια ευκαιρία να ζήσουν το σχολείο αλλιώς. Ένας από τους συνοδούς παρατήρησε ότι πρώτη φορά είδε τους μαθητές να δημιουργούν κάτι μαζί και να επικοινωνούν πιο ανθρώπινα εκτός του πλαισίου της τάξης και αυτό τον συνεπήρε», τονίζει ο κ. Νεοκλέους.