Για το έργο του προτεινόμενου για τέσσερα Όσκαρ Anthony McCarten, «Ο πάπας», με το οποίο εγκαινιάζει τη νέα σεζόν η Alpha square μιλησε στον «Π» ο σκηνοθέτης Ανδρέας Αραούζος

Μια συναρπαστική, ακόμα και κωμική ιστορία δύο πολύ διαφορετικών ανδρών, οι οποίοι παλεύουν με το πολύπλοκο παρελθόν τους και το αβέβαιο μέλλον τους, αποτελεί το έργο του Anthony McCarten, «Ο πάπας», το οποίο κάνει απόψε πρεμιέρα στο Θέατρο Δέντρο, στις 20:30. Ο σκηνοθέτης του έργου μίλησε στο ραδιόφωνο «Πολίτης 107,6» και στην πολιτιστική εκπομπή «Τι παίζει» για τη νέα παραγωγή της Alpha square.

Γιατί επιλέξατε να εγκαινιάσετε τη νέα σεζόν με αυτό το έργο;

Ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα που θέτει και ο συγγραφέας στο έργο είναι: κατά πόσο σε καιρό κρίσης εμπιστευόμαστε τους κανόνες ή το ένστικτο; Σε αυτούς τους καιρούς κρίσης που περνάμε όλοι μας λοιπόν, ίσως ένα νέο τρόπο ζωής νομίζω καλούμαστε να αναμείξουμε ένα κράμα μεταξύ των κανονισμών που βεβαίως πρέπει να τηρούμε αλλά και του ενστίκτου μας, γιατί σαφώς ο καθένας είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του και παίρνει αποφάσεις για τον εαυτό του. Θεωρώ ότι σε αυτό το έργο όπως και με τα πλείστα που επιλέγω σημασία δεν έχει τόσο ο χωροτόπος δηλαδή το Βατικανό σε αυτή την περίπτωση, αλλά η σύγκρουση ιδεών, το ανθρωποκεντρικό δίλημμα, η σχέση, οι αποφάσεις που παίρνουμε ως άνθρωποί, τι μας αλλάζει, τι μας βελτιώνει και τι όχι. Αυτές οι αξίες στο θέατρο με ενδιέφεραν πάντα και θεωρώ ότι αυτό το έργο προσφέρει μία πάρα πολύ ισχυρή βάση για τέτοιους συλλογισμούς.

Ποια είναι η δική σας σκηνοθετική προσέγγιση;

Είναι δύσκολο να πω ποια είναι η σκηνοθετική προσέγγιση. Πάντα με οδηγεί το κείμενο, πάντα με ενδιαφέρει η σύγκρουση ίσως όχι τόσο η σύγκρουση ατόμων, όσο η σύγκρουση μυαλών, ιδεών, αντιλήψεων . Με ενδιαφέρει ο θεατής να παρακολουθεί κάθε στιγμή αυτής της εξέλιξης, αυτής της συζήτησης. Είναι πάρα πολύ εύκολο να ισοπεδώσουμε τα πράγματα με ετικέτες. Δεν είναι τα πράγματα ποτέ άσπρο ή μαύρο, είναι γκρίζα. Και ένας ωραίος διάλογος και μία υγιής διαφωνία είναι όταν ο θεατής μπορεί να βρίσκει δίκαιο και στις δύο πλευρές - και στους δύο πάπες στη συγκεκριμένη περίπτωση. Αυτή είναι η έγνοια μου ως σκηνοθέτης. Να βάλουμε τον θεατή σε μία θέση να παρακολουθεί σαν ένα ωραίο αγώνα τένις, αυτή την αντιπαράθεση.

Πώς καταλήξατε στους Βαρνάβα Κυριαζή και Φώτη Αποστολίδη για τους δύο παπικούς ρόλους;

Ενώ είναι γνωστό το πόσο συνεργάζομαι με αυτούς τους δύο στους οποίους είμαι ευγνώμων για όλα τα δείγματα δουλειάς και συνεργασίας μέχρι τώρα, θεωρώ ότι κάποιος που θα δει αυτή την παράσταση θέλω να πιστεύω ότι θα συμφωνήσει ότι είναι πολύ σωστή η διαμονή την οποία συμπληρώνουν βεβαίως δύο καλόγριες: η Στέλα Φυρογένη και η Νιόβη Χαραλάμπους οι οποίες παίζουν αρκετά κομβικό ρόλο στο να μας συστήσουν αυτές τις δυο προσωπικότητες που αργότερα θα συγκρουστούν. Και μαζί μας είναι και ο Εύρος Βασιλείου.

Γιατί να έρθει κάποιος να δει την παράσταση;

Για να πάρει όλες τις αξίες του θεάτρου που συνδυάζει λογοτεχνία, φως, κίνηση, λόγο , φιλοσοφία , ψυχαγωγία, εικαστικά, μουσικά και ηχητικά. Νομίζω ότι είναι ένα πακέτο τόσο ολοκληρωμένο- για το θέατρο λέω- εύχομαι και ελπίζω και πιστεύω και η παράσταση μας- που κάποιος μπορεί να έχει μία πολύ γεμάτη βραδιά.