Το CITF δεν επιδιώκει να δικαιολογήσει ή να αποσιωπήσει οποιεσδήποτε καταδικαστέες πράξεις, αλλά να διερευνήσει σε βάθος την περίπλοκη σχέση μεταξύ καλλιτεχνικής δημιουργίας, ατομικής ευθύνης και των ευρύτερων επιπτώσεων της «κουλτούρας της ακύρωσης», σημειώνεται στην ανακοίνωση που εξέδωσε σήμερα, η οργανωτική ομάδα του Διεθνούς Φεστιβάλ Θεάτρου Κύπρου, μετά τις αντιδράσεις που εκδηλώθηκαν μετά την ανακοίνωση του προγράμματος για τη συμμετοχή του Βέλγου καλλιτέχνη, Jan Fabre, ο οποίος έχει καταδικαστεί για σεξουαλική παρενόχληση και βία από δικαστήριo στο Βέλγιο, το 2022.
Διαβάστε αυτούσια την ανακοίνωσή τους:
Ως οργανωτική ομάδα του Διεθνούς Φεστιβάλ Θεάτρου Κύπρου (CITF), θέλουμε να δηλώσουμε ξεκάθαρα ότι το φεστιβάλ μας καταδικάζει απερίφραστα κάθε μορφή βίας, παρενόχλησης και κακοποίησης. Την ίδια στιγμή, υπερασπιζόμαστε τη σημαντικότητα του ανοιχτού διαλόγου, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για δύσκολα και αμφιλεγόμενα ζητήματα. Το CITF δεν επιδιώκει να δικαιολογήσει ή να αποσιωπήσει οποιεσδήποτε καταδικαστέες πράξεις, αλλά να διερευνήσει σε βάθος την περίπλοκη σχέση μεταξύ καλλιτεχνικής δημιουργίας, ατομικής ευθύνης και των ευρύτερων επιπτώσεων της «κουλτούρας της ακύρωσης».
Η παραπάνω, αυτονόητη, θέση μας εκφράζεται ως απάντηση σε αντιδράσεις σχετικά με την παρουσία στο φετινό Φεστιβάλ του διεθνούς φήμης καλλιτέχνη Jan Fabre, καθώς στο παρελθόν είχε αντιμετωπίσει σοβαρές κατηγορίες. Οι αντιδράσεις εκδηλώθηκαν ευθύς μετά την ανακοίνωση του προγράμματός μας, το οποίο, σημειώστε, περιλάμβανε, όχι τυχαία, και μια συζήτηση μαζί με τον Βέλγο δημιουργό.
Οι αντιδράσεις, που με λύπη σημειώνουμε ότι είχαν επιπτώσεις στο Φεστιβάλ σε επίπεδο συνεργασιών, δημιούργησαν την εσφαλμένη αντίληψη ότι η πρόσκληση του φεστιβάλ προς τον Fabre συνιστά αποδοχή των πράξεών του, αντί για μια ευκαιρία κριτικού διαλόγου.
Αν και κατανοούμε πλήρως τις ανησυχίες και αναγνωρίζουμε ότι εκφράζονται με αγνά κίνητρα, πιστεύουμε ότι η καλλιτεχνική σκηνή δεν είναι δικαστήριο.
Αντιθέτως, αποτελεί έναν χώρο όπου, παραδοσιακά, τέτοια ζητήματα προσεγγίζονται και συζητούνται με ειλικρίνεια και κριτική σκέψη.
Τέχνη, ευθύνη και «κουλτούρα της ακύρωσης» – τρεις έννοιες που πυροδοτούν έντονες συζητήσεις κάθε φορά που διασταυρώνονται. Πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε έναν καλλιτέχνη του οποίου το έργο έχει διαμορφώσει το σύγχρονο θέατρο και τις εικαστικές τέχνες, αλλά του οποίου οι προσωπικές πράξεις τον οδήγησαν ενώπιον της δικαιοσύνης;
