Το Φεστιβάλ Breach επιστρέφει για 4η χρονιά, φέρνοντας την αυτοσχεδιαστική και πειραματική μουσική στο προσκήνιο.Το «Breach» αποτελεί ένα φεστιβάλ μοναδικό στο είδος του και διοργανώνεται στην Κύπρο από τον μη-κερδοσκοπικό οργανισμό Make Music Cyprus, σε συνεργασία με το κορυφαίο φεστιβάλ Irtijal του Λιβάνου, το Space21 του Κουρδιστάν/Ιράκ και το No Ordinary της Θεσσαλονίκης.Tο Breach δημιουργεί μία διεθνή πλατφόρμα για νέες μουσικές συναντήσεις, πειραματικές προσεγγίσεις και καλλιτεχνικές συνέργειες. Απόψε και αύριο, 11 και 12 Απριλίου στο ΚΤΗΡΙΟΝ 53 στη Λευκωσία το κοινό θα έχει την ευακιρία να ακούσει καλλιτέχνες από την Κύπρο και το εξωτερικό. Μιλήσαμε με τους καλλιτεχνικούς επιμελητές του φεστιβάλ Άντρια Νικοδήμου και Άλκη Νικολαΐδη.
Τέταρτη χρονιά φέτος για το Breach Music Festival πώς εξελίχθηκε το φεστιβάλ μέσα σε αυτά τα χρόνια;
Το Breach Festival ξεκίνησε από μια βαθιά ανάγκη: να δημιουργηθεί ένας ζωντανός χώρος για τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό και την πειραματική μουσική στην Κύπρο — δύο κατευθύνσεις που, αν και ακμάζουν παγκοσμίως, εδώ παραμένουν αρκετά στο περιθώριο. Από την πρώτη χρονιά μέχρι σήμερα, έχει εξελιχθεί σε έναν σημαντικό κόμβο για τη σύγχρονη ηχητική δημιουργία, συνδέοντας καλλιτέχνες από την Κύπρο με διεθνή δίκτυα και σκηνές, μέσα από συνεργασίες με φεστιβάλ όπως το Irtijal στο Λίβανο, το Space21 στο Κουρδιστάν/Ιράκ και πιο πρόσφατα το No Ordinary στη Θεσσαλονίκη.
Κάθε νέα χρονιά προσπαθούμε να ανοίγουμε και νέους δρόμους: έχουμε προσθέσει προγράμματα φιλοξενίας (residencies), εργαστήρια, μικρού μήκους συναυλίες όπως τα Breach+ Improv Series, και γενικά καλλιεργούμε μια κουλτούρα διαλόγου και ανταλλαγής. Η συμμετοχή έχει πολλαπλασιαστεί — τόσο από την πλευρά των καλλιτεχνών όσο και του κοινού — και αυτό μας δείχνει ότι υπάρχει πραγματικά δίψα για τέτοιου είδους πρωτοβουλίες.
Μέσα σε αυτά τα τέσσερα χρόνια, περισσότεροι από 40 καλλιτέχνες έχουν συμμετάσχει στο φεστιβάλ, με το δίκτυό μας να επεκτείνεται σε χώρες όπως η Κύπρος, η Ελλάδα, ο Λίβανος, το Κουρδιστάν/Ιράκ, η Σουηδία, η Ισπανία, η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ελβετία. Από την πλευρά της Κύπρου, πέντε καλλιτέχνες είχαν την ευκαιρία να ταξιδέψουν και να παρουσιάσουν τη δουλειά τους στο εξωτερικό, ενώ μέχρι σήμερα έχουμε φιλοξενήσει 16 διεθνείς καλλιτέχνες στις δράσεις μας. Το δίκτυο αυτό συνεχίζει να μεγαλώνει, και μαζί του ενισχύεται και η διαπολιτισμική ανταλλαγή, αλλά και η κινητικότητα των δημιουργών, κάτι που θεωρούμε καθοριστικό για τη βιωσιμότητα της σύγχρονης μουσικής δημιουργίας.
Γιατί είναι σημαντικό να γίνεται ένα τέτοιο φεστιβάλ στην Κύπρο;
Ο ελεύθερος αυτοσχεδιασμός αναπτύχθηκε στην Ευρώπη τέλη της δεκαετία του 1950 και παρόλο που αποτελεί μια μουσική σταθερά ανά το παγκόσμιο, η παρουσία αυτού του είδους μουσικής άργησε πολύ να φτάσει προς τα δικά μας μέρη και μέχρι σήμερα είναι είτε σποραδική, είτε άφαντη. Στην Κύπρο οι συγκεκριμένες πρακτικές και έννοιες δεν έχουν ακόμη πλήρως αποσαφηνιστεί, και ο τόπος στερείται ουσιαστικής τριβής πάνω στην συγκεκριμένη θεματική.
Σήμερα, Κύπριοι μουσικοί οι οποίοι ασχολούνται με τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό και την πειραματική μουσική, διαπρέπουν παγκοσμίως δημιουργώντας πρωτότυπο έργο και συνεργάζονται με μουσικούς διεθνούς φήμης χωρίς όμως να έχουν τη δυνατότητα να παρουσιάσουν τη δουλειά τους εδώ (στην Κύπρο). Κι αυτό δημιουργεί ένα τεράστιο κενό, όχι μόνο σε επίπεδο παρουσίας αλλά και καλλιτεχνικού διαλόγου.
Το Breach Festival γεννήθηκε ακριβώς με τη φιλοδοξία να καλύψει αυτό το κενό στον μουσικό προσανατολισμό, δημιουργώντας γέφυρες και τις προϋποθέσεις εκείνες για την γόνιμη ανάπτυξη αυτού του μουσικού ιδιώματος. Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε το πλαίσιο — και τις συνθήκες — για τη γόνιμη ανάπτυξη αυτών των ηχητικών αναζητήσεων, να τις φέρουμε πιο κοντά στο ευρύτερο κοινό, αλλά και να ενισχύσουμε τους ίδιους τους δημιουργούς.
Στόχος είναι να ενισχύσει και να υποστηρίξει αυτές τις πρακτικές στην Κύπρο: ελεύθερο αυτοσχεδιασμό, free jazz, σύγχρονη κλασική μουσική, πειραματική ηλεκτρονική μουσική, sound-art, καθώς και πολλές άλλες αχαρτογράφητες ηχητικές περιοχές. Ταυτόχρονα να φανερώσει τις πιθανότητες της συνέργειας αυτού του είδους μουσικής πρακτικής με άλλες τέχνες (εικαστικές τέχνες, βίντεο αρτ, χορός, θέατρο κ.α.) οι οποίες είναι πολλές και ασύλληπτες.
Παρατήρησες κάποια αλλαγή μέσα στο πώς το κοινό ανταποκρίνεται σε αυτό το είδος μουσικής σε σχέση με την πρώτη διοργάνωση;
Από την πρώτη έκδοση του φεστιβάλ, το κοινό προσήλθε χωρίς συγκεκριμένες προσδοκίες — περισσότερο με περιέργεια και διάθεση για ακρόαση, παρά με σαφή εικόνα του τι επρόκειτο να ακολουθήσει. Το εντυπωσιακό είναι ότι ήδη από εκείνη την πρώτη χρονιά, το Breach κατάφερε να ενεργοποιήσει μια βαθιά ανταπόκριση. Η ανταπόκριση ήταν άμεση και ουσιαστική· πολλοί μιλούσαν για μια εμπειρία που έλειπε από τον τόπο, που άνοιγε έναν νέο δρόμο στην πολιτιστική μας πραγματικότητα.
Κάποιοι περιέγραψαν το φεστιβάλ ως «ένα πρωτοποριακό γεγονός που θέτει τις βάσεις για την ανάπτυξη της πειραματικής μουσικής σκηνής στην Κύπρο», επισημαίνοντας πως δίνει χώρο τόσο στους καλλιτέχνες να πειραματιστούν σε νέες κατευθύνσεις όσο και στο κοινό να έρθει σε επαφή με τον κόσμο του αυτοσχεδιασμού και της σύγχρονης δημιουργίας — κάτι που έλειπε και που αξίζει υποστήριξη.
Άλλοι μίλησαν για μια «μοναδική πλατφόρμα εξερεύνησης και συνεργασίας που ενισχύει τη σύνδεση μεταξύ κοινού και καλλιτεχνών, ενώ ανοίγει διαδρομές πέρα από τις πεπατημένες της Δύσης», αναδεικνύοντας τη σημασία της παρουσίας του Breach σε μια ευρύτερη γεωπολιτισμική περιοχή.
Ένα ιδιαίτερα συγκινητικό σχόλιο από μέλος του κοινού ανέφερε:
«Ήταν η πρώτη φορά που βίωνα αυτό το είδος μουσικής. Στην αρχή ο νους μου προσπαθούσε να εξηγήσει τι άκουγε. Όταν όμως άφησα τον εαυτό μου ελεύθερο, κατάλαβα πως αυτή η μουσική με ταξίδευε σε απρόβλεπτα μέρη και μου δημιουργούσε πολλά συναισθήματα ταυτόχρονα. Εντυπωσιάστηκα με το πόσες ιστορίες γεννήθηκαν μέσα μου κατά τη διάρκεια των συναυλιών.»
Και ένα ακόμα, λιτό αλλά χαρακτηριστικό:
«Με το Breach υπάρχει ελπίδα.»
Αυτό που μας δίνει ιδιαίτερη χαρά είναι ότι, χρόνο με τον χρόνο, το κοινό επιστρέφει με μεγαλύτερο ενθουσιασμό, με ερωτήσεις, προτάσεις και —ίσως το σημαντικότερο— με ανοιχτά αυτιά και με διάθεση να βιώσει. Αυτή η ανταπόκριση μας δείχνει πως η ανάγκη για τέτοιες καλλιτεχνικές εμπειρίες είναι υπαρκτή, και το Breach λειτουργεί ως καταλύτης για τη δημιουργία και διαμόρφωση ενός κοινού που επιθυμεί να ακούσει, να νιώσει και να συνδεθεί μέσα από τον ήχο.
Τι καθιστά μια μουσική περφόρμανς πειραματική;
Μια μουσική περφόρμανς γίνεται πειραματική όταν λειτουργεί έξω από τις καθιερωμένες φόρμες, όταν δεν στηρίζεται απαραίτητα σε προϋπάρχον μουσικό υλικό ή συμβατικές αρμονικές δομές, αλλά δημιουργείται στο «εδώ και τώρα», με κριτήριο τη διερεύνηση του ήχου και την αυθεντικότητα της στιγμής. Δεν είναι απαραίτητο να χρησιμοποιεί νέα τεχνολογία ή ακραία ηχητικά μέσα για να χαρακτηριστεί πειραματική· αυτό που την καθιστά τέτοια είναι η πρόθεσή της: να αμφισβητήσει, να προτείνει, να διερευνήσει το άγνωστο.
Ο πειραματισμός, όμως, δεν έχει μόνο μία μορφή. Υπάρχει ο μικρόκοσμος του πειραματισμού — δηλαδή η προσωπική υπέρβαση του δημιουργού, όταν για παράδειγμα ένας μουσικός αποφασίσει να αφήσει πίσω του μια γνώριμη φόρμα και να δοκιμάσει κάτι έξω από τα δικά του όρια. Αυτό μπορεί να συμβαίνει μέσα στο στούντιο, σε μία πρόβα ή ακόμα και επί σκηνής, όταν αφήνεται σε μια νέα ιδέα ή μια άγνωστη παρόρμηση. Από την άλλη, ο μακρόκοσμος του πειραματισμού αφορά την καλλιτεχνική πράξη ως φορέα αλλαγής στο πλαίσιο μιας ολόκληρης μουσικής κοινότητας ή πολιτισμικής πραγματικότητας: όταν το έργο δημιουργεί νέες δομές, μετατοπίζει αισθητικά όρια και επηρεάζει τρόπους με τους οποίους αντιλαμβανόμαστε τον ήχο, τον χώρο και την επικοινωνία μεταξύ δημιουργών και ακροατών.
Μια πειραματική περφόρμανς δεν έχει στόχο την επιτυχία με την κλασική έννοια του όρου — δεν υπάρχει “σωστό” ή “λάθος”. Αντίθετα, η αξία της βρίσκεται στην ειλικρίνεια της πρότασης, στην τόλμη να αφεθεί στην αβεβαιότητα, να αφήσει χώρο στην αστοχία ως δημιουργική πράξη. Είναι μια πράξη ρίσκου αλλά και εμπιστοσύνης: μεταξύ των μουσικών, με τον χώρο, και φυσικά με το κοινό.
Πολλές φορές η πειραματική μουσική μοιάζει με έναν διάλογο χωρίς προσχεδιασμένο σενάριο, όπου ο ήχος εξελίσσεται οργανικά και οι εκτελεστές ανταποκρίνονται σε αυτό που γεννιέται εκείνη τη στιγμή. Μπορεί να προκύψει μέσα από το παιχνίδι, την κίνηση, τη σιωπή, ή ακόμα και από την ανατροπή του ίδιου του αναμενόμενου. Και ίσως τελικά, το πιο πειραματικό στοιχείο είναι ακριβώς αυτή η διάθεση για ακρόαση — όχι μόνο των ήχων, αλλά και του τι μπορεί να προκύψει όταν δεν ελέγχεις απολύτως το αποτέλεσμα.
Πώς προσεγγίζεις την επιμέλεια του φεστιβάλ κάθε χρόνο;
Ασχολούμαι με αυτό το είδος μουσικής τα τελευταία 15 χρόνια με βάση μου την Αμερική. Ήταν ένα όνειρο που είχα κάποια στιγμή να μεταφέρω την αγάπη μου για αυτή την μουσική πρακτική και στην Κύπρο. Βρήκα την ευκαιρία με την επιστροφή μου στην Κύπρο να αρχίσω την προσπάθεια με αυτό το φεστιβάλ και η συνάντηση μου με τον Sharif Sehnaoui και η σύμπραξη με το Irtijal την πρώτη χρονια του Breach ήταν ένας καταλυτικός παράγοντας.
Η επιμέλεια του Breach Festival είναι μια διαδικασία βαθιά συλλογική αλλά και προσωπική. Αποτελείται από διάλογο, ακρόαση και προσεκτική επιλογή — πάντα με σεβασμό στο πλαίσιο μέσα στο οποίο λειτουργούμε και με επίγνωση του καλλιτεχνικού και κοινωνικού περιβάλλοντος της Κύπρου.
Αρχικά, συντονιζόμαστε με τους καλλιτεχνικούς διευθυντές και επιμελητές των συνεργαζόμενων φεστιβάλ — Irtijal στο Λίβανο, Space21 στο Ιράκ/Κουρδιστάν, και από φέτος, και το No Ordinary στη Θεσσαλονίκη. Μαζί χαρτογραφούμε δύο βασικούς άξονες για κάθε διοργάνωση:
- Ένα σύνολο καλλιτεχνών που θα εμφανιστούν και στα τέσσερα φεστιβάλ του δικτύου, λειτουργώντας ως κινητή «γέφυρα», δημιουργώντας έτσι ένα "νήμα" που συνδέει τις διαφορετικές κοινότητες.
- Καλλιτέχνες από τις χώρες μας που θα συμμετάσχουν επίσης σε όλες τις διοργανώσεις, με στόχο να ενισχυθεί η παρουσία και η κινητικότητα των τοπικών σκηνών σε διαπολιτισμικό επίπεδο.
Ένα στοιχείο που θεωρώ κρίσιμο στην επιμέλεια του Breach είναι η έντονη παρουσία Κυπρίων καλλιτεχνών. Η σκηνή της ελεύθερης αυτοσχεδιαστικής και πειραματικής μουσικής στην Κύπρο βρίσκεται ακόμα σε πρώιμο στάδιο — δεν υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες με συστηματική τριβή και εμπειρία στον συγκεκριμένο χώρο. Ωστόσο, αυτό δεν το βλέπουμε ως περιορισμό, αλλά ως ευκαιρία.
Προσεγγίζουμε καλλιτέχνες από διάφορους τομείς — μουσικούς, performers, δημιουργούς που έχουν ήδη δείξει πειραματικές τάσεις στην πρακτική τους, περιέργεια, διάθεση για συνεργασία και διάλογο. Δεν μας ενδιαφέρει η "τελειότητα", αλλά η αυθεντικότητα και η διαθεσιμότητα να συνδεθούν με άλλους δημιουργούς από όλο τον κόσμο μέσα από την πράξη του αυτοσχεδιασμού. Η συμμετοχή τους στο φεστιβάλ γίνεται έτσι ένα ταξίδι μάθησης, συνύπαρξης και νέας καλλιτεχνικής εμπειρίας.
Η επιμέλεια, για εμάς, δεν είναι μια λίστα επιλογών. Είναι μια διαδικασία φροντίδας: να δημιουργηθούν οι σωστές συνθήκες για να αναπτυχθεί ένας ζωντανός διάλογος ανάμεσα σε καλλιτέχνες και κοινό, ανάμεσα στο τοπικό και το διεθνές, ανάμεσα στο παρόν και αυτό που ακόμη δεν έχει ειπωθεί.
Συνεργάζεστε με το φεστιβάλ Irtijal της Βηρυτού, το Space21 από το Ιρακ και το No Ordinary στη Θεσσαλονίκη. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Η συνεργασία μας με τα φεστιβάλ Irtijal, Space21 και No Ordinary είναι προϊόν στρατηγικού σχεδιασμού σε συνδυασμό αληθινών προσωπικών σχέσεων και κοινών καλλιτεχνικών εμπειριών. Με κάθε έναν από τους επιμελητές —τον Sharif Sehnaoui (Irtijal), τον Hardi Kurda (Space21), τη Μαρίνα Ταντανόζη και τον Δήμο Βρύζα (No Ordinary)— μας συνδέουν στιγμές, μουσικές, πρόβες, συζητήσεις και κοινές παραστάσεις σε φεστιβάλ ανά τον Κόσμο.
Με τον Sharif, γνωριστήκαμε πριν κάποια χρόνια μέσω του κοινού μας συνεργάτη Georges Paul και έκτοτε βρεθήκαμε πολλές φορές στη σκηνή. Ο Sharif, με την Κυπριακή υπηκοότητα και το βαθύ ενδιαφέρον του για την περιοχή, αγκάλιασε την ιδέα του Breach από την πρώτη στιγμή. Αντίστοιχα, με τον Hardi Kurda από το Space21 στο Κουρδιστάν έχουμε μοιραστεί όχι μόνο τη σκηνή αλλά και έντονες στιγμές δημιουργικής αναζήτησης και καλλιτεχνικού διαλόγου σε συνθήκες πραγματικής πρόκλησης. Και με τη Μαρίνα, έχουμε μοιραστεί πολλές φορές τη σκηνή σε παραστάσεις σε διάφορες χώρες και αναμένουμε φέτος και την πρώτη μας δισκογραφική δουλειά ως ντουέτο. Ήταν σχεδόν αναμενόμενο πως, κάποια στιγμή, οι πορείες των φεστιβάλ μας θα συναντιόνταν και θεσμικά.
Η σύμπραξη αυτή, που πλέον διαμορφώνει ένα ευρύτερο δίκτυο φεστιβάλ της Ανατολικής Μεσογείου, βασίζεται σε κάτι πολύ πιο ουσιαστικό από κοινές προγραμματιστικές αποφάσεις: στην κοινή ανάγκη για πειραματική δημιουργία, στην επιθυμία να φέρουμε κοντά τους ανθρώπους και να διευρύνουμε τα όρια του ήχου πέρα από τις εθνικές και πολιτισμικές γραμμές.
Αυτό που κάνουμε κάθε χρόνο, ως επιμελητική ομάδα, είναι να δουλεύουμε μαζί για να χτίσουμε το κοινό μας πρόγραμμα. Συνδιαμορφώνουμε μια ομάδα καλλιτεχνών που θα περιοδεύσει σε όλα τα φεστιβάλ του δικτύου — μια κινητή καλλιτεχνική πλατφόρμα — και επιλέγουμε επίσης μουσικούς από τις χώρες μας που θα αποκτήσουν τη δυνατότητα να παρουσιάσουν τη δουλειά τους εκτός συνόρων. Με αυτόν τον τρόπο, η συνεργασία μας δεν είναι απλώς ανταλλαγή ονομάτων, αλλά χτίσιμο εμπιστοσύνης και επένδυση σε έναν κοινό μουσικό ορίζοντα.
Τελικά, αυτή η σύμπραξη φεστιβάλ δεν είναι απλώς ένα δίκτυο. Είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Είναι μια κοινότητα δημιουργών που μοιράζονται σκηνές, ιδέες και σιωπές. Και πάνω απ’ όλα, είναι ένα σχήμα βασισμένο στη φροντίδα — γιατί καμία συνεργασία δεν κρατά χωρίς αυτήν.
Η γεωγραφική θέση των τριών φεστιβάλ (Μεσόγειος/Μέση Ανατολή) αντανακλάται με κάποιο τρόπο στο χαρακτήρα της διοργάνωσης;
Ναι, σε μεγάλο βαθμό. Τα φεστιβάλ Breach (Κύπρος), Irtijal (Λίβανος), Space21 (Κουρδιστάν/Ιράκ) και NOF – No Ordinary Festival (Θεσσαλονίκη) βρίσκονται όλα σε μια περιοχή που βρίσκεται στο σταυροδρόμι Ευρώπης, Ασίας και Αφρικής — μια γεωγραφική ζώνη με σύνθετο ιστορικό και πολιτισμικό φορτίο - πολλές γλώσσες, πολλές μνήμες, πολλές πληγές.
Αυτό δεν είναι απλώς ένα πλαίσιο που μας περιβάλλει. Επηρεάζει άμεσα το πώς σκεφτόμαστε τη διοργάνωση. Δεν βλέπουμε το φεστιβάλ σαν ένα μεμονωμένο «καλλιτεχνικό γεγονός» αποκομμένο από την πραγματικότητα, αλλά ως μέρος ενός ευρύτερου διαλόγου για τη συνύπαρξη, την ανταλλαγή, και την ανάγκη για πειραματισμό που δεν περνά απαραίτητα από τα κυρίαρχα δυτικά κέντρα.
Ανήκουμε όλοι σε περιοχές με έντονη πολιτισμική μνήμη αλλά και βαθιές πληγές. Αυτό όμως, αντί να μας αποθαρρύνει, μας ενώνει. Αναγνωρίζουμε τη δύναμη της μουσικής ως εργαλείο διαλόγου, ως γλώσσα πέρα από λόγια, και αυτή τη γλώσσα προσπαθούμε να υπηρετήσουμε και να αναπτύξουμε από κοινού.
Η γεωγραφία εδώ δεν είναι απλώς σκηνικό, αλλά διαμορφώνει τις συνθήκες μέσα στις οποίες αναπτύσσονται οι συνεργασίες, το τι σημαίνει να δημιουργείς σε ένα τέτοιο περιβάλλον, το πώς συνομιλείς με τις ιδιαιτερότητες του τόπου σου αλλά και των άλλων, οι καλλιτεχνικές γλώσσες και οι πολιτισμικές αναφορές. Η κοινή αυτή θέση μας επιτρέπει να σκεφτόμαστε τη διοργάνωση οριζόντια, με βάση τη συνεργασία και την αλληλοστήριξη, δίνοντας έμφαση στην κινητικότητα των καλλιτεχνών και στη δημιουργία τοπικών σκηνών που επικοινωνούν μεταξύ τους.
Σε αυτό το πλαίσιο, η γεωγραφική εγγύτητα των φεστιβάλ ενισχύει τη δυναμική τους — όχι μόνο ως πολιτιστικά γεγονότα, αλλά ως πρωτοβουλίες που διευρύνουν το τι σημαίνει πειραματισμός σε περιοχές με συχνά περιορισμένες υποδομές, αλλά με έντονη καλλιτεχνική επιθυμία.
Έχετε κάποια σχέδια ή στόχους για το μέλλον του φεστιβάλ;
Ο βασικός μας στόχος παραμένει η σταδιακή καλλιέργεια μιας σταθερής σκηνής για τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό και την πειραματική μουσική στην Κύπρο. Θέλουμε το Breach να συνεχίσει να λειτουργεί ως σημείο αναφοράς και ως πλατφόρμα ενεργής ακρόασης, συνεργασίας και ανταλλαγής — τόσο για τους καλλιτέχνες όσο και για το κοινό.
Η συνέχιση και ενίσχυση των παράλληλων δράσεων που ξεκινήσαμε με το Breach+ είναι κομβικής σημασίας: μικρού μήκους συναυλίες, προγράμματα φιλοξενίας (residencies) και εργαστήρια που δημιουργούν τακτική τριβή με το υλικό και δίνουν στους μουσικούς χώρο για πειραματισμό και εξέλιξη. Παράλληλα, στοχεύουμε στη διεύρυνση του φεστιβαλικού μας δικτύου, τόσο μέσα από τις υπάρχουσες συνεργασίες με τα φεστιβάλ Irtijal, Space21 και NOF, όσο και μέσα από τη δημιουργία προϋποθέσεων για να συμμετέχουν περισσότεροι Κύπριοι καλλιτέχνες σε διοργανώσεις στο εξωτερικό.
Απώτερος σκοπός είναι να ενισχυθεί η παρουσία αυτής της μουσικής πρακτικής στην τοπική πραγματικότητα, όχι ως κάτι περιθωριακό ή σπάνιο, αλλά ως ένα ενεργό και ανοιχτό πεδίο δημιουργίας, έρευνας και κοινότητας.
Τι θα ακούσουμε φέτος στο φεστιβάλ;
Το πρόγραμμα φέτος είναι πραγματικά πολυσύνθετο, τόσο ως προς τα όργανα που θα ακούσουμε όσο και τις διαφορετικές προσεγγίσεις που φέρνουν οι καλλιτέχνες. Θα υπάρχουν τρομπέτες, βιμπράφωνα, κιθάρες, handpan, λύρες, ακορντεόν, ούτι, κοντραμπάσα, πνευστά και φυσικά ηλεκτρονικά μέσα. Κάποιοι μουσικοί δουλεύουν με τελείως ανοιχτές φόρμες, χωρίς πρόβες, χωρίς κανένα προαποφασισμένο υλικό – απλώς συναντιούνται επί σκηνής και συν-δημιουργούν με βάση την ακρόαση. Άλλες εμφανίσεις έχουν προκύψει μέσα από εβδομαδιαία προγράμματα φιλοξενίας (residencies), όπου το υλικό δουλεύτηκε συλλογικά μέσα από γραφικές παρτιτούρες. Υπάρχει επίσης χρήση επαυξημένων τεχνολογιών, παραδοσιακών οργάνων σε σύγχρονο πλαίσιο, και έντονα προσωπικές προσεγγίσεις στον αυτοσχεδιασμό. Κοινό στοιχείο όλων είναι η διάθεση για εξερεύνηση και η ζωντανή, αυθεντική επαφή με τον ήχο και τους υπόλοιπους ανθρώπους πάνω στη σκηνή.
Προσκαλούμε τον κόσμο να έρθει με περιέργεια και ανοιχτά αυτιά και αισθήσεις— γιατί αυτό που θα ακούσει και θα νιώσει, μάλλον δεν θα είναι αυτό που περιμένει. Κι αυτό, για εμάς, είναι και το πιο όμορφο κομμάτι.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Παρασκευή 11 Απριλίου
20:30 – Gregory Dargent (ούτι & ηλεκτρονικά)
21:05 – Petr Vrba, Άντρια Νικοδήμου, Άλκης Νικολαΐδης, Malek Rizkallah
21:50 – Residency Program Ensemble (Στέλιος Αντωνίου, Γιώργος Χόλλαντ, Παναγιώτης Μηνά, Γιώργος Μπίζιος, Petr Vrba)
22:20 – Gaba Project
Σάββατο 12 Απριλίου
20:30 – Άρτεμις Βαβάτσικα
21:10 – Σύνολο Καλλιτεχνικής Φιλοξενίας (Στέλιος Αντωνίου, Γιώργος Χόλλαντ, Παναγιώτης Μηνά, Γιώργος Μπίζιος, Petr Vrba)
21:55 – Hardi Kurda & Werner Hasler (με τη συμμετοχή του κοινού)
22:35 – Breach Ensemble
Χώρος: ΚΤΗΡΙΟΝ 53- Πυρήνας Πειραματικών Τεχνών Λευκωσίας Kαλλιτεχνίον, Λεωφόρος Αθήνας 25-27 1017 Λευκωσία
Εισιτήρια: more.com
